Τα πράσινα άλογα της ανάπτυξης της Μπιρμπίλη τα διαδέχονται τώρα οι κόκκινες αρλούμπες Τσίπρα και Σκουρλέτη. Ο Τσίπρας που έβαλε τον Βαρουφάκη να σώσει την οικονομία και τους Λαφαζάνη - Σκουρλέτη να την ανασυγκροτήσουν... παριστάνει τον περιβαλλοντολόγο. Και να τα αποτελέσματα. Ο κομισάριος Σκουρλέτης κλείνει συγκροτήματα και διατάζει τους ιδιώτες να μην απολύουν...
Και αυτοί οι αστείοι άνθρωποι, οι άσχετοι όχι μόνο στο τι σημαίνει ανάπτυξη αλλά και τι χρειάζεται η οικονομία να λειτουργήσει έστω και σε ρελαντί, μπέρδεψαν τα αριστεριλίκια τους με την επιχειρηματική αγορά, την κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Έστειλαν, για λόγους κομματικού ανταγωνισμού, 2.000 εργάτες και τις οικογένειές τους στις στοές των ορυχείων και στους δρόμους και έχουν το θράσος να επικαλούνται δήθεν περιβαλλοντικούς κανόνες και οικολογικές ευαισθησίες.
Πότε πρόλαβαν οι Τσίπρας και Σκουρλέτης να αφήσουν την "αντίσταση", τις καταλήψεις και την "επανάσταση" και έμαθαν έστω και τα στοιχειώδη για την οικονομία, την παραγωγή, τις επενδύσεις, και την ανάπτυξη ώστε να ασχοληθούν και με το περιβάλλον;
Εδώ φάνηκαν ανίκανοι να αντιληφθούν τι σημαίνουν για την, στεγνή από ρευστότητα, επιχειρηματική αγορά τα capital controls και τίναξαν στον αέρα ό,τι απέμεινε από τζίρο, παραγωγή και εξαγωγές.
Κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν στην αγορά ψευδολογώντας και κλαψουρίζοντας... ότι οι δανειστές δεν τους έδωσαν μια εβδομάδα προθεσμία οπότε τους υποχρέωσαν να κλείσουν τις Τράπεζες... που όταν τις έκλεισαν οι ίδιοι έτριβαν και τα χέρια τους που θα έστυβαν (όπως έλεγαν) την κατανάλωση.
Αυτοί οι άσχετοι με την οικονομία ανακατεύονται τώρα δήθεν με το περιβάλλον χωρίς να έχουν ιδέα τι σημαίνει εξόρυξη και ορυκτός πλούτος όχι μόνο για την οικονομία αλλά και την τοπική κοινωνία.
Ο Σκουρλέτης που, προφανώς, δεν καταλαβαίνει την διαφορά του φουγάρου του εργοστασίου από το φουγάρο μιας ψησταριάς... νομίζει ότι είναι σε θέση να βάζει προϋποθέσεις στον διάλογο με τους μετρημένους στα δάκτυλα επενδυτές που παραμένουν στον τόπο μας.
Τα ίδια δηλαδή που έκαναν και με τους δανειστές και τώρα τους γλύφουν για μια δόση...
Τι γνωρίζουν, αλήθεια, οι Τσίπρας, Σκουρλέτης και Λαφαζάνης από παραγωγή, από επενδύσεις, από συνθήκες αγοράς και από οικονομία ώστε να την θυσιάζουν σε κομματικές σκοπιμότητες.
Ο Τσίπρας μπαινοέβγαινε στον ΣΕΒ, παπαγάλιζε ανοησίες που του έδιναν να παπαγαλίσει και έφευγε χωρίς να έχει αντιληφθεί τι του είπαν και τι του ζήτησαν οι επιχειρηματίες.
Ο Λαφαζάνης ούτε που κατάλαβε (προφανώς δεν ενδιαφέρθηκε) όχι τι σημαίνει βαριά βιομηχανία αλλά και τι θα συμβεί στην απλή βιοτεχνία με το μπλοκάρισμα του ΕΣΠΑ από την Κομισιόν όταν του ζήτησαν διευκρινίσεις για τις ελληνικές προτάσεις με ερωτήματα σε 70 σελίδες...
Ο δε διάδοχός του στην ανασυγκρότηση Σκουρλέτης φώναξε εκπροσώπους των επιχειρηματιών (για να δείξει από τηλεοράσεως ότι κάτι αλλάζει) αλλά ανάθεμα και αν διάβασε τα χαρτιά που του έδωσαν αφού με τις χθεσινές ανακοινώσεις έκανε το εντελώς αντίθετο από αυτό που του συνέστησαν αυτοί που ξέρουν από επιχειρήσεις.
Το τραγικότερο όμως όλων είναι ότι οι Τσίπρας, Σκουρλέτης, Λαφαζάνης μιλάνε για ανάπτυξη ενώ με χίλιους δυό τρόπους αποδεικνύουν πως δεν την θέλουν γιατί δεν τους πάει. Δεν την μπορούν βρε αδερφέ.
Η ανάπτυξη έχει κανόνες και επιβάλλει σταθερότητα και υποχρεώσεις. Αλλά οι αριστεροί δεν ξέρουν ούτε από πολιτική όταν έχουν ελεύθερη δημοκρατία και θα μάθουν κανόνες λειτουργίας ελεύθερης οικονομίας και μάλιστα της ευρωπαϊκής;
Δεν ήταν βεβαίως ποτέ καλύτεροι, στην ανάπτυξη, οι προηγούμενοι και ιδιαίτερα η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ που παρέδωσαν την παραγωγή και τις προοπτικές της σε κακό χάλι.
Αλλά τους προηγούμενους τους περάσαμε (σωστά και δίκαια) στην αντιπολίτευση γιατί με την φαυλότητά τους (από την αρχή της μεταπολίτευσης μέχρι και το 2009) αποβιομηχάνισαν την χώρα, διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό, στέγνωσαν την αγορά και φέσωσαν επιχειρήσεις και άλλους ιδιώτες με κρατικά φέσια 4 δισ. ευρώ επικαλούμενοι την οικονομική κρίση την οποία οι ίδιοι, το κράτος τους και τα δημοσιονομικά τους την προκάλεσαν. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσθηκε για να τερματίσει την απαράδεκτη μεταπολίτευση φέρνοντας την αλλαγή. Βλέπετε εσείς να το μπορεί έστω και στο βάθος του χρόνου;
george.kraloglou@capital.gr