Χθες το μεσημέρι, ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή προέβλεψε ότι "η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την έξοδο απ’ την κρίση". Πρόκειται για εξαιρετικά αισιόδοξη πρόβλεψη. Εκτός κι αν εκείνος γνωρίζει κάτι περισσότερο από εμάς τους κοινούς θνητούς (π.χ. ότι θα έρθουν ελικόπτερα που θα ρίξουν δωρεάν δισεκατομμύρια ευρώ από τον αέρα). Πολύ απλά, διότι μια τέτοια εξέλιξη ανήκει στη σφαίρα του απίθανου. Ή του φανταστικού.
Διότι, όπως εξηγήθηκε εχθές, το Σεπτέμβριο έρχεται η δεύτερη αξιολόγηση (υπό την προϋπόθεση ότι έχει ολοκληρωθεί ομαλά η τρέχουσα, βέβαια). Αυτή δε, κάθε άλλο παρά εύκολη στην ολοκλήρωσή της, θα πρέπει να θεωρείται. Γιατί, εκτός από τις πολύ δύσκολες πολιτικά μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά, το Σεπτέμβριο θα υπάρχουν και συγκεκριμένα και ακλόνητα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας το 2016. Εάν αυτά δεν είναι θετικά, θα ζητηθούν επιπλέον μέτρα. Εντός του έτους. Βάλτε τώρα, πλήρη απελευθέρωση αγοράς εργασίας, συν αλλαγή συνδικαλιστικού νόμου, συν πρόσθετα μέτρα κάποιων εκατοντάδων εκατομμυρίων που θα πρέπει να ληφθούν άμεσα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Τόσο για το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί να κλείσει, όσο και για τις περαιτέρω επιδράσεις στην οικονομία...
Επίσης, λίγο μετά την ομιλία του πρωθυπουργού, μάθαμε ότι συμφωνήθηκε το πακέτο των εμμέσων φόρων. Το οποίο προβλέπει την αύξηση του κανονικού συντελεστή Φ.Π.Α. από το 23 στο 24%. Εξαιρετικά αναπτυξιακό μέτρο. Και σωτήριο. Για τις δαπάνες του δημοσίου βεβαίως, βεβαίως...
Το ίδιο αναπτυξιακοί θα μπορούσαν να είναι και οι πανηγυρισμοί που οφείλει να προκαλέσει αυτή η αύξηση. Στους οποίους δικαιούμαστε να συμμετάσχουμε όλοι. Καθώς πλέον, είμαστε οι περήφανοι κάτοχοι του ρεκόρ υψηλότερου συντελεστή Φ.Π.Α., στην Ευρωζώνη. Μαζί με τους, διαβόητους για την υψηλή φορολογία τους, Φινλανδούς.
Το πακέτο των εμμέσων φόρων, μαζί με την ειδική φορολογία στις εταιρείες τυχερών παιχνιδιών και κάποια άλλα μέτρα, στοχεύει να συγκεντρώσει ποσό ίσο με 1% του Α.Ε.Π., δηλαδή €1,8 δισ. Αντίστοιχα ποσοστά θα πρέπει να συγκεντρωθούν από την αναμόρφωση (λέγε με αύξηση φορολογίας) του φορολογικού και την μεταρρύθμιση (λέγε με περικοπές συντάξεων και αύξηση εισφορών) του ασφαλιστικού, αναλογικά.
Ευκαιρίας δοθείσης, θεωρώ απαραίτητο να εξηγηθεί και να γίνει πλήρως κατανοητό ότι, τα παραπάνω μέτρα, είναι ετήσια και σωρευτικά. Όχι αθροιστικά. Π.χ. υλοποιείται εφέτος το 1%, του χρόνου άλλο 1% και τον τρίτο χρόνο το 1% που απομένει. Δηλαδή εφέτος υπάρχουν μέτρα €1,8 δισ., το 2017 επιπλέον €1,8 δισ. (θα πληρώσουμε €1,8 του 2016 συν τα "νέα" €1,8 δισ., σύνολο €3,6 για την χρονιά) και για το 2018 ακόμη €1,8 δισ. (θα πληρώσουμε, σε σύγκριση με σήμερα, €5,4 δισ.). Στο παράδειγμά μας δηλαδή (μιας και δεν γνωρίζουμε ακόμη την τελική κατανομή), το συνολικό ποσό που θα πληρώσουμε, σε σχέση με σήμερα, θα φτάσει τα €10,8 δισ. Φυσικά, αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι, αυτό το ποσό, θα αυξηθεί. Εάν δε, δεν υπάρξει θεαματική βελτίωση μετά το 2018, θα πληρώνουμε κάθε χρόνο €5,4 δισ. παραπάνω απ’ ό,τι σήμερα...
Όχι τίποτε άλλο αλλά, ακούω διάφορα κυβερνητικά χείλη να μιλούν για €5,4 δισ., συνολικά. Και, ως γνωστόν, είμαι μέγας αριθμοφασίστας, με απόλυτη απέχθεια, στην παραπλάνηση την παραπληροφόρηση, και το σανό...
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είναι κανείς κάτοχος Νόμπελ Οικονομίας, για ν’ αντιληφθεί από τα παραπάνω, ότι ανάπτυξη στο άμεσο μέλλον, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Όχι όσο τα μέτρα στοχεύουν, αποκλειστικά και μόνον, σε εισπρακτικές φοροεπιδρομές. Χωρίς να συμπεριλαμβάνουν σημαντικά ποσά περικοπής δαπανών...
Όσο για τον Δρα Τσίπρα, εκείνος μπορεί να νομίζει (ή να μας λέει ότι νομίζει) πως βρισκόμαστε "ένα βήμα πριν από την έξοδο από την κρίση", όσο θέλει. Στην πραγματικότητα όμως, όπως όλα δείχνουν, το πιθανότερο είναι ότι είμαστε ένα βήμα πριν να πέσουμε στο απόλυτο κενό, μιας απύθμενης αβύσσου...
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr