«Είμαστε όλοι φυλακισμένοι, γέροι, παιδιά. Δεν υπάρχει καταφύγιο, κουβέρτες, δεν υπάρχει γάλα για τα βρέφη».
«Τα παιδιά μου είναι στη Γερμανία, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Εχω δικαίωμα να πάω κοντά τους»
«Οταν κάποιος πνίγεται στο Αιγαίο, όλα τα ΜΜΕ του κόσμου χύνουν δάκρυα. Αν περάσουμε το Αιγαίο, μας κλειδώνουν εδώ. Τι είναι αυτά;»
Οι πρόσφυγες που κρατούνται από την Κυριακή στη ΒΙΑΛ μίλησαν την (περασμένη) Δευτέρα σε εθελοντές που έφτασαν έξω από το κέντρο κράτησης κοντά στο Χαλκειός της Χίου και τους μοίρασαν είδη πρώτης ανάγκης. Τα θύματα της τελευταίας συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από τη στέρηση της ελευθερίας τους και άμεσες, βασανιστικές ανάγκες.
Φωτογραφία μέσα από τη ΒΙΑΛ, όπως την κατέγραψε πρόσφυγας στο τηλέφωνό του. Οι άνθρωποι κοιμούνται πάνω σε παλετες που έχουν καλυφθεί με χαρτόκουτες.
Όπως αναφέρεται στη σελίδα refugeetrail, «ξεκινήσαμε μια μακριά κουβέντα, που έκανε τις καρδιές μας να ραγίσουν. Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε την κατάσταση χωρίς να δημιουργήσουμε ταραχή, που θα κατέστρεψε τις ήδη λιγοστές ελπίδες τους να μείνουν στην Ευρώπη. Αλλά ήταν ξεκάθαρα απογοητευμένοι, λυπημένοι και θυμωμένοι.
Μας είπαν πως δεν είχαν ούτε τη δυνατότητα να αγοράσουν κάρτες SIM για τα κινητά τους, οπότε δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή με τις οικογένειές τους, και δεν τους παρέχεται ρεύμα ή σύνδεση στο Ιντερνετ. Δεν είναι μόνο φυλακισμένοι, είναι και απομονωμένοι.