Σε μια συνολική αποτίμηση των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου προχώρησε η γερμανική εφημερίδα FAZ, σημειώνοντας ότι μπορεί η νέα κυβέρνηση να είναι επί της ουσίας… παλιά, εντούτοις οι πολιτικές επιλογές της είναι περιορισμένες.Ο συντάκτης εφημερίδας, Μίχαελ Μάρτενς, αναφέρει πως το αποτέλεσμα των εκλογών δεν μπορεί να αναλυθεί από τα κόμματα που εισήλθαν στο κοινοβούλιο, αλλά από εκείνα που δεν μπήκαν.
Το βασικό παράδειγμα είναι η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη που διαφήμιζε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή, κάτι όμως που δεν κινητοποίησε τις ψήφους διαμαρτυρίας υπέρ του. Ακόμη και αυτοί που τάσσονται εναντίον της Ευρωζώνης αποφάσισαν, τελικά, να κινηθούν σε παραδοσιακά σχήματα όπως το ΚΚΕ ή, απλώς, δεν πήγαν στις κάλπες.
Η χαμηλή προσέλευση του κόσμου δεν είναι μόνο μια ένδειξη απάθειας, ενδημική πλέον στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά, αναφέρει το άρθρο, δεν υπήρξαν θορυβώδεις γιορτές στους δρόμους, ούτε αυτοκινητοπομπές των νικητών. Οι περισσότεροι ψηφοφόροι, ακόμη του ΣΥΡΙΖΑ, παραδέχονται ότι η νέα κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πρόγραμμα διάσωσης που πρέπει να εκτελέσει. Είναι ευεξήγητη, λοιπόν, η… σκανδιναβικού τύπου γιορτές στο κέντρο της Αθήνας.
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ήδη ο Αλέξης Τσίπρας είναι ότι επιστρέψει στο Μέγαρο Μαξίμου με δεμένα χέρια. Κράτησε μια σχετική πλειοψηφία, αλλά στην πραγματικότητα ήρθε πρώτος σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε ελάχιστους ψηφοφόρους, ο Μεϊμαράκης κέρδισε ελάχιστους, ενώ η ΧΑ καθιερώθηκε ως η τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας κάτι που είναι άσχημο νέο για την ελληνική δημοκρατία.
Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να χαρακτήρισε την εκλογή του και το αποτέλεσμα ως «ξεκάθαρη εντολή», ωστόσο η FAZ θεωρεί πως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Αυτό που έκανε ξανά ήταν να έρθει σε κυβερνητική συνεννόηση με τον υπέρβαρο Πάνο Καμμένο των ΑΝΕΛ. Απόφαση που έγινε δεκτή στην Ευρώπη με δυσθυμία, έτσι όπως εκφράστηκε και από τον Μάρτιν Σουλτς.
Ωστόσο, αναφέρει το άρθρο, θα πρέπει να σκεφτούμε ότι οι ΑΝΕΛ είναι μια εύκολη επιλογή για τον Τσίπρα. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη «φροντίδα» ως κυβερνητικός εταίρος, ενώ ο Καμμένος δεν έχει φιλοδοξίες για εξουσία.
Ωστόσο, η συνολική του δύναμη στη Βουλή είναι κουτσουρεμένη. Από 162 βουλευτές έπεσαν στους 155. Αυτή η πλειοψηφία δεν είναι αρκετή με δεδομένο ότι το επόμενο διάστημα έχουν να περάσουν από το κοινοβούλιο πάρα πολλά δύσκολα νομοσχέδια. Επίσης, δεν είναι σίγουρο αν ο Τσίπρας και ο Καμμένος θα μπορέσουν να επιβάλλουν κομματική πειθαρχία στους βουλευτές τους.
Στην προηγούμενη Βουλή, όταν ο Τσίπρας είχε χάσει την πλειοψηφία, συνέδραμαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ισχύει και σε αυτή τη Βουλή, από τη στιγμή που η ΝΔ έχει αποφασίσει να ακολουθήσει άλλο στυλ αντιπολίτευσης.
Το άλλο χαρακτηριστικό, κατά τον Μάρτενς, είναι ότι στις πρώτες δηλώσεις του ο Τσίπρας κατέβασε τους τόνους και εμφανίστηκε πιο μετριοπαθής. Κάτι που δείχνει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να θέσει την Ελλάδα απέναντι στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να το κάνει γι’ αυτό και τα χέρια του είναι δεμένα. Έχει μπροστά του το μείζον θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλα σημαντικά ζητήματα να διευθετήσει. Έτσι, θα σχηματίσει άλλο ένα “προοδευτικό υπουργικό συμβούλιο”, αλλά “ίσως αυτή τη φορά τοποθετήσει σε αυτό και μια γυναίκα στο βαθμό του υπουργού”.