Στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Δεκεμβρίου στο Σαντιάγο ντε Κούβα, θα παραβρεθεί πλήθος κόσμου, ωστόσο, πολλοί αρχηγοί κρατών τηρούν σιγή ιχθύος για αν θα εκπροσωπήσουν τη χώρα τους. Ο Έλληνας πρωθυπουργός πάντως, Αλέξης Τσίπρας ήταν από τους πρώτους που δήλωσε ότι θα δώσει το «παρών» στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Κάστρο.Σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ, στην κηδεία του Κάστρο αναμένεται να παραστούν ο Βρετανός υπουργός Επικρατείας, αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Άλαν Ντάνκαν, ο Tζέρεμι Κόρμπιν, ηγέτης του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, ο Μάικλ Χίγκινς, πρόεδρος της Ιρλανδίας όπως και ο ηγέτης του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς.
Ο Πούτιν από την πλευρά του επικαλείται φόρτο εργασίας και την προετοιμασία του για έναν σημαντικό λόγο τον οποίο θα εκφωνήσει και δεν θα ταξιδέψει μέχρι την Κούβα. Της ρωσικής αντιπροσωπείας στην κηδεία θα ηγηθεί ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας, κάτω σώματος του ρωσικού κοινοβουλίου, Βιάτσεσλαβ Βολόντιν, στενός πολιτικός σύμμαχος του προέδρου της Ρωσίας, όπως διευκρίνισε ο κ. Πεσκόφ.
Από τον Καναδά, ο πρωθυπουργός, Τζαστίν Τριντό αναμένεται να ταξιδέψει μέχρι την Κούβα ενώ ο Λευκός Οίκος δεν έχει προς το παρόν ανακοινώσει αν θα παραστεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα ή κάποιος ανώτατος αξιωματούχος. Ωστόσο, σύμφωνα με αμερικανικά δημοσιεύματα, το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων καλεί την αμερικανική ηγεσία να μποϊκοτάρει την κηδεία ενός τυράννου.
Ο πρόεδρος της Γερουσίας της Χιλής, Ρικάρντο Λάγκος Βέμπερ θα παραβρεθεί στην κηδεία, όπως δήλωσε ο ίδιος. Ο ισχυρός πρώην πρόεδρος της Υεμένης, Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ, βασικός σύμμαχος του κινήματος των Χούτι που επικρατούν στη χώρα, ζήτησε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να του επιτρέψει να ταξιδέψει στην Κούβα για να παραστεί στην κηδεία του Κάστρο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, το Σαντιάγο ντε Κούβα είναι η πόλη στην οποία ο Κάστρο και ελάχιστοι επαναστάτες πραγματοποίησαν μια από τις σημαντικότερες επιθέσεις κατά του καθεστώτος Μπατίστα.
Πρόκειται για την περίφημη επίθεση στο στρατόπεδο Μονκάδα που έγινε ξημερώματα της 26ης Ιουλίου του 1953, την οποία πολλοί θεωρούν ως ξεκίνημα της κουβανικής επανάστασης.
Μίνα Αγγελίνη
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ