Από φθινόπωρο, όπως όλα δείχνουν, οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν νέες περικοπές στις ετήσιες απολαβές τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές απαιτούν την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Άλλα θέματα που θίγονται είναι το συνδικαλιστικός νόμος, οι μαζικές απολύσεις και το ύψος της αποζημίωσης, σε περίπτωση απόλυσης.Τα «αγκάθια» της διαπραγμάτευσης:
- 13ος-14ος μισθός: Η μείωση του ετήσιου εργατικού κόστους με την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Πάντως, με στόχο να μην υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις από τους εργαζομένους, προτείνεται τα μέτρα να ισχύσουν μόνο για τους νεοπροσληφθέντες, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους το ποσό των δύο μισθών να επιμερισθεί στους υπόλοιπους 12 μήνες.
- Συνδικαλιστικός νόμος: Πλέον, οι συνδικαλιστές θα είναι δυνατό να απολύονται σε περιπτώσεις ποινικών αδικημάτων ή απιστίας ή μετά από μακρά απουσία από την εργασία τους. Υπενθυμίζεται ότι σήμερα το ερώτημα της απόλυσης συνδικαλιστή τίθεται σε ειδική επιτροπή η οποία καλείται να εξετάσει αν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι που αναφέρονται ρητά στον συνδικαλιστικό νόμο.
- Ημέρες συνδικαλιστικής άδειας- ποιοι τη δικαιούνται:Σήμερα αναφέρονται ρητά οι άδειες που δικαιούνται οι συνδικαλιστές ανάλογα με τη θέση τους. Ξεκινούν από πέντε μέρες τον μήνα και φθάνουν ως το σύνολο της θητείας τους.
- Συνδικάτα: Αλλαγές αναμένονται και στην οργάνωση και δομή των συνδικάτων, όπως και στον τρόπο χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
- Ομαδικές απολύσεις: Άρση των περιορισμών των ομαδικών απολύσεων για μεγάλες επιχειρήσεις. Πρόκειται για ένα μέτρο που οι δανειστές εκτιμούν πως θα βοηθήσει στην αναδιάρθρωση των τραπεζών, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις με προσωπικό άνω των 150 ατόμων. Το ισχύον καθεστώς ομαδικών απολύσεων προβλέπει: κανένα περιορισμό σε επιχειρήσεις με λιγότερα από 20 άτομα, ως 6 εργαζόμενοι τον μήνα για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν 20 ως 150 άτομα και το 5% του προσωπικού (και ως 30 εργαζόμενοι μηνιαίως) για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους.
- »Λοκ άουτ»: Στο τραπέζι έχει πέσει και το λοκ άουτ, δηλαδή το κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το «δικαίωμα της ανταπεργίας» είχε καταργηθεί με τον νόμο 1264/82. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, πάντως, τονζίουν ότι η ανταπεργία δεν εφαρμόζεται πουθενά στην Ευρώπη και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένα λόγος να αλλάξει το υφιστάμενο καθεστώς απαγόρευσης.
- Αποζημιώσεις: Σημαντικό ζήτημα είναι και το ύψος των αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης, το οποίο θεωρείται ακόμη υψηλό και, κατά τους δανειστές, περιορίζει την κινητικότητα της εργασίας.Όπως όλα δείχνουν, τα παραπάνω αποτελούν προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, η οποία παραμένει «ανοικτή», μέχρι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Παράλληλη, το ΔΝΤ φαίνεται να εμμένει στο θέμα του περιορισμού του μισθολογικού κόστους και ειδικότερα να μην υπάρχουν «αυτόματες» αυξήσεις με τη μορφή ωριμάνσεων των μισθών. Ακόμη, η συνεχής κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων αποτελεί θέμα που αναμένεται να συμπεριληφθεί στα υπό συζήτηση ζητήματα. Ωστόσο, Κυβέρνηση και δανειστές εμφανίζονται να διατηρούν διαφορετικές στάσεις.