Του Γιώργου Κράλογλου
Η διαφορά θα είναι μόνο στο μέγεθος της τσέπης των δανειστών. Τους Παπανδρέου, Βενιζέλο και Σαμαρά τους είχαν γενικά στην τσέπη τους. Τον Τσίπρα θα τον βάλουν στο μικρό τους τσεπάκι. Θα του δώσουν παράταση και διευκολύνσεις χρεών για να πληρώνει συντάξεις. Και θα του πάρουν ιδιωτικοποιήσεις, άνοιγμα αγορών, και συρρίκνωση κράτους.
Τι θα κάνει ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του; Απολύτως τίποτε. Θα δεχθεί τα πάντα και θα πασχίσει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να τα παρουσιάσει στους χαχόλους.
Τι θα κάνει το κόμμα του; Απολύτως τίποτε. Θα συνεχίσουν τις μπαρούφες για να έχουν ζαλισμένους τους χαχόλους και να κερδίσουν χρόνο να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα τους.
Τι θα κάνουν οι (συγκεκριμένοι) μαυραγορίτες δραχμοαπατεώνες που παριστάνουν τους ιδεολόγους; Απολύτως τίποτε.
Με την παράταση δεν έχει ούτε Grexit ούτε ρήξη με την Ευρώπη. Κατά την γνώμη μου πιο πιθανό είναι να αρχίσουν να κουβαλάνε με τα τσουβάλια λεφτά από το Λουξεμβούργο και τας Νήσους... για να μπούνε στο παιχνίδι των ιδιωτικοποιήσεων.
Τι θα κάνει η αντιπολίτευση; Απολύτως τίποτε εκτός από την επανάληψη στην πρόταση για εθνική συνεννόηση. Πρόταση όμως που γίνεται για να γίνει αφού γνωρίζουν, πολύ καλά, ότι ο Τσίπρας δεν έχει τα κότσια να την δεχθεί γιατί τότε και μόνο τότε θα τον λιανίσουν οι πτέρυγες και τα δεκανίκια του.
Οπότε και η αντιπολίτευση βολεύεται κερδίζοντας χρόνο που τον έχει ιδιαίτερα ανάγκη τώρα που γυρίζουν τα πάνω κάτω και ανανεώνεται το "ράφι" με τα κόμματα και τους πολιτικούς ενώ κερδίζουν χρόνο και εμφανίζονται και στα μάτια των ιθαγενών ότι ανταποκρίθηκαν στο εθνικό κάλεσμα...
Τι θα γίνει γενικά στην οικονομία; Απολύτως τίποτε εκτός από την επιστροφή στο 2010, στασιμότητα, ύφεση, συρρίκνωση και απολύσεις που θα ανεβάσουν τους ανέργους στα 2.000.000.
Τι θα κάνουν οι επιχειρήσεις; Απολύτως τίποτε. Και όταν λέμε τίποτε εννοούμε τίποτε...
Θα αποσύρουν ακόμη και σχέδια εκσυγχρονισμού και βελτίωσης εγκαταστάσεων (στην μεταποίηση, τουρισμό και καλλιέργειες) και θα προσαρμόσουν την σημερινή λειτουργία σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης.
Τι θα κάνουν επενδυτές και κρατικοδίαιτοι που ζουν μέσα στις κρίσεις αλλά και από τις κρίσεις; Απολύτως τίποτε που να προδίδει τις προθέσεις τους...
Θα περιμένουν να πουληθεί το κράτος ή να αρχίσει η νέα φάση "συμπράξεων" ιδιωτών με το κράτος που έχει και εξασφαλισμένη δουλειά αλλά και πληρωμές με την ελπίδα βέβαια ότι τα χρέη του κράτους θα συνεχίσουν να πληρώνονται με άλλους τρόπους.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση για την οικονομία μετά την εξασφάλιση της παράτασης και της ρύθμισης χρεών για περίπου ένα χρόνο; Απολύτως τίποτε για τρείς βασικούς λόγους.
Πρώτον γιατί τα χρήματα ρύθμισης χρεών θα είναι με το σταγονόμετρο και υπό την προϋπόθεση των πλεονασμάτων έστω και μειωμένων. Αυτό σημαίνει πάγωμα δημοσίων επενδύσεων, πάγωμα επιστροφής χρεών και κυνήγι εσόδων με νέους φόρους.
Δεύτερον γιατί η λύση στην ρύθμιση των χρεών δεν πρόκειται να αναστρέψει τις σημερινές συνθήκες στην Τραπεζική ρευστότητα πράγμα που σημαίνει παράταση του μαρτυρίου αιμοδοσίας της αγοράς το 2015 και το 2016.
Τρίτον γιατί η κυβέρνηση ούτε πρόγραμμα αναπτυξιακό έχει ούτε σχέδια για ανάπτυξη μπορεί να εφαρμόσει όταν οι τομείς αυτοί είναι στα χέρια και στις αρμοδιότητες λενινιστών και σταλινιστών που θέλουν την οικονομία στα χέρια του κράτους πατερούλη...
Συνεπώς όσο και αν η συμφωνία που θα προκύψει μπορεί να αποτελεί διέξοδο στα αδιέξοδα που προκάλεσαν οι Βαρουφάκηδες και παρατρεχάμενοί τους είναι αδύνατον να θεμελιώσει βάση για εγγύηση νέων επιχειρηματικών δράσεων.
Αυτό μόνο η κυβέρνηση μπορεί να το εγγυηθεί αλλά με πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη και επανέλαβε στην Βουλή.
Ποιος αποφασίζει να ρισκάρει επενδύσεις με ορίζοντα την εξωστρέφεια (μοναδικός λόγος για μια επένδυση στην Ελλάδα) σε ένα κράτος αφερέγγυο που δεν σου διασφαλίζει ανταγωνιστικότητα, συνέπεια στην φορολογική πολιτική και στις υποχρεώσεις του προς τις επιχειρήσεις ακόμη και κατά την επιστροφή του ΦΠΑ;
Τι δείχνουν όλα αυτά ως γενικό συμπέρασμα; Κατά την προσωπική μου γνώμη ότι επιστρέφουμε στο 2010 με αναγέννηση όλων των χαρακτηριστικών της "ιδεολογίας" ΠΑΣΟΚ του 1981 αλλά με χαρακτηριστικές διαφορές. Άδεια ταμεία, έλλειψη δανεικών για σπατάλες και αμετακίνητη την υποχρέωση προς τους δανειστές να πουληθεί το κράτος. Υποχρέωση που μέσα στο 2016 θα μετατραπεί σε μονόδρομο για την αποφυγή της οριστικής χρεωκοπίας.
george.kraloglou@capital.gr
Η διαφορά θα είναι μόνο στο μέγεθος της τσέπης των δανειστών. Τους Παπανδρέου, Βενιζέλο και Σαμαρά τους είχαν γενικά στην τσέπη τους. Τον Τσίπρα θα τον βάλουν στο μικρό τους τσεπάκι. Θα του δώσουν παράταση και διευκολύνσεις χρεών για να πληρώνει συντάξεις. Και θα του πάρουν ιδιωτικοποιήσεις, άνοιγμα αγορών, και συρρίκνωση κράτους.
Τι θα κάνει ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του; Απολύτως τίποτε. Θα δεχθεί τα πάντα και θα πασχίσει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να τα παρουσιάσει στους χαχόλους.
Τι θα κάνει το κόμμα του; Απολύτως τίποτε. Θα συνεχίσουν τις μπαρούφες για να έχουν ζαλισμένους τους χαχόλους και να κερδίσουν χρόνο να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα τους.
Τι θα κάνουν οι (συγκεκριμένοι) μαυραγορίτες δραχμοαπατεώνες που παριστάνουν τους ιδεολόγους; Απολύτως τίποτε.
Με την παράταση δεν έχει ούτε Grexit ούτε ρήξη με την Ευρώπη. Κατά την γνώμη μου πιο πιθανό είναι να αρχίσουν να κουβαλάνε με τα τσουβάλια λεφτά από το Λουξεμβούργο και τας Νήσους... για να μπούνε στο παιχνίδι των ιδιωτικοποιήσεων.
Τι θα κάνει η αντιπολίτευση; Απολύτως τίποτε εκτός από την επανάληψη στην πρόταση για εθνική συνεννόηση. Πρόταση όμως που γίνεται για να γίνει αφού γνωρίζουν, πολύ καλά, ότι ο Τσίπρας δεν έχει τα κότσια να την δεχθεί γιατί τότε και μόνο τότε θα τον λιανίσουν οι πτέρυγες και τα δεκανίκια του.
Οπότε και η αντιπολίτευση βολεύεται κερδίζοντας χρόνο που τον έχει ιδιαίτερα ανάγκη τώρα που γυρίζουν τα πάνω κάτω και ανανεώνεται το "ράφι" με τα κόμματα και τους πολιτικούς ενώ κερδίζουν χρόνο και εμφανίζονται και στα μάτια των ιθαγενών ότι ανταποκρίθηκαν στο εθνικό κάλεσμα...
Τι θα γίνει γενικά στην οικονομία; Απολύτως τίποτε εκτός από την επιστροφή στο 2010, στασιμότητα, ύφεση, συρρίκνωση και απολύσεις που θα ανεβάσουν τους ανέργους στα 2.000.000.
Τι θα κάνουν οι επιχειρήσεις; Απολύτως τίποτε. Και όταν λέμε τίποτε εννοούμε τίποτε...
Θα αποσύρουν ακόμη και σχέδια εκσυγχρονισμού και βελτίωσης εγκαταστάσεων (στην μεταποίηση, τουρισμό και καλλιέργειες) και θα προσαρμόσουν την σημερινή λειτουργία σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης.
Τι θα κάνουν επενδυτές και κρατικοδίαιτοι που ζουν μέσα στις κρίσεις αλλά και από τις κρίσεις; Απολύτως τίποτε που να προδίδει τις προθέσεις τους...
Θα περιμένουν να πουληθεί το κράτος ή να αρχίσει η νέα φάση "συμπράξεων" ιδιωτών με το κράτος που έχει και εξασφαλισμένη δουλειά αλλά και πληρωμές με την ελπίδα βέβαια ότι τα χρέη του κράτους θα συνεχίσουν να πληρώνονται με άλλους τρόπους.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση για την οικονομία μετά την εξασφάλιση της παράτασης και της ρύθμισης χρεών για περίπου ένα χρόνο; Απολύτως τίποτε για τρείς βασικούς λόγους.
Πρώτον γιατί τα χρήματα ρύθμισης χρεών θα είναι με το σταγονόμετρο και υπό την προϋπόθεση των πλεονασμάτων έστω και μειωμένων. Αυτό σημαίνει πάγωμα δημοσίων επενδύσεων, πάγωμα επιστροφής χρεών και κυνήγι εσόδων με νέους φόρους.
Δεύτερον γιατί η λύση στην ρύθμιση των χρεών δεν πρόκειται να αναστρέψει τις σημερινές συνθήκες στην Τραπεζική ρευστότητα πράγμα που σημαίνει παράταση του μαρτυρίου αιμοδοσίας της αγοράς το 2015 και το 2016.
Τρίτον γιατί η κυβέρνηση ούτε πρόγραμμα αναπτυξιακό έχει ούτε σχέδια για ανάπτυξη μπορεί να εφαρμόσει όταν οι τομείς αυτοί είναι στα χέρια και στις αρμοδιότητες λενινιστών και σταλινιστών που θέλουν την οικονομία στα χέρια του κράτους πατερούλη...
Συνεπώς όσο και αν η συμφωνία που θα προκύψει μπορεί να αποτελεί διέξοδο στα αδιέξοδα που προκάλεσαν οι Βαρουφάκηδες και παρατρεχάμενοί τους είναι αδύνατον να θεμελιώσει βάση για εγγύηση νέων επιχειρηματικών δράσεων.
Αυτό μόνο η κυβέρνηση μπορεί να το εγγυηθεί αλλά με πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με αυτά που είπε ο κ. Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη και επανέλαβε στην Βουλή.
Ποιος αποφασίζει να ρισκάρει επενδύσεις με ορίζοντα την εξωστρέφεια (μοναδικός λόγος για μια επένδυση στην Ελλάδα) σε ένα κράτος αφερέγγυο που δεν σου διασφαλίζει ανταγωνιστικότητα, συνέπεια στην φορολογική πολιτική και στις υποχρεώσεις του προς τις επιχειρήσεις ακόμη και κατά την επιστροφή του ΦΠΑ;
Τι δείχνουν όλα αυτά ως γενικό συμπέρασμα; Κατά την προσωπική μου γνώμη ότι επιστρέφουμε στο 2010 με αναγέννηση όλων των χαρακτηριστικών της "ιδεολογίας" ΠΑΣΟΚ του 1981 αλλά με χαρακτηριστικές διαφορές. Άδεια ταμεία, έλλειψη δανεικών για σπατάλες και αμετακίνητη την υποχρέωση προς τους δανειστές να πουληθεί το κράτος. Υποχρέωση που μέσα στο 2016 θα μετατραπεί σε μονόδρομο για την αποφυγή της οριστικής χρεωκοπίας.
george.kraloglou@capital.gr