Το 2002, ως μεταπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Πολεοδομίας και Χωροταξίας, ο νυν πρωθυπουργός υπέβαλε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών μελέτη με τίτλο «Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και η έντασή τους στην Ε.Ε και στην Ελλάδα. Εστίαση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος».
Την επάρκεια της εργασίας του κλήθηκαν να κρίνουν οι εξής τέσσερις πανεπιστημιακοί δάσκαλοι: Αριστείδης Μπαλτάς, νυν υπουργός Πολιτισμού, Μαρία Καραμεσίνη, καθηγήτρια Παντείου, στην οποία ανατέθηκε η διοίκηση του ΟΑΕΔ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, Κωνσταντίνα Βαΐου, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής με σημαντικό επιστημονικό έργο και πλήθος δημοσιεύσεων, υποψήφια βουλευτής και ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Αυγερινού-Κολώνια, διαπρεπής καθηγήτρια Χωροταξίας στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, η οποία πριν από τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου συνυπέγραψε το κείμενο στήριξης στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με άλλους 219 πανεπιστημιακούς δασκάλους. Η δε συνάδελφος των προηγουμένων -και προφανώς σύντροφος ως προς την πολιτική στράτευση- κυρία Φωτίου, ενόσω ασκούσε το λειτούργημά της ως καθηγήτρια στο ΕΜΠ, αναλάμβανε την επιμέλεια της δημοσίευσης σε έναν τόμο των περιλήψεων από τις διατριβές των εξεχόντων φοιτητών κάθε ακαδημαϊκού έτους. Ενας τέτοιος ήταν το δίχως άλλο κι εκείνος ο χαμογελαστός απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών με το πλούσιο συνδικαλιστικό βιογραφικό και το λαμπρό μέλλον. Ο οποίος, όταν θα έφτανε το πλήρωμα του χρόνου και θα γινόταν πρωθυπουργός, δεν θα ξεχνούσε όλους εκείνους, όπως η κυρία Φωτίου, που πίστεψαν σ’ αυτόν.