Σήμερα, εννέα χρόνια μετά, ο τότε νεαρός πολιτικός, σήμερα Δόκτωρ (επί τιμή) Πολιτικής Οικονομίας και πρωθυπουργός της δύσμοιρης Ελλάδας, εξακολουθεί να πιστεύει ακόμη το ίδιο "μότο" και να κινείται με τον ίδιο, ακριβώς, τρόπο. Δώσε παραμύθι στον λαό και "άγιος ο Θεός"...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του σκεπτικού του, η λογοκλοπή που διέπραξε την Δευτέρα το βράδυ, στο προαύλιο της Βουλής. Μία από τις πλέον απροκάλυπτες που έχουν γίνει ποτέ. Διότι το "σύνθημά" του για κυβέρνηση "με τον λαό, από τον λαό και για τον λαό", ανήκει στον Αβραάμ Λίνκολν ( government of the people, by the people, for the people). Πρωτακούστηκε το 1863, από τα χείλη του μεγάλου Αμερικανού ηγέτη κατά τα εγκαίνια του νεκροταφείου του Γκέτισμπεργκ (μνημείο και ενθύμιο της ομώνυμης πολύνεκρης μάχης του Αμερικανικού Εμφυλίου)...
Ο άνθρωπος, ξεκινώντας (παράτυπα, παρεμπιπτόντως) την σοβαρότατη και σημαντικότατη διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης, χρησιμοποίησε τα λόγια κάποιου άλλου, χωρίς ν’ αναγνωρίσει την "ιδιοκτησία" τους. Χωρίς, έστω, να αναφέρει τον πρώτο διδάξαντα. Τι λέει, άραγε, το συγκεκριμένο γεγονός για το ποιόν και τον χαρακτήρα του; Μέχρι ποιο σημείο είναι έτοιμος να φτάσει για να πει "ένα δυνατό παραμύθι";
Και σαν να μην έφθανε αυτό το θεσμικό ολίσθημα, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, χθες το μεσημέρι. Όταν και, σε live μετάδοση της έκτακτης συνεδρίασης του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής, ανακοίνωσε έναν ορυμαγδό από παροχές για το "Κοινωνικό Κράτος" και μας ενημέρωσε ότι θα δώσει μάχη για τα εργασιακά τον Σεπτέμβριο. Και έκλεισε την εισήγησή του χρησιμοποιώντας και πάλι τα λόγια του Ελευθερωτή (από την κατάργηση της δουλείας). Χωρίς φυσικά και πάλι να κάνει, έστω, μια απλή αναφορά σε αυτόν...
Δεν έχω την διάθεση να σας κουράσω αναλύοντας γιατί όλα όσα είπε, δεν είναι τίποτα παραπάνω από "αέρας κοπανιστός". Όπως τόσα άλλα έχει κατά καιρούς υποσχεθεί. Απλά θ’ αναφέρω ότι, απ’ όσα έχουν ανακοινωθεί, καμία από τις παροχές δεν έχει τεθεί υπόψη και, πολύ περισσότερο, δεν έχει εγκριθεί από "τους Θεσμούς". Και, όπως έχουμε πολύ καλά μάθει στην Ψωροκώσταινα τα τελευταία έξι χρόνια, οποιαδήποτε κυβερνητική απόφαση δεν φέρει την έγκριση της Quadriga, δεν πραγματοποιείται. Τόσο απλά, τόσο καθαρά...
"Μα π.χ. η περίθαλψη μόνο με τον ΑΜΚΑ έχει, ήδη, υλοποιηθεί. Αυτό δεν είναι κάτι;" Βεβαίως. Πόσο "κάτι" όμως; Τόσο όσο, ενήλικας με βαρύ διάστρεμμα (κάκωση) ποδοκνημικής, το οποίο προκλήθηκε από πτώση λόγω λιποθυμικού επεισοδίου, να περιμένει στα επείγοντα περιστατικά, επί μιάμιση ώρα. Μόνο για να τον δει ένας γιατρός. Εμπειρία την οποία βίωσα προσωπικά, με παθόντα την σύζυγό μου, το Σάββατο 16 Ιουλίου σε μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής...
Αφού δε την είδε ο γιατρός και τοποθέτησε το πόδι της σε νάρθηκα ("ασήκωτος" από γύψο, διότι οι ελαφριοί από ρητίνη "είναι σε έλλειψη εδώ και καιρό". Σε μία γυναίκα 60 κιλών!) μας "έδιωξε". Με την απλή προτροπή να ελέγξουμε "κάποια στιγμή", την αιτία του λιποθυμικού επεισοδίου. Λες και δεν βρισκόμασταν σε γενικό νοσοκομείο αλλά σε κάποιο απομακρυσμένο, επαρχιακό Κέντρο Υγείας...
Όπως πληροφορήθηκα αργότερα, το παραπάνω επεισόδιο θα μπορούσε να έχει προκληθεί, εκτός των άλλων, από μερικά πολύ επικίνδυνα πράγματα. Π.χ. εγκεφαλικό επεισόδιο, ανεύρυσμα και άλλα καθόλου ωραία, καθόλου ευχάριστα και, ορισμένα, απολύτως και άμεσα θανατηφόρα. Υπήρχε η πιθανότητα (δεν γνωρίζω πόσο μεγάλη) να μην προλάβουμε να επιστρέψουμε στο σπίτι μας. Τουλάχιστον όχι αναπνέοντας και οι δύο…
"Μα τι φταίει το σύστημα, αν ένα άτομο δεν έκανε σωστά την δουλειά του;", μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Το άτομο δεν φέρει καμία, απολύτως, ευθύνη. Αυτή ανήκει ολοκληρωτικά στο σύστημα και σε αυτούς οι οποίοι έχουν αναλάβει τον έλεγχο της λειτουργίας του. Διότι ο γιατρός που εξέτασε την σύζυγό μου ήταν ο ένας από τους δύο που ήταν παρόντες, στα εξωτερικά ιατρεία. Ενώ η βάρδια προέβλεπε, επτά. Αλλά "οι άλλοι πέντε την έκαναν. Έχουν πλάτες και είναι Σάββατο βράδυ"! Σας λέει κάτι για "το παλιό και το νέο" του κυρίου Τσίπρα αυτό; Βλέπετε το "εύρος" και την "δύναμη" του παραμυθιού του;
Όποιος παρακολουθεί, έστω και επιφανειακά, την κατάσταση στην χώρα, κατανοεί πλήρως την ανάγκη του πρωθυπουργού, να δημιουργήσει "ένα δυνατό παραμύθι", "ένα νέο αφήγημα". Τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Για την κυβέρνηση, το κόμμα του και, αυτονόητα, για την χώρα.
Η όλη συμπεριφορά και οι πράξεις του δείχνουν καταφανέστατα ότι, οι εκλογές δεν είναι τόσο μακριά. Σίγουρα όχι όσο δηλώνει ο ίδιος ή μοιάζουν να πιστεύουν ορισμένοι. Όλη αυτή προσπάθεια εξεύρεσης αφηγήματος, η παροχολογία κ.λπ., δίνουν ξεκάθαρο μήνυμα. Το έχει αποφασίσει και, φυσικά, προετοιμάζει το έδαφος κατάλληλα…
Το προβληματικό της όλης ιστορίας αρχίζει την στιγμή που κάποιος συνειδητοποιεί ότι, ο Αλέξης Τσίπρας, περιμένει να τον πιστέψουμε. Θεωρεί ότι το "παραμύθι" έχει μεγάλη και πραγματική "δύναμη". Ότι έτσι είναι η κατάσταση στην πραγματικότητα. Επειδή, αυτά που ισχυρίζεται, τα πιστεύει και ο ίδιος. Και σε λίγο καιρό, θα μας ανακοινώσει ότι πρέπει να τον ευγνωμονούμε. Για όλα τα καλά και άριστα που έχει πράξει…
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
Twitter: @Marketelf
Σ.Σ.: Μήπως, μέσα στον πυρετό των εξαγγελιών του Δόκτορα, σκέφθηκε κανείς στο Μαξίμου να διαβάσει την έκθεση της ΤτΕ για το χρηματοπιστωτικό σύστημα; Λέω, μήπως; 15% αύξηση των NPLs σε 18 μήνες είναι αυτή…