Η ακίνητη ρόδα με τα άδεια βαγόνια στο Σύνταγμα είναι το τέλειο μνημείο της ελληνικής προχειρότητας, του ελληνικού ωχαδελφισμού, των ελληνικών αποφάσεων που παίρνονται στο πόδι χωρίς ο παράγων χρόνος να συμμετέχει πουθενά στις αποφάσεις.
Αποφάσισε ο Δήμος σε συνδιασμό με ιδιώτη να εγκατασταθεί η ρόδα στην Πλατεία Συντάγματος, τις ημέρες των εορτών να είναι δωρεάν η είσοδος, προσφορά του Δήμου και μετά για ένα διάστημα 2 μηνών να εισπράττει ο ιδιώτης εισιτήριο. Κατά σύμπτωση οι ημέρες των εορτών είναι συγκεκριμένες, άρα συγκεκριμένη έπρεπε να είναι και η ημερομηνία που θα ήταν έτοιμη η ρόδα για να λειτουργήσει. Και έτοιμη δεν σημαίνει να είχε απλά στηθεί αλλά να είχε εφοδιαστεί και με όλα τα πιστοποιητικά ασφαλούς λειτουργίας. Αμ δε. Τα πιστοποιητικά αυτά περιμένουν και κανείς δεν γνωρίζει πότε θα τα έχουν.... Πάντα χρησιμοποιώ στη ζωή μου την αντίστροφη μέτρηση του χρόνου. Αν θέλω η ρόδα να είναι έτοιμη στις 23 Δεκεμβρίου και θέλω πχ 3 μέρες για να την εγκαταστήσω και 10 μέρες για να βγάλω τα πιστοποιητικά, σύνολο 13 μέρες, ξεκινώ το στήσιμο στις 10 Δεκεμβρίου. Αυτά είναι πολύπλοκες σκέψεις για το μυαλό του Δημοσίου. Και επειδή στα πολύπλοκα δεν είναι συνηθισμένοι, σε κάποιες γιορτές θα είναι έτοιμη η ρόδα. Θα είναι η Πρωτοχρονιά; Θα είναι τα Φώτα; Θα είναι η Καθαρά Δευτέρα; Υπομονή να υπάρχει και βλέπουμε.....
