Του Κώστα Ράπτη
Η νέα συμφωνία και οι δανειακές συμβάσεις που την συνοδεύουν διέπεται από το Διεθνές Ευρωπαϊκό Δίκαιο και όχι από το αγγλικό, όπως δήλωναν από χθες κυβερνητικές πηγές. Εξηγούσαν ότι το Ευρωπαϊκό Δίκαιο δεν προβλέπει κατάργηση της κρατικής ασυλίας, όπως προέβλεπαν οι προηγούμενες συμφωνίες κάνοντας μάλιστα την διάκριση μεταξύ της νέας αυτής δανειακής σύμβασης και των δύο προηγούμενων που είχαν συμφωνήσει η κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,.
Ωστόσο σύμφωνα με ακαδημαϊκούς που ειδικεύονται στο νομικό δίκαιο η μη υπαγωγή στο βρετανικό δίκαιο δεν αποτελεί προϊόν της διαπραγμάτευσης αλλά αυτονόητη εφαρμογή της συμφωνίας του ESM, υπό την οποία συνάπτεται η νέα συμφωνία (όπως έχει ήδη συμβεί λ.χ. το 2013 στην περίπτωση της Κύπρου).
Εξηγούν ότι η υπαγωγή στο βρετανικό δίκαιο το 2010 προέκυψε από τον ad hoc χαρακτήρα της όλης επιχείρησης διάσωσης της Ελλάδας τότε, η οποία πραγματοποιήθηκε εν μέσω νομικού κενού υπό μορφή κλασικής διακρατικής συμφωνίας.
Όμως η αναθεώρηση το 2011 του άρθρου 132 της Συμφωνίας της Ε.Ε. προβλέπει ότι τις περιπτώσεις χωρών με οικονομικά προβλήματα αναλαμβάνει ο ESM – που ιδρύθηκε την ίδια χρονική περίοδο. Η πρόβλεψη αυτή επιβεβαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (όπου είχε προσφύγει η Ιρλανδία), καθώς και από τα Συνταγματικά Δικαστήρια της Γερμανίας και Γαλλίας.
Υπενθυμίζουν οι νομικοί ότι οι δρακόντειες υπέρ των πιστωτών προβλέψεις του βρετανικού δικαίου αποτελούν ιστορικό προϊόν της αποικιοκρατικής εξάπλωσης της Βρετανίας. Το αν η συγκεκριμένη συμφωνία διασφαλίζει περισσότερο την έννοια της κρατικής ασυλίας δεν μπορεί να απαντηθεί παρά από μελέτη της Συνθήκης του ESM.
http://www.capital.gr/story/3052436