Οπως αναφέρει ο συγγραφέας του βιβλίου «23 πράγματα που σας λέμε για τον καπιταλισμό» (23 Things We Are Telling You About Capitalism), με αφορμή τις χθεσινές διαρροές, «η Ελλάδα λέει τώρα ότι στην πραγματικότητα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αυτοί που προκαλούν όλα τα προβλήματα στις διαπραγματεύσεις. Αν και για την ακρίβεια, αυτό για το οποίο παραπονιούνται είναι για το ότι ο συνδυασμός των απαιτήσεων των δύο (φορέων) δεν θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει αυτό που θέλει».
Ωστόσο, ο αναλυτής του Forbes επισημαίνει για την ελληνική κυβέρνηση πως κανείς δεν μπορεί ν α κάνει ό,τι θέλει, «όταν παίζει με τα χρήματα άλλων ανθρώπων». Οι σκέψεις και οι απαιτήσεις των πιστωτών έναντι της Ελλάδας χαρακτηρίζονται ως δικαιολογημένες από τον Worstall και αναφέρει πως ειδικά για την ΕΕ, οι χώρες-μέλη τους έχουν να λογοδοτήσουν στο εκλογικό τους σώμα για το τι έχουν κάνει με τα χρήματά τους. Αυτό και μόνο διαφοροποιεί την ΕΕ από το ΔΝΤ το οποίο επειδή ακριβώς δεν λογοδοτεί σε εκλογείς μπορεί να έχει μια διαφορετική σκοπιά για την πιθανή λύση.
Ο Worstall χαρακτηρίζει «αρκετά αριστοτεχνικό» τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ περνά αυτή τη διαφορά μεταξύ των δανειστών σε συνδυασμό με τη δική της αντίσταση στις απαιτήσεις τους και ερμηνεύει την ελληνική τακτική στη διαπραγμάτευση με την εξής φράση: «Εμείς, οι Ελληνες, θέλουμε πραγματικά να είμαστε καλά παιδιά και να επιτύχουμε συμφωνία, αλλά εκείνοι οι τερατώδεις ξένοι δεν μας αφήνουν».
«Κι αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα διάσταση απόψεων» σχολιάζει ο αμερικανός αναλυτής, προσθέτοντας πως το ΔΝΤ απαιτεί συγκεκριμένες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και διαφαίνεται θετικό σε μια νέα αναδιάρθρωση χρέους, ενώ η Κομισιόν που «περικλείεται περισσότερο από την πολιτική» από όσο το Ταμείο, επιμένει στο πλεόνασμα και δεν συμφωνεί επ' ουδενί σε νέο «κούρεμα». Ο κύριος λόγος, επαναλαμβάνει ο Worstoll, σε αυτή τη διάσταση απόψεων είναι η πολιτική. Οι κυβέρνησης των κρατών-μελών της ΕΕ λογοδοτεί στους ψηφοφόρους της, οι οποίοι «δεν έχουν καμία διάθεση να δανείσουν κι άλλα χρήματα στους Ελληνες». Ενα νέο «κούρεμα» λοιπόν, θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων στα εσωτερικά πολλών ευρωπαϊκών χωρών, είτε αυτές είναι πλούσιες, όπως η Γερμανία, είτε πιο φτωχές και από την Ελλάδα, όπως η Σλοβενία.
Ωσόσο, «ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διάθεση να συμφωνήσει σε όλες τις απαιτήσεις και των δύο (ΔΝΤ και ΕΚΤ): να λυγίσει δηλαδή σε αυτούς που απαιτούν μεταρρυθμίσεις και επίσης να εξασφαλίσει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα που να επιτρέπει τη στήριξη του χρέους».
Ετσί, κατά τον αρθρογράφο του Forbes, οι προοπτικές για συμφωνία Ελλάδας-πιστωτών δεν είναι πολλές.
