Του Γιάννη ΣιδέρηΣε ασκήσεις ψυχραιμίας επιδόθηκε χθες η κυβέρνηση μετά το απρόσμενο, για το Μέγαρο Μαξίμου, αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ.
Κυβερνητική πηγή που διαβεβαίωνε χθες ότι η κυβέρνηση είχε προετοιμαστεί και για τα δύο ενδεχόμενα, επέμενε ότι η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου, Barack Obama, έχει τεράστια σημασία με δεδομένα: Αφενός το χρονοδιάγραμμα για τη 2η αξιολόγηση και το χρέος, αφετέρου ότι η επίσκεψη σηματοδοτεί τη μεγάλη σημασία που αποδίδει η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα.
Η ταπεινότητα της στήλης από πάντα υποστήριζε ότι η επίσκεψη Obama ήταν μικρότερης σημασίας από εκείνη που η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθούσε να αναδείξει, όσον αφορά στο θέμα του χρέους. Ο κ. Obama ήταν, ούτως ή άλλως, απερχόμενος Πρόεδρος, άρα μειωμένης παρεμβατικής δυνατότητας. Τα δεύτερο στοιχείο που αποδυνάμωνε την παρεμβατική του δύναμη ήταν το γεγονός ότι θα έδινε εκ του ασφαλούς συμβουλές στους Ευρωπαίους δανειστές, ενώ μόνο οι τελευταίοι (για τους δικούς τους λόγους) έχουν δανείσει τη χώρα μας, ενώ οι ΗΠΑ ούτε δολάριο –παρά μόνο μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Είχε υποτιμηθεί στο έπακρο η προτροπή του Wolfgang Schäuble προς τον προστατευτικό, απέναντι στη χώρα μας, Αμερικανό ομόλογό του Jack Lew, την οποία είχαμε πρόσφατα υπενθυμίσει. Όταν ο τελευταίος αγωνιζόταν να πείσει τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών για βοήθεια προς τη χώρας μας, η απάντηση Schäuble, κοφτή και δυστυχώς ρεαλιστική, ήταν «βάλτε και 'σεις 50 δισ. να σωθεί η Ελλάδα».
Η προσμονή της πολιτικής διευθέτησης του χρέους...
Η κυβέρνηση με παραστάσεις μόνο από την ελληνική πολιτική, και παρά τις ως τώρα απογοητεύσεις, εξακολουθεί να επιμένει στην πολιτική διευθέτηση. Εξ αυτού εξακολουθούσε να πιστεύει ότι ο ισχυρότερος, δίκην αναβίωσης των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, θα έδινε εντολή στους ασθενέστερους Ευρωπαίους, και η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν από το βάρος του χρέους. Με την ίδια λογική πίστευε ότι θα παρενέβαινε στο ΔΝΤ, προκειμένου αυτό να παρακάμψει τις καταστατικές του δεσμεύσεις.
...καταρρέει με την εκλογή Trump
Ούτως ή άλλως, και αυτά θα μπορούσαν να ισχύουν εν μέρει, υπό την προϋπόθεση ότι θα κέρδιζε η κ. Clinton και θα υπήρχε η πολιτική συνέχεια της πολιτικής Obama. Τώρα με την εκλογή του Donald Trump, η προσμονή καταρρέει. Ο ίδιος άλλωστε, με το ακατέργαστο ύφος του, έχει δηλώσει «εμείς δεν έχουμε καμιά δουλειά με την Ελλάδα. Ας αφήσουμε τη Γερμανία να ασχοληθεί με αυτό, που το γνωρίζει καλύτερα ή ακόμη και τον Putin»! Κατόπιν αυτών, το ταξίδι του Obama καθίσταται άνευ σημασίας σχετικά με το χρέος, όσες υποσχέσεις και να δώσει ή ενθαρρυντικές δηλώσεις να κάνει.
Υπήρχε πάντως μια πτυχή του ταξιδιού Obama, της οποίας η σπουδαιότητα ήταν αναμφισβήτητη. Αφορούσε το πλέγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, το προσφυγικό και τα θέματα Ενέργειας. Η αξιολόγησή τους θα μεταφερόταν θεσμικά και στα think tanks της νέας Προέδρου, προκειμένου να συνυπολογιστούν στη διαμόρφωση της πολιτικής της για την περιοχή μας, και ειδικά για τη χώρα μας ως «πόλου σταθερότητας και ασφάλειας». Φευ, αυτή η δυνατότητα εκτιμάται πως χάνεται, με το ταξίδι να παίρνει πλέον τον συμβολισμό μια τυπικής επίσκεψης αποχαιρετισμού.
Υπονομεύεται η θριαμβολογία της κυβέρνησης
Σε εσωτερικό επίπεδο, υπάρχει και μια δευτερεύουσα επίπτωση. Υπονομεύει εν μέρει και τη σχεδιαζόμενη θριαμβολογία της κυβέρνησης, ότι η επίσκεψη Obama είναι δήθεν απόδειξη της «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης. Αυτή η πολιτική, όπως έλεγαν κυβερνητικά στελέχη, περιλαμβάνει συνεργασία και επαφές με ευρύ φάσμα «κρίσιμων περιφερειακών και παγκόσμιων παικτών», πλασάροντας την επίσκεψη ως επιστέγασμα συναντήσεων με ηγέτες όπως του της Ρωσίας, της Κίνας, του Ιράν, του Ισραήλ, κλπ.
Η κυβέρνηση πλέον τελεί υπό προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της πολιτικής Trump, αλλά αυτή θα πάρει καιρό να αποκαλυφθεί, και στο μεταξύ τα προβλήματά μας τρέχουν.
http://www.liberal.gr/arthro/92197/politiki/2016/meionetai-i-simasia-tou-taxidiou-Obama-stin-ellada.html