Μπορεί να φέρνουν ένα νέο Μνημόνιο με δρακόντειες διατάξεις και μέτρα που φτωχοποιούν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες όμως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ νιώθουν ακόμη αριστεροί.
Τη γραμμή που ακολουθούν στη Βουλή τις τελευταίες ημέρες αλλά και σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, την δίνουν οι... αγκιτάτορες της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων ο εικονιζόμενος Γιώργος Κατρούγκαλος.
Αντί για την αναμενόμενη από πολλές πλευρές αυτοκριτική, στην πλειονότητά τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησαν και πάλι τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το πακέτο μέτρων των 5,4 δισ.ευρώ, ενώ μετά... δακρύων και κλάδων προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τα φορομπηχτικά μέτρα που επιβάλλουν είναι κοινωνικά δίκαια (ξεχνώντας προφανώς ότι οιέμμεσοι φόροι πλήττουν τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας).
Ένας πολιτικός της Αριστεράς όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος δεν θα μπορούσε λοιπόν να κάνει οτιδήποτε άλλο παρά να διαβάζει ένα βιβλίο για την Αριστερά. Ο υπουργός Εργασίας που έχει δηλώσει βαυκαλιζόμενος ότι είναι Αριστερός και έχει αποκηρύξει την ομάδα των... μεγαλοδικηγόρων στους οποίους ανήκει αυτοαναγορευόμενος ως «ταξικός αποστάτης» εικονίζεται να διαβάζει το βιβλίο του Ζακ Ζιλιάρ με τίτλο: «Οι Αριστερές της Γαλλίας».
Άλλωστε για τον κ. Κατρούγκαλο, παρά το νέο μνημόνιο και την ακολουθούμενη πολιτική, το δίπολο «Αριστερά-Δεξιά» παραμένει ισχυρό και διακρίνει τον πολιτικό κόσμο και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ιδίως αφού ακόμη και ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε ότι είχε αυταπάτες όταν υποσχόταν μια σοσιαλιστική Νεφελοκκοκυγία οι πολίτες θεωρούν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο.
Κι όπως φαίνεται το βιβλίο «οι Αριστερές της Γαλλίας» που μπορεί και να έστειλαν στον υπουργό Εργασίας οι υπεύθυνοι του εκδοτικού οίκου «Πόλις» δεν γοήτευσε μόνο τον Γιώργο Κατρούγκαλο αλλά και τον έτερο υπουργό Χρστόφορο Βερναρδάκη.
Θα μου πείτε τώρα, είναι δυνατόν ο κ. Κατρούγκαλος να διαβάσει την ώρα της κοινοβουλευτικής μάχης ένα βιβλίο 946 σελίδων; Η απάντηση είναι προφανώς θετική. Άλλωστε αν δεν το διαβάσει προφανώς πλήττοντας από τη συζήτηση στη Βουλή για ποιο άλλο λόγο είχε μαζί του ο κ. Κατρούγκαλος το βιβλίο για τις «Αριστερές της Γαλλίας»;
Σύμφωνα με τους εκδότες, το βιβλίο του Ζακ Ζιλιάρ «οι Αριστερές της Γαλλίας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πόλις» είναι «το πρώτο βιβλίο που εξετάζει ιστορικά, πολιτικά και ανθρωπολογικά τα πολλαπλά κινήματα και τις ποικίλες τάσεις της γαλλικής Αριστεράς από την εποχή του Διαφωτισμού μέχρι σήμερα. Η Αριστερά συνδέεται με την ιδέα της προόδου στο τέλος του 18ου αιώνα, με τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά την Επανάσταση, με τον κοινοβουλευτισμό κατά την περίοδο της τιμοκρατικής μοναρχίας, με την καθολική ψηφοφορία του 1848, με τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους στα χρόνια της Γ' Δημοκρατίας, με τον εξανθρωπισμό της εργασίας κατά τη διάρκεια του Λαϊκού Μετώπου, με το παιχνίδι της εξουσίας επί προεδρίας Μιτεράν. Ο Ζυλιάρ διακρίνει τέσσερις Αριστερές: τη φιλελεύθερη, την ιακωβίνικη, την κολεκτιβιστική, την ελευθεριακή. Κάθε περίοδος φωτίζεται από τις παράλληλες προσωπογραφίες (κατά τον τρόπο του Πλουτάρχου) του Βολταίρου και του Ρουσσώ, του Ροβεσπιέρου και του Δαντών, του Λαμαρτίνου και του Ουγκό, του Κλεμανσώ και του Ζωρές, έως του Σαρτρ και του Καμύ ή του Μαντές Φρανς και του Μιτεράν».
Τη γραμμή που ακολουθούν στη Βουλή τις τελευταίες ημέρες αλλά και σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, την δίνουν οι... αγκιτάτορες της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων ο εικονιζόμενος Γιώργος Κατρούγκαλος.
Αντί για την αναμενόμενη από πολλές πλευρές αυτοκριτική, στην πλειονότητά τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησαν και πάλι τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το πακέτο μέτρων των 5,4 δισ.ευρώ, ενώ μετά... δακρύων και κλάδων προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τα φορομπηχτικά μέτρα που επιβάλλουν είναι κοινωνικά δίκαια (ξεχνώντας προφανώς ότι οιέμμεσοι φόροι πλήττουν τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας).
Ένας πολιτικός της Αριστεράς όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος δεν θα μπορούσε λοιπόν να κάνει οτιδήποτε άλλο παρά να διαβάζει ένα βιβλίο για την Αριστερά. Ο υπουργός Εργασίας που έχει δηλώσει βαυκαλιζόμενος ότι είναι Αριστερός και έχει αποκηρύξει την ομάδα των... μεγαλοδικηγόρων στους οποίους ανήκει αυτοαναγορευόμενος ως «ταξικός αποστάτης» εικονίζεται να διαβάζει το βιβλίο του Ζακ Ζιλιάρ με τίτλο: «Οι Αριστερές της Γαλλίας».
Άλλωστε για τον κ. Κατρούγκαλο, παρά το νέο μνημόνιο και την ακολουθούμενη πολιτική, το δίπολο «Αριστερά-Δεξιά» παραμένει ισχυρό και διακρίνει τον πολιτικό κόσμο και τα ελληνικά πολιτικά κόμματα. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ιδίως αφού ακόμη και ο κ. Τσίπρας αναγνώρισε ότι είχε αυταπάτες όταν υποσχόταν μια σοσιαλιστική Νεφελοκκοκυγία οι πολίτες θεωρούν ότι όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο.
Κι όπως φαίνεται το βιβλίο «οι Αριστερές της Γαλλίας» που μπορεί και να έστειλαν στον υπουργό Εργασίας οι υπεύθυνοι του εκδοτικού οίκου «Πόλις» δεν γοήτευσε μόνο τον Γιώργο Κατρούγκαλο αλλά και τον έτερο υπουργό Χρστόφορο Βερναρδάκη.
Θα μου πείτε τώρα, είναι δυνατόν ο κ. Κατρούγκαλος να διαβάσει την ώρα της κοινοβουλευτικής μάχης ένα βιβλίο 946 σελίδων; Η απάντηση είναι προφανώς θετική. Άλλωστε αν δεν το διαβάσει προφανώς πλήττοντας από τη συζήτηση στη Βουλή για ποιο άλλο λόγο είχε μαζί του ο κ. Κατρούγκαλος το βιβλίο για τις «Αριστερές της Γαλλίας»;
Σύμφωνα με τους εκδότες, το βιβλίο του Ζακ Ζιλιάρ «οι Αριστερές της Γαλλίας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πόλις» είναι «το πρώτο βιβλίο που εξετάζει ιστορικά, πολιτικά και ανθρωπολογικά τα πολλαπλά κινήματα και τις ποικίλες τάσεις της γαλλικής Αριστεράς από την εποχή του Διαφωτισμού μέχρι σήμερα. Η Αριστερά συνδέεται με την ιδέα της προόδου στο τέλος του 18ου αιώνα, με τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά την Επανάσταση, με τον κοινοβουλευτισμό κατά την περίοδο της τιμοκρατικής μοναρχίας, με την καθολική ψηφοφορία του 1848, με τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους στα χρόνια της Γ' Δημοκρατίας, με τον εξανθρωπισμό της εργασίας κατά τη διάρκεια του Λαϊκού Μετώπου, με το παιχνίδι της εξουσίας επί προεδρίας Μιτεράν. Ο Ζυλιάρ διακρίνει τέσσερις Αριστερές: τη φιλελεύθερη, την ιακωβίνικη, την κολεκτιβιστική, την ελευθεριακή. Κάθε περίοδος φωτίζεται από τις παράλληλες προσωπογραφίες (κατά τον τρόπο του Πλουτάρχου) του Βολταίρου και του Ρουσσώ, του Ροβεσπιέρου και του Δαντών, του Λαμαρτίνου και του Ουγκό, του Κλεμανσώ και του Ζωρές, έως του Σαρτρ και του Καμύ ή του Μαντές Φρανς και του Μιτεράν».
Φωτογραφίες: Γουίλλιαμ Φαίηθφουλ
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ