23 Νοεμβρίου 2016

Παράδοξος ταξιδιώτης

Παράδοξος ταξιδιώτηςΚατατέθηκε προχθές αργά το απόγευμα στο Κοινοβούλιο, ο προϋπολογισμός του 2017. Πρόκειται για τον προϋπολογισμό ο οποίος, κατά τις κυβερνητικές δοξασίες, υποτίθεται ότι θα οδηγήσει την χώρα σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Κάποιος όμως, κοιτώντας προσεκτικά τα δεδομένα τα οποία παρουσιάζονται στην εισηγητική έκθεση, παρατηρεί πολλά παράδοξα και μη ορθολογικά συμπεράσματα.
Αυτόματα, με την κατάθεσή του και μόνο, ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός κατακτά ένα νέο ρεκόρ. Είναι ο μοναδικός ο οποίος κατατίθεται στην Βουλή προς συζήτηση και ψήφιση, χωρίς να προηγηθεί σχετική συνέντευξη Τύπου. Η απουσία δημόσιας παρουσίασης, βέβαια, οφείλεται στα περιεχόμενα και τις προβλέψεις του. Τα οποία θεωρούνται άκρως αντιαναπτυξιακά. Ενώ, ταυτόχρονα, έχει αρκετά "ομιχλώδη" σημεία. Καταλαβαίνετε...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του "ανορθολογισμού" ο οποίος επικρατεί στον προϋπολογισμό η αποστροφή του εισαγωγικού σημειώματος με την οποία, οι κύριοι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, αιτιολογούν την "ανάκαμψη" του 2016. Παραθέτω την παράγραφο λέξη προς λέξη:

"Η ανάκαμψη αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην βελτίωση του κλίματος σταθερότητας και εμπιστοσύνης στην Ελληνική οικονομία, με την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής, τη δημοσιονομική επέκταση μέσω της αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 3,5 δις. ευρώ, αλλά και την προσδοκία εκκαθάρισης του συνόλου των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων μέσα στους επόμενους μήνες, καθώς και στην βαθμιαία, ασφαλή, αλλά και ταχεία, άρση των περιορισμών της κίνησης κεφαλαίων."

Αν κοιτάζετε τριγύρω, για να βεβαιωθείτε ότι ζείτε στην ίδια χώρα (για να μην πω στον ίδιο πλανήτη, και θεωρηθεί ότι λαϊκίζω) με τους δύο υπουργούς, δεν είστε οι μόνες ή οι μόνοι, σας διαβεβαιώ...

Ένα άλλο παράδοξο του συγκεκριμένου προϋπολογισμού είναι οι προβλέψεις των πηγών από τις οποίες θα προέλθει η ανάπτυξη. Οι οποίες είναι:

Α. Η αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,8%. Την ώρα κατά την οποία επιβάλλονται αυξήσεις εμμέσων και αμέσων φόρων, συνολικού ύψους €2,7 δισ.!

Β. Αύξηση του Ακαθάριστου Σχηματισμού Παγίου Κεφαλαίου (σε απλά Ελληνικά των επενδύσεων). Παρά το γεγονός ότι οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων παραμένουν σταθερές και οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν παγώσει, για αρκετούς μήνες. Λόγω της προαγωγής του (ικανότατου στον τομέα) κυρίου Πιτσιόρλα, σε υφυπουργό Ανάπτυξης. Η οποία προαγωγή όμως, αφαίρεσε από το ΤΑΙΠΕΔ την οποιαδήποτε δυνατότητα λήψης σημαντικών αποφάσεων, καθώς στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ έχουν απομείνει 3 μέλη τα οποία, καταστατικά, δεν έχουν το δικαίωμα να πάρουν αποφάσεις, διότι δεν αποτελούν απαρτία. Την στιγμή που δεν έχει καν επιλεγεί το Διοικητικό Συμβούλιο του Υπερταμείου, το οποίο έχει την αρμοδιότητα επιλογής των Διοικητικών Συμβουλίων των θυγατρικών του. Μία εκ των οποίων είναι και το ΤΑΙΠΕΔ...

Γ. Στην αύξηση των εξαγωγών Αγαθών και Υπηρεσιών κατά 5,3%. Σωστά διαβάζετε, κατά πέντε κόμμα τρία τοις εκατό (περίπου). Από ποιον εξωστρεφή παραγωγικό τομέα της ρημαγμένης Ελληνικής παραγωγής θα προέλθει αυτό το ποσοστό αύξησης, ειλικρινά, αδυνατώ να το προσδιορίσω…

Το μεγαλύτερο παράδοξο όμως, στην συνολική εικόνα του προϋπολογισμού είναι, αυτή καθ’ εαυτή η μορφή του. Οι στόχοι του μιλούν για "δίκαιη" (αυτόν τον όρο θα ήθελα, κάποιος να τον εξηγήσει επακριβώς κάποτε) ανάπτυξη αλλά οι προβλέψεις του εμπεριέχουν κανονική καταιγίδα υφεσιακών μέτρων. Τόσο νέων φορολογιών, όσο και περικοπών δαπανών (σε πολύ μικρότερο βαθμό οι τελευταίες). Δηλαδή, ενώ προβλέπει "εκρηκτική" ανάπτυξη, έχει ξεκάθαρα υφεσιακή κατεύθυνση. Μυστήρια πράγματα…

Τελειώνοντας αυτήν την πρώτη, επιφανειακή αξιολόγηση του νέου προϋπολογισμού, να σημειώσουμε ότι το 58% των φορολογικών εσόδων κατευθύνεται στην πληρωμή μισθών (22% περίπου), συντάξεων και δαπανών περίθαλψης (36% περίπου). Αυτό ειδικά το δεδομένο, καλό θα ήταν, να το προσέξουν περισσότερο όσοι, μονολιθικά και απόλυτα, επιμένουν κατευθείαν σε απολύσεις στον δημόσιο τομέα, χωρίς προηγούμενη ανάλυση και εξορθολογισμό…

Σαν ένα αρχικό συμπέρασμα από τον νέο προϋπολογισμό λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για έναν αντιφατικό, έναν ανακόλουθο προϋπολογισμό. Ο οποίος, λίγο ως πολύ, μοιάζει με ταξιδιώτη που κάπου θέλει να φτάσει αλλά προς διαφορετικό προορισμό, βαδίζει. Η προσωπική δε εκτίμησή μου είναι ότι θα χρειασθεί να αναθεωρηθεί. Και μάλιστα, πολύ σύντομα…

Πέτρος Λάζος

petros.lazos@capital.gr

Twitter: @Marketelf

Facebook: Peter Lazos

Σ.Σ. "Η Συνθήκη της Λωζάνης, είναι συζητήσιμη" αποφάσισε ο Σουλτάνος-κουμπάρος. Στο ΥΠΕΞ και στο ΥΕΘΑ ακόμη, όλα καλά; Ή μήπως, μαζί με το Μαξίμου, είναι απασχολημένοι στην κατάστρωση του σχεδίου με το οποίο θα προετοιμάσουν τους Έλληνες για εκείνο που η κυβέρνηση (μοιάζει να) θεωρεί αναπόφευκτο;