Τάσος Καραμήτσος
Δεν ξέρω αν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο Τσίπρας βρίσκει και τα κάνει ή παίζει χωρίς αντίπαλο, αλλά, εδώ που τα λέμε, όταν ο αντίπαλός σου επί τρεις ημέρες εμφανίζει έναν γραφικό κύριο που μιλάει για τηλεομοιοτυπίες την εποχή που οι Σύνοδοι Κορυφής ανακοινώνονται μέσω Twitter…
Θα πρέπει να αποφασίσουν, λοιπόν, οι Νεοδημοκράτες -μεταξύ τους αυτή τη φορά- ποιος θα είναι και τι θα λέει ο αρχηγός και το κόμμα τους ώστε να πείσει την πληγωμένη και εντελώς μπερδεμένη ελληνική κοινωνία να τους ξαναψηφίσει.
Καταρχάς, για να μην μπερδευόμαστε, αν θελήσουν για αρχηγό τον Καραμανλή, σωστό και δικαίωμά τους είναι, αλλά θα πρέπει να τον πείσουν να κατεβεί για αρχηγός.
Αν, πάλι, πιστεύουν ότι ο εκλεκτός τους είναι ο Μεϊμαράκης, έχει καλώς - απόλυτο δικαίωμά τους κι αυτό.
Σε ό,τι αφορά, όμως, το επιχείρημα που παίζει δεξιά κι αριστερά, ότι ψηφίζουμε Βαγγέλη για να μη διασπαστεί το κόμμα, συγγνώμη αλλά δεν πείθει παρά μόνο κάτι κομματικούς μεταξύ τους - και αν... Για να μην ξεχαστώ, αυτό το επιχείρημα το ακούω και από τη «συνιστώσα Κ.Κ. (Κώστα Καραμανλή) του ΣΥΡΙΖΑ» που είναι και σοβαρή και ultra ενεργή στην κυβέρνηση σήμερα.
Με απλά λόγια, γίνεται μια συζήτηση αυτή την εποχή στα δημοσιογραφικά, στα πολιτικά και ΚΥΡΙΩΣ στα επιχειρηματικά γραφεία και εμφανίζεται ως η πιο σωστή γραμμή για τη χώρα. Εγώ τη γράφω κι εσείς την αξιολογείτε ως τέτοια θέση ορθή για την Ελλάδα ή λάθος.
Σύμφωνα με αυτή την άποψη, λοιπόν, πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σέρνεται αλλά δεν πέφτει γιατί ο Καμμένος, παρά τα προβλήματα, δεν έχει να πάει κάπου καλύτερα εκτός από το υπουργείο του (μια χαρά φαίνεται εκεί), και επειδή οι Συριζαίοι είναι μπετόν από τη στιγμή που ξέρουν ότι, αν αρχίσει και ξηλώνεται το κουβάρι που κρατά ο «ταλαντούχος κύριος Τσίπρας», δεν θα μείνει τίποτα και θα πάνε όλοι μαζί στο σπίτι τους για πάντα.
Δεύτερον, ακόμα όμως και να κινδυνέψει η εύθραυστη κυβερνητική πλειοψηφία, θα πρέπει να στηριχτεί για το καλό της χώρας από την αντιπολίτευση, ειδικά τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει τα πάντα: κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια που από πίσω τους κρύβουν πολύ ψωμί, ειδικά στον τουρισμό με τα ξενοδοχεία, τα τελευταία σούπερ κρατικά ακίνητα, όπως έχει σχεδιαστεί από την τρόικα, αεροδρόμια, Ελληνικό, «Αστέρας», λιμάνια, τρένα και ενέργεια, και βάζει και μπροστά όλα τα κατασκευαστικά έργα που, ως γνωστόν, τα «μαγαζιά» αυτά έχουν και κάτι ψιλοδιασυνδέσεις με κάτι εντελώς χρεοκοπημένα media, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
«Αν τα καταφέρει ή έστω αν τον βοηθήσουν και μερικοί ακόμα βουλευτές-αρωγοί (και... χορηγοί ) ή ακόμα καλύτερα και μια “υπεύθυνη αντιπολίτευση” να κλείσει το Ασφαλιστικό και το Αγροτικό, ε, τι άλλο θέλουμε από τη ζωή μας;» λένε στα γραφεία οι ειδήμονες.
«Αφού τα κάνει όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, γιατί να μην αφήσουμε να τα τελειώσει ο Αλέξης που μπορεί χωρίς λαϊκές αντιδράσεις και μετά να αναλάβουμε εμείς όταν θα γυρίσει η χώρα στην ανάπτυξη;» λένε λοιπόν και στη Ν.Δ. κάποιοι, συμφωνώντας με τους μεγάλους μπίζνεσμαν της χώρας.
Δεν γνωρίζω αν όντως μπορεί να έχουν δίκιο και αν θα συμβούν όλα αυτά τα μαγικά, αλλά μεταξύ μας και δίκιο να έχουν, για ένα πρέπει να είναι σίγουροι: ότι ο Τσίπρας μόνο κουτός δεν είναι να αφήσει το κουτάλι όταν (και αν) η θάλασσα γίνει γιαούρτι.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ