Το City αποκαθηλώνει την εδραία πεποίθηση ότι η ατμομηχανή της Ευρώπης είναι οι βόρειες χώρες, δίνοντας το παράδειγμα των πρώην κομμουνιστικών χωρών ως πρότυπο ανάπτυξης. Το 2014, το ΑΕΠ της Ρουμανίας ανέβηκε κατά 4,1%, στην Τσεχία κατά 4%, στην Πολωνία 3,7%, στην Ουγγαρία 3,3%, στη Σλοβακία 3,1% και στη Σλοβενία 3%. Όλες αυτές οι θαυμαστές επιδόσεις ξεπερνούν κατά πολύ το μέσο όρο ανάπτυξης που παρατηρείται στα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως εντός της ΕΕ ο μέσος όρος είναι 1,5% και εντός Ευρωζώνης μόλις 1%.
Από το 1980 και μετά, οπότε κάποιες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ εντάχθηκαν στην ΕΕ, οι ρυθμοί ανάπτυξής τους ανεβαίνει συνεχώς. Το ίδιο επιδέξιες αποδείχθηκαν και οι χώρες της Βαλτικής που από το 2004 και μετά μπήκαν με τη σειρά τους στην ΕΕ (κοντά στο 3% η ανάπτυξή τους). Η μοναδική χώρα που δεν κατάφερε να ανεβάσει το ρυθμούς ανάπτυξής της αμέσως μετά την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ, είναι η Ελλάδα (μόλις 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο).
Τι ακριβώς κάνουν καλά οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που δεν μπορούν να κάνουν οι άλλες και κυρίως η Ελλάδα; Το άρθρο δίνει τρεις βασικούς λόγους.
Ο πρώτος έχει να κάνει με τη βιομηχανική «κληρονομιά» τους. Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πολωνία και η τότε Τσεχοσλοβακία ανήκαν στην καρδιά της βιομηχανικής Ευρώπης και είχαν άμεσες σχέσεις με τη Γερμανία. Η γνωστή αυτοκινητοβιομηχανία Scoda έλκει την καταγωγή της από τις πρώτες βιομηχανίες του 19ου αιώνα, αν και επί κομμουνισμού έχασε τη δυναμική της. Ωστόσο, τώρα, με την επανασύνδεση με τη Γερμανία τα πράγματα έχουν εξελιχθεί με ταχύτατους ρυθμούς.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα. Το επίπεδο ζωής σε αυτές τις χώρες είναι πολύ μικρό, όπως άλλωστε και οι μισθοί. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Πολωνία υπολείπεται κατά 2/3 του αντίστοιχο στην Ελλάδα και την Πορτογαλία και κατά το ήμισυ από την Ισπανία. Αυτό σημαίνει ότι η Ανατολική Ευρώπη μπορεί να προσελκύσει επενδυτές που αναζητούν ανταγωνιστική βάση στην ΕΕ.
Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την ευελιξία. Σε αυτές τις χώρες συναντάει κανείς χαμηλά επίπεδα δημόσιων δαπανών και φορολογίας. Η Πολωνία και η Τσεχία δαπανούν μόλις το 40% του ΑΕΠ τους, τη στιγμή που ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι 48%. Στη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο και σε άλλες χώρες της ΕΕ, οι κυβερνήσεις δαπανούν άνω του 50% του ΑΕΠ. Επιπλέον, οι κανόνες για τους εργάτες και τους επιχειρηματίες είναι σαφώς πιο ευέλικτοι στην Ανατολική Ευρώπη.
Η Πολωνία είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ανάπτυξης στην Ανατολική Ευρώπη. Με πληθυσμό κοντά στα 40 εκατομμύρια, αυτή τη στιγμή προσεγγίζει την έβδομη θέση της μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρώπη. Αν προσθέσεις κανείς και τις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αίφνης διαπιστώνει κανείς πως η καρδιά της βιομηχανικής Ευρώπης χτυπάει πλέον σε αυτά τα μέρη.
Για να καταλήξει το άρθρο: «Όπως παραδεχόμαστε ότι η Ασία κατέχει οικονομική δυναμική, έτσι πρέπει να κάνουμε και με την Ανατολική Ευρώπη. Η κυβέρνηση της Ελλάδας όπως και άλλες χώρες της ΕΕ θα πρέπει να σκύψουν στο φαινόμενο και να διδαχθούν από τα επιτεύγματά της.