Σημειώστε και παρακολουθείστε τις εξελίξεις στα εξής (συνδεδεμένα με θεωρητική ανάπτυξη) γεγονότα. Πότε θα πάρουν οι φορολογούμενοι τα λεφτά που πληρώνουν για ταξιδάκια της κυβέρνησης στην Ρωσία. Ποιος θα πληρώσει την κωλοτούμπα του Ρώσικου αγωγού. Πως θα «εγκληματήσουμε» πουλώντας ΔΕΗ. Πόσο και ποιοι κερδίζουν από την πλήρη κρατικοποίηση του ενεργειακού τομέα.
Κρίκος που συνδέει όλα τα παραπάνω με την (φραστική και μόνο φραστική) ανάπτυξη, είναι ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης , ως αρμόδιος υπουργός για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας, για την ενεργειακή ανάπτυξη, για την βιομηχανική ανάπτυξη αλλά και για τις επενδύσεις που θα απορροφήσουν το 1.500.000 ανέργους ανακόπτοντας (ίσως) τη μετανάστευση 350.000 νέων.
Γιατί ο κ. Λαφαζάνης έχει (εκ της υπουργικής θέσεώς του) κάθε λόγο να επιχειρηματολογεί πάνω σε αναπτυξιακά σχέδια στους τομείς, ενέργειας (γενικά), των ενεργειακών επενδύσεων, των διασυνδέσεων αγωγών φυσικού αερίου από τον Βαλκανικό χώρο και την Τουρκία στην αγορά της Ευρώπης και των ερευνών ελληνικών πετρελαίων και φυσικών αερίων.
Έλα όμως που ο χώρος της ενέργειας δεν είναι παίξε-γέλασε, όταν τα σύνορά σου είναι ανοικτά και είσαι μέλος της Ε.Ε. και όχι κλειστού μπλοκ όπως το πρώην Ανατολικό…
Εξάλλου η ενέργεια (ως μοχλός ανάπτυξης συνδυασμένος και με τις έρευνες υδρογονανθράκων) δεν προσφέρεται για αριστερούς συμβολισμούς, όπως με τις καθαρίστριες του Βαρουφάκη και τους απολυμένους του Κατρούγκαλου.
Στην ενέργεια, κάθε βηματισμός έχει σημασία και έμμεση εξάρτηση από την εξωτερική πολιτική, όταν μια χώρα έχει την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας.
Οπότε, προχειρότητες όπως αυτές του κ. Λαφαζάνη (με αυτά που «ορκίζεται» ότι θα πράξει και με εκείνα που ήδη πράττει σε λεπτά ενεργειακά θέματα) είναι «υποθήκη» που θα πληρώσει οποιοσδήποτε πολιτικός τον αντικαταστήσει στην παρούσα κυβέρνηση ή και σε άλλη του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός αν πιστεύει ότι θα προηγηθεί έξοδός μας από την Ε.Ε. και απομόνωση στα Βαλκάνια συντροφιά με τα Σκόπια…
Ο κολοσσιαίος τομέας της ενέργειας λόγω τρεχουσών και σχεδιασμένων(σε Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο) ανακατατάξεων είναι οικονομικό «παιχνίδι» που αν το παίξεις σωστά (ως χώρα) μπορεί να σου δώσει μόνιμη θέση στο τραπέζι των εξελίξεων και μόνο έτσι θα ωφελήσεις τους στόχους σου.
Ας μη λησμονούμε μάλιστα ότι σήμερα ο (ευρύτερος) τομέας ενέργειας είναι ο μόνος που προσφέρει στην Ελλάδα (από εδώ και πέρα) ευκαιρίες επενδύσεων με δυνατότητες να αναγεννήσουν το επενδυτικό και αναπτυξιακό κλίμα στη χώρα, έστω και αν (λόγω τεχνολογίας) δε θα λύσουν το πρόβλημα ανεργίας στην έκταση που θα επιθυμούσαμε.
Τα δε επιβαλλόμενα για πολλούς άλλους λόγους (εκτός από αναπτυξιακούς) προγράμματα ενεργειακών επενδύσεων, εγκαταστάσεων εκσυγχρονισμού και διασύνδεσης δικτύων, δρόμων διελεύσεως αγωγών προς Ευρώπη, όπως και εκείνα της αναβάθμισης (θέσης και ρόλου) των κρατικών μονοπωλίων ενέργειας ΔΕΗ και ΔΕΠΑ, θέλουν λεφτά που αν δεν τα έχεις, τα βρίσκεις σε παιχνίδι «πόκερ» αλλά μόνο για πολύ δυνατούς παίκτες.
Συνεπώς, όταν ως αρμόδιος υπουργός χρησιμοποιείς (όπως και οι προκάτοχοί σου) τον μοναδικά προσφερόμενο για επενδύσεις χώρο, τάζοντας κελεμπίες, ανύπαρκτα ρούβλια και 20.000 θέσεις εργασίας σε ένα εργοτάξιο αγωγού (που εάν και όταν στηθεί θα έχουμε περάσει δύο εκλογές με τους σημερινούς υπουργούς στα αζήτητα) όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν ξέρεις να παίζεις…
Όταν «ορκίζεσαι» ότι η ΔΕΗ δεν τεμαχίζεται παρά μόνο ανασυγκροτείται και ότι η ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών επιχειρήσεων θα ισοδυναμούσε με μείζον εθνικό έγκλημα και θα αντιπαλέψεις σθεναρά τέτοιες επιλογές, απλά προετοιμάζεις την έξοδό σου και από το υπουργείο και από την πολιτική.
Γιατί, εκτός από τα δικαστήρια που θα σε σέρνει η Κομισιόν επειδή δεν ανοίγεις την αγορά, η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, η ΔΕΣΦΑ, η ΔΕΣΜΗΕ, απαιτούν επενδύσεις δισεκατομμυρίων σε ευρώ αλλά και τρισεκατομμυρίων σε δραχμές…
Και επειδή δεν τα έχεις, θα τα πάρεις (αναγκαστικά) από τους φορολογούμενους, ή από τοκογλύφους (βάζοντας πάλι τον λαό να πληρώσει) ή θα ανοίξεις παράδεισο για κρατικοδίαιτους μέσα από επείγουσες συμφωνίες-αλαλούμ.
Οι θέσεις και οι απόψεις σας, κ. Λαφαζάνη, ακούγονται ωραία σε ακροατήριο ντουντούκας, όπως και το 1981, αλλά τότε έτρεχαν τα δανεικά, τα ΜΟΠ της ΕΟΚ, και τα λεφτά του Τσοβόλα… Σήμερα όμως που ταΐζουμε κόσμο με κουπόνια, οι άνεργοι ξανάφθασαν το 27% και επιχειρήσεις μαζί με εργάτες μεταναστεύουν στην Βουλγαρία, ή κάθεσαι στο «τραπέζι» επενδύσεων και επενδυτών ή κάνεις ταξιδάκια αναψυχής στην Ρωσία με έξοδα των φορολογούμενων.
george.kraloglou@capital.gr