Ακούμε καθημερινά για φόρους εδώ, φόρους εκεί, νέος φόρος, αύξηση φόρου. Καταντήσαμε να μη μας πειράζει πια να ακούμε για νέους φόρους. Πάθαμε ανοσία στους φόρους!
Καμία στρατηγική, κανένα σχέδιο. Μέσα στους τόσους φόρους, δεν ακούμε πουθενά καμία σκέψη για ελάφρυνση των δημοσίων δαπανών, για επενδύσεις, για ενίσχυση νέων επιχειρηματιών, για πλήρη αναδιάρθρωση του τέρατος που λέγεται κράτος.
Τίποτα νέο!
Κάθε μέρα μόνο νέοι φόροι.
Κάθε μέρα και μια έκπληξη, που την περιμένουμε, έτσι, για να κουτσομπολεύουμε.
Μια παρέα ανθρώπων που άγονται και φέρονται από τις εξελίξεις.
Καμία τρόικα δεν τους αναγκάζει, κανένας μασόνος, κανένας νεφελίμ. Αμφιβάλλω και αν οι Ευρωπαίοι θέλουν, αν τους ενδιαφέρει πια να ασχολούνται μαζί μας, ή απλά είναι ένα τυπικό πάρε-δώσε, ώστε να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.
Κανείς λοιπόν δεν τους αναγκάζει, παρά μόνο οι εξελίξεις.
Οι εξελίξεις όπως έρχονται τους αναγκάζουν και οι ίδιες τους οδηγούν. Αυτοί απλά τρέχουν. Τρέχουν να προλάβουν και να περισώνουν κάθε φορά ό,τι μπορούν.
Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια.
Η χώρα στο έλεος μιας παρέας ανθρώπων πολιτικά αναλφάβητων. Που ουδεμία σχέση έχουν με το παγκόσμιο, ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι. Πολύ αμφιβάλλω, αν έχουν κάνει έστω και ένα ταξίδι στη ζωή τους στο εξωτερικό, για εκπαιδευτικούς λόγους, ή για δουλειά.
Μιας παρέας ανθρώπων που το μόνο που ξέρανε και ξέρουν καλά, είναι το εσωτερικό κομματικό παιχνίδι, στη χειρότερή του μορφή, εκμεταλλευόμενοι απαίδευτους πολιτικά (και όχι μόνο) πολίτες, οι οποίοι, επίσης, φέρουν βαριά ευθύνη.
Σε αντίθεση με αυτή τη μαυρίλα και την κατάθλιψη, ανθρώπων έρμαιων των εξελίξεων και της μοίρας τους, στη χώρα, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα δεν κουράστηκαν. Που έχουν νέες ιδέες, δημιουργούν, συζητούν, καταθέτουν προτάσεις.
Αν μπορεί να αλλάξει πια κάτι, είναι μόνο από αυτούς
Το Ζιζάνιο
https://toparatiritirio2012.wordpress.com/2015/10/30/%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82/