Τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονικά μπλόκα στην Αττική Οδό, αλλά και νέες υποκλοπές σε βάρος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν μπλέκονται ξαφνικά στο περιβόητο σχέδιο «Πυθία» για τη δολοφονία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή το 2009. Τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία περιέχονται στη δικογραφία της υπόθεσης που συνέταξε ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας και οδήγησε στην άσκηση ποινικών διώξεων κατά αγνώστων.
Αξιωματούχοι μιλούν για μια υπόθεση που παίρνει καθημερινά κινηματογραφικές, αλλά και δραματικές διαστάσεις, χωρίς κάποιος να μπορεί να αντιληφθεί πού είναι η αλήθεια και ο κίνδυνος που διέτρεξε ο τότε πρωθυπουργός και πού η υπερβολή.
Ολα ξεκίνησαν από έγγραφο που συντάχθηκε τον Ιανουάριο του 2009 από την ΕΥΠ, το οποίο επικαλείται αξιωματούχο της ρωσικής υπηρεσίας «κατά της τρομοκρατίας». Σε αυτό παρουσιάζονταν περίπου 20 περιπτώσεις κατά τις οποίες τα στελέχη της FSB (διάδοχος της περιβόητης KGB) είχαν ανακαλύψει παρακολουθήσεις, πιθανόν από πράκτορες της CIA, στην Αττική Οδό, στην οδό Φανερωμένης στον Χολαργό και στο κτίριο της ΕΡΤ του αυτοκινήτου του πρωθυπουργού και της συνοδείας του.
Ενα, λοιπόν, από τα ερωτήματα που ανακύπτουν και εξηγούνται στον δικαστικό φάκελο είναι πώς ξεκίνησε αυτή η αντιπαρακολούθηση των Ρώσων πρακτόρων, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στο σχέδιο «Πυθία». Στα έγγραφα αυτά αναφέρεται ότι «τον Μάρτιο του 2008 είχε έλθει στην Αθήνα μια ομάδα 19 στελεχών της FSB, με αφορμή την απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των Κ. Καραμανλή και Βλ. Πούτιν και του τότε Βούλγαρου προέδρου Γκεόργκι Παρβάνοφ». Ομως, εδώ αρχίζουν άλλα παράδοξα!
Οι Καραμανλής, Πούτιν και Παρβάνοφ είχαν συνάντηση τον Σεπτέμβριο του 2006 στο Μέγαρο Μαξίμου για την κατασκευή του περιβόητου αγωγού φυσικού αερίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, που ήταν αυτός που φέρεται να προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από αμερικανικής πλευράς. Το πρώτο ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι γιατί οι Ρώσοι της FSB ενδιαφέρθηκαν για τις… υποκλοπές στους Πούτιν, Καραμανλή και Παρβάνοφ με δύο χρόνια καθυστέρηση. Επιπλέον, είναι δυνατόν, για να… εξακριβωθεί μια τηλεφωνική υποκλοπή, να παρακολουθείται το αυτοκίνητο ενός από τους στόχους; Κανείς από την ΕΛ.ΑΣ., την ΕΥΠ ή τις ρωσικές ή βουλγαρικές υπηρεσίες δεν ανέφερε τίποτα για αυτές τις «υποκλοπές», που παραμένει άγνωστο πώς έγιναν.
ΑΠΟΡΙΕΣ
Ομως, οι απορίες και οι περίεργες διαστάσεις της υπόθεσης δεν σταματούν εκεί! Για το ζήτημα της παρακολούθησης του Κ. Καραμανλή από πράκτορες της CIA ή και της Μοσάντ υπάρχει στο δικαστικό έγγραφο και η περιγραφή ότι «στις 25 Απριλίου 2009 τα στελέχη της ρωσικής υπηρεσίας φέρεται να ακινητοποίησαν στην περιοχή της Παιανίας το βαν των υπόπτων που διέφυγαν με μηχανές Enduro. Μέσα στο αυτοκίνητο βρέθηκαν χάρτες της Αθήνας με διάφορα σημάδια, εκρηκτική ύλη C-4, όπλα Τοκάρεφ και Καλάσνικοφ, συστήματα επικοινωνίας συντονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ. και τηλεχειριστήριο». Η ακινητοποίηση του βαν και ο εντοπισμός των όπλων και των εκρηκτικών (τα οποία, ωστόσο, δεν εμφανίσθηκαν) δεν ήταν όπως φαίνεται η κορυφαία στιγμή αυτής της υπόθεσης.
Σύμφωνα με καταθέσεις που δόθηκαν στον κ. Φούκα, το 2008 αστυνομικοί από την ασφάλεια του πρώην πρωθυπουργού ή άλλη υπηρεσία είχαν δει σε γέφυρα εκτός Αττικής ένα άτομο με αυτόματο όπλο να κινείται ύποπτα και να ετοιμάζεται να ανοίξει πυρ κατά του τότε πρωθυπουργού. Η αναφορά αυτή προκάλεσε αναστάτωση στους δικαστές και στην ΕΛ.ΑΣ. Γιατί ενώ αστυνομικοί και ιδιώτες το ανέφεραν στον δικαστικό λειτουργό, τουλάχιστον τα μέλη της αστυνομικής φρουράς του πρωθυπουργού μετέφεραν «εσωτερικά» στην ΕΛ.ΑΣ. ότι «ποτέ δεν αντελήφθησαν κάτι τέτοιο». Οι καταθέσεις αυτές δεν καταγράφηκαν στην εισαγγελική πρόταση για την υπόθεση «Πυθία», όμως περιέχονται στη δικογραφία.
Οι εκρήξεις βομβών και το λάθος των τρομοκρατών
Από τη δικογραφία για το σχέδιο «Πυθία» ανακύπτει άλλη μία σημαντική παράμετρος της υπόθεσης. Υπήρξαν καταθέσεις από αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής ότι έγινε απόπειρα δολοφονίας του τότε πρωθυπουργού και από ελληνικές τρομοκρατικές οργανώσεις! Συγκεκριμένα, κατέθεσαν ότι η τηλεχειριζόμενη βόμβα, η οποία είχε εκραγεί τον Μάρτιο του 2009 έξω από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), κοντά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, είχε στόχο το αυτοκίνητο του Κ. Καραμανλή. Ομως, και σε αυτή την πτυχή του σχεδίου «Πυθία» υπήρξαν προβληματισμοί… Την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση είχε αναλάβει η οργάνωση «Λαϊκή Θέληση», που τη συνέδεσε στην προκήρυξή της με την υπόθεση της Μονής Βατοπαιδίου. Η ίδια οργάνωση είχε αναλάβει την ευθύνη για τη βόμβα στα δικαστήρια Λάρισας, που είχε ενεργοποιηθεί με χρήση κινητού το 2004, ενόψει της μεταγωγής μελών της «17Ν».
Αργότερα, είχαν ενεργοποιηθεί βόμβες στα γραφεία δύο γερμανικών εταιρειών στο Μαρούσι, στα γραφεία της ΟΚΕ (Οικονομική-Κοινωνική Επιτροπή), στον Νέο Κόσμο, αλλά και στο προεκλογικό γραφείο του Μιχ. Χρυσοχοΐδη, στο Περιστέρι. Επιπλέον, λίγες ημέρες μετά την επίθεση στην ΚΕΔ είχε τοποθετηθεί βόμβα στο Κολωνάκι με στόχο έναν ιδιώτη που είχε συνδεθεί με την περιβόητη προμήθεια του συστήματος C4I. Το ερώτημα είναι, λοιπόν, αν θα μπορούσε μια τρομοκρατική οργάνωση με προηγούμενες και μεταγενέστερες επιθέσεις σε δικαστικά γραφεία, άλλους πολιτικούς κ.λπ., να χρησιμοποιηθεί και από πράκτορες της CIA, για να δολοφονηθεί ο κ. Καραμανλής. Επιπλέον, είναι λογικό να γίνεται μια βομβιστική επίθεση με δύο… στόχους, και την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού; Ακόμα ένα ερώτημα που απασχόλησε τον δικαστικό λειτουργό είναι πότε ακριβώς πέρασε από αυτό το σημείο ο κ. Καραμανλής και αν αντελήφθη την έκρηξη ο ίδιος ή οι συνοδοί του κ.λπ. Σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν αργότερα στη δημοσιότητα, ο τότε πρωθυπουργός δεν είχε περάσει εκείνη την κρίσιμη ημέρα από το σημείο και οι διελεύσεις του από εκεί ήταν πιο αραιές από ό,τι είχαν αναφερθεί στην αρχή της έρευνας.
Ομως, κι εδώ υπάρχει άλλο μυστήριο, καθότι η «Λαϊκή Θέληση» από τότε έχει εξαφανισθεί! Πολλοί εκτιμούν ότι αυτό συνέβη γιατί τα μέλη της οργάνωσης που είχαν σχέση και με τη «Λαϊκή Επαναστατική Δράση» αντελήφθησαν ότι οι αστυνομικοί είχαν φθάσει στα ίχνη τους από κάποια λάθη που είχαν κάνει στη χρήση κινητών. Ομως, αρκετοί υποθέτουν ότι ίσως αυτό έγινε γιατί μέσω του σχεδίου «Πυθία» αποκαλύφθηκε ο «μυστικός» ρόλος αυτής της ένοπλης ομάδας, που ξαφνικά… εξαϋλώθηκε!
Του Νίκου Δημητριανάκη –Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ