Με ένα σκίτσο όλο.. νόημα επέστρεψε στην επίσημη σελίδα του στο Facebook ο Αρκάς.
Μετά την χυδαία επίθεση και τις απειλές που δέχτηκε ο γνωστός σκιτσογράφος με μερίδα ατόμων να τον κατηγορούν ότι πολεμά την κυβέρνηση και χρηματίζεται, ο Αρκάς αποφάσισε να διακόψει μέχρι νεωτέρας κάθε ανάρτηση στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.
Το περιστατικό αυτό προκάλεσε κύμα οργής στα social media, με αποτέλεσμα λίγες ώρες μετά ο Αρκάς να επανέλθει με το εξής μήνυμα:
«Επαναφέρουμε τη λειτουργία της σελίδας, γιατί η διακοπή της πήρε υπερβολικές διαστάσεις και γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης απ’ όλες τις πλευρές. Ζούμε σε άγριους, τρελούς και επικίνδυνους καιρούς...»
Όσο για το σκίτσο που ανέβασε; Γράφει:
«Σ’ αυτή τη χώρα έχει γίνει πολύ επικίνδυνο να είσαι με τους άλλους…Όποιοι κι αν είναι αυτοί»!
Με αφορμή τον Αρκά - Σκίτσο του Δ. Χαντζόπουλου, σχόλιο του Ανδρέα Πετρουλάκη
Γράφει ο Ανδρέας Πετρουλάκης
Δεν είναι τυχαίο ότι τα παλιά κόμματα εξουσίας πολύ σπάνια αντιδρούσαν αρνητικά στη σάτιρα που τους γινόταν - το αντίθετο, συχνά έδειχναν, πιθανώς υποκριτικά, ότι την απολάμβαναν. Γιατί, ασχέτως όλων των άλλων παθογενών στοιχείων που επεσώρρευσε η φθορά της εξουσίας, είχαν την ωριμότητα, δηλαδή την εμπειρία, να αντιλαμβάνονται τη σάτιρα ως απαραίτητο συστατικό του παιχνιδιού της Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίμασε βίαια και δεν πρόλαβε να μεταβολίσει τους όρους της εξουσίας. Από κόμμα, στελέχη και οπαδούς διαμαρτυρίας, που σκορπούσαν δηλαδή αφειδώς κριτική στους πάντες, ξαφνικά έγιναν αποδέκτες αυτής της κριτικής χωρίς να έχουν αναπτύξει προηγουμένως την κουλτούρα της ανοχής.
Σάτιρα και κριτική νοείτο μόνο εναντίον των άλλων για αυτό και οι σατιρικοί που παραδέχονται είναι μόνο οι φιλικοί στον ΣΥΡΙΖΑ. Τους υπόλοιπους δεν τους θεωρούν κακούς σατιρικούς (δεν τους απασχολούν τέτοια θέματα ποιότητας, χιούμορ και αξίας της σάτιρας), τους θεωρούν απλώς όργανα κάποιων σκοτεινών κύκλων, μνημονιακών κέντρων, εκδοτικών συμφερόντων κλπ. Στο ζαλισμένο, από την αλματώδη εκτόξευσή του κόμματός τους στην εξουσία, μυαλό τους δεν υπάρχουν οι εννοιες της απλής δημοκρατικής διαφωνίας, της αντίθετης άποψης, της αυταξίας του γέλιου και του χιούμορ. Στον ανώνυμο χώρο του διαδικτύου, όπου άνθρωποι που υπό άλλες συνθήκες θα μετρούσαν περισσότερο τα λόγια τους πριν μιλήσουν δημοσίως ή δεν θα το έκαναν ποτέ, η έλλειψη αυτής της ανοχής παίρνει διαστάσεις βρώμικης πολεμικής. Πολλοί άνθρωποι του Τύπου και του δημόσιου λόγου στοχοποιούνται και συκοφαντούνται αναλέητα, θύματα του στερεότυπου “όποιος δεν είναι μαζί μας είναι με τους άλλους”.
Ελπίζω να είναι θέμα χρόνου η απόκτηση της ευρυχωρίας στη σάτιρα από τους φίλους και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικά έχουμε κακά μαντάτα για τις αντιλήψεις τους περί Δημοκρατίας, άρα και για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Μέχρι τότε απευθείνω έκκληση στον Αρκά να επιστρέψει. Σε κανέναν δεν πρέπει να επιτρέψει να προσδιορίσει τον βαθμό της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσής του.