03 Μαρτίου 2016

ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ! Διάλογος Σόιμπλε – Τσίπρα πριν γίνει πρωθυπουργός – Πώς τον... γείωσε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ

- Στο διάλογο που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα πριν γίνει πρωθυπουργός αναφέρθηκε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του London School of Economic
- “Αυτό είναι αδύνατο” είπε στον νυν Πρωθυπουργό της Ελλάδας για τη μη εφαρμογή του μνημονίου

Στο διάλογο που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός, αναφέρθηκε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του London School of Economics.

Όπως τόνισε, όταν ο νυν Έλληνας πρωθυπουργός τον συνάντησε στο Βερολίνο όταν δεν είχε αναλάβει ακόμη την εξουσία και του είχε πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αλλά χωρίς να εφαρμόσει το μνημόνιο, τότε ο κ. Σόιμπλε είχε απαντήσει ότι «αυτό είναι απολύτως αδύνατο. Δεν θα συμβεί. Πίστεψέ με».

Και όπως έδειξε η ιστορία ο κ. Σόιμπλε είχε απόλυτο δίκιο, κάτι το οποίο έσπευσε να τονίσει και στην απάντησή του: «Έξι μήνες μετά την εκλογή του έγινε αυτό που είπα. Όμως η Ελλάδα πλήρωσε διπλά αυτή την καθυστέρηση. Έχουμε μία συμφωνία. Όταν υπάρχει μία συμφωνία – είτε υπογράφηκε το καλοκαίρι, είτε πριν από ένα ή δύο χρόνια – οφείλεις να την εφαρμόσεις.

Είναι μεγάλο λάθος να πιστεύει κάποιος ότι η Γερμανία είναι εχθρός της Ελλάδας ή είναι ενάντια στην Ελλάδα. Η Γερμανία είναι ο μόνος φίλος της Ελλάδας και αυτό αποδεικνύεται στο θέμα της προσφυγικής κρίσης».

Επανέλαβε ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης, όπως πάντα πίστευε ο ίδιος αλλά και η Γερμανία – αν και αρκετοί μάλλον θυμούνται διαφορετικά – αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να σεβαστεί αυτά στα οποία συμφώνησε το καλοκαίρι με τους εταίρους της.

Πάντως ο κ. Σόιμπλε, στην ομιλία του και όχι κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων-απαντήσεων από το κοινό που την παρακολουθούσε, φρόντισε να τονίσει (αν και δεν αναφέρονταν στην Ελλάδα, αλλά γενικά στην Ευρώζωνη) ότι ο βασικός στόχος μίας χώρας θα πρέπει να είναι η διατήρηση της ανταγωνιστικότητάς της, κάτι το οποίο μπορεί να επιτευχθεί με την εφαρμογή μίας μετρημένης δημοσιονομικής πολιτικής.