Η κυβέρνηση δεν δέχεται να ψηφίσει όσα έχει συμφωνήσει στο τρίτο Μνημόνιο. Ενώ οι εταίροι (δικαίως) δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν το παραμικρό βήμα πίσω. Για να το πούμε απλά, η δεύτερη αξιολόγηση έχει πάει κατά διαόλου. Βρίσκεται εντελώς στον αέρα και η ολοκλήρωσή της τον Μάρτιο, θα πρέπει να θεωρείται από ιδιαίτερα δύσκολη έως απίθανη...
Το γεγονός αυτό, αποτελεί εξαιρετικά κακό νέο, για τη χώρα. Διότι, εκτός από την αναγκαία δοκιμαστική έξοδο στις αγορές που επιτυγχάνεται με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ, το αργότερο μέχρι τις αρχές Ιουλίου, να έχει ολοκληρωθεί μ’ επιτυχία και η τρίτη.
Διαφορετικά, είναι αδύνατο να βρεθούν τα χρήματα που απαιτούνται για την κάλυψη των ελληνικών υποχρεώσεών προς την Ε.Κ.Τ. (Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού ύψους €3,9 δισ., στις 20/7) και τους ιδιώτες επενδυτές εξωτερικού (Ομόλογα Ξένου Δικαίου, συνολικού ύψους €2,1 δισ., στις 17/7).
Δηλαδή η Ελλάδα χρειάζεται €6 δισ., εντός του Ιουλίου. Εάν δε προστεθούν και κάποιες πληρωμές τόκων που συμπίπτουν, το σύνολο φθάνει τα €6,3 δισ. Ποσό το οποίο είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να καλύψει η ελληνική οικονομία, χωρίς δανεισμό.
Ειδικά εάν θεωρηθεί ότι, μέχρι τότε και στο πλαίσιο της "σκληρής διαπραγμάτευσης", θα έχει καλύψει το ομόλογο του E.S.M. (€1,6 δισ., στις 27 Φεβρουαρίου) και τα Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου που κατέχει το Ευρωσύστημα (Ε.Κ.Τ. και άλλες τοπικές κεντρικές τράπεζες, συνολικού ύψους €1,4 δισ., στις 4 και στις 20 Απριλίου).
Ο μοναδικός τρόπος να καλυφθούν αυτές οι υποχρεώσεις, εκτός δανεισμού (από τον E.S.M., άλλος δεν μας δανείζει), είναι να μην πληρωθούν μισθοί δημοσίων υπαλλήλων για 3 μήνες. Ή, εναλλακτικά, να μην πληρωθούν μισθοί καισυντάξεις για 3 δεκαπενθήμερα. Για αποπληρωμή οφειλών στον ιδιωτικό τομέα, ας μην το συζητάμε καλύτερα. Ενώ περιμένουμε ανάπτυξη 2,7%. Με αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, κατά 1,8%. Είναι βέβαιο... 100%... όσο και το ότι ο ήλιος ανατέλλει από την δύση...
Το θέμα είναι απλό. Εάν δεν ολοκληρωθούν και οι δύο αξιολογήσεις μέχρι τις αρχές Ιουλίου, η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία, απέναντι στην Ε.Κ.Τ. Πράγμα το οποίο, επί της ουσίας, σημαίνει "αυτόματη" έξοδο από το ευρώ. Μιας και δια παντός.
Εκτός και γνωρίζει κάποιος τον τρόπο να βρεθούν, εκτός από τα παραπάνω ποσά, άλλα €85 δισ., "μετρητά". Σε αυτό το ποσό ανέρχονται οι, άμεσα απαιτητές, υποχρεώσεις της Τράπεζας της Ελλάδας (σύμφωνα με το ισολογισμό της, 31/12/16) προς το TARGET2 (Trans-European Automated Real-time Gross Settlement Express Transfer System - Πανευρωπαϊκό Σύστημα Εκκαθάρισης Συναλλαγών), την Ε.Κ.Τ. και το Ευρωσύστημα. Και τα οποία υποχρεούται να αποπληρώσει άμεσα, σε περίπτωση Grexit. Χωρίς αποπληρωμή τους, δεν θα υπάρξει ούτε καν "προσωρινή" έξοδος, α λα "σχέδιο Schäuble". Όχι ότι υπήρχε ποτέ ουσιαστικά, η δυνατότητα αυτή. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Απλά τώρα δεν θα υπάρχει, ούτε για το "θεαθήναι". Μπαμ και κάτω, στον αιώνα τον άπαντα (ή, έστω, μέχρι να βρεθούν τα €85 δισ.)...
"Η κυβέρνηση πως αντιδρά σε όλα αυτά; Πως φροντίζει να επιτύχει το καλύτερο για τη χώρα;" Η κυβέρνηση αντιδρά με αντεπίθεση. Ναι, ναι! Την ξεκίνησε το Σάββατο. Με μια "επικοινωνιακή καταιγίδα, θα προσπαθήσει να πείσει" (όπως το ακούτε!).
Όλα τα προβλήματα, κατά την κυβέρνηση, λύνονται με επικοινωνιακά τεχνάσματα. Το ότι αυτά δεν έχουν καμία σημασία και καμία απήχηση στην Τρόικα και στο Eurogroup, ούτε καν περνάει από τα κυβερνητικά μυαλά. Ή σωστότερα, δεν τα απασχολεί καν ότι με αυτόν τον τρόπο δυσχεραίνουν την θέση της χώρας και μόνο...
Θα κάνει λοιπόν επικοινωνιακή αντεπίθεση. Στο εσωτερικό. Χρησιμοποιώντας διάφορες παραλλαγές των γνωστών "αυταπατών". Κοινώς αντεπίθεση με τα παλιά, γνωστά παραμύθια. Αλλά και άλλα, νέα...
Όπως π.χ. αυτό που χρησιμοποίησε ο Euclid, βγαίνοντας από το Eurogroup. Και το οποίο αναμεταδίδουν εν χορώ, όλα τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης που συμμετέχουν στην "αντεπίθεση". Δηλαδή, ότι η νομοθέτηση μέτρων για χρονικό διάστημα το οποίο υπερβαίνει την παρούσα κυβερνητική θητεία, έρχεται σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό δίκαιο!
Φυσικά πρόκειται, περί μιας ακόμη, σαχλαμάρας ολκής (για να παραμείνω σε κόσμια επίπεδα). Είναι πασίγνωστο ότι πάμπολλες χώρες της Ευρωζώνης, νομοθετούν Μεσοπρόθεσμα δημοσιονομικά προγράμματα! Χωρίς, μάλιστα να βρίσκονται σε καθεστώς Μνημονίου! Γελούν και τα πεζοδρόμια στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με την σαθρή δικαιολογία…
Εκτός αυτού, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αποτελεί προαπαιτούμενο της δεύτερης αξιολόγησης (της πρώτης ήταν κανονικά αλλά ας όψονται οι "σκληροί Ευρωπαίοι"). Το οποίο η Ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει την δέσμευση να ψηφίσει. Στα πλαίσια του δικού της, του "καλού", του "αριστερού", τρίτου Μνημονίου...
Η κατάσταση τείνει να ξαναγυρίσει στο Α’ εξάμηνο του 2015. Στους επόμενους μήνες κρίνεται η πορεία και η τύχη της χώρας, για τις επόμενες δεκαετίες. Με την μόνη διαφορά ότι, αντί για Βαρουφακειάδα, τώρα θα παρακολουθήσουμε Τσακαλωτιάδα. Μια απ’ τα ίδια δηλαδή. Ίσως με κάπως λιγότερο "γκλάμουρ", λόγω απουσίας Γιάνη…
Αυτή η (αστεία) λεπτομέρεια βέβαια, δεν διαφοροποιεί το γεγονός ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα και περιθώρια ελιγμών, δεν υπάρχουν. Γιατί λοιπόν, η κυβέρνηση συνεχίζει το παραμύθι της δήθεν "διαπραγμάτευσης"; Γιατί λοιπόν, δεν σταματά να παίζει την τύχη της χώρας σε ζαριές; Γιατί λοιπόν, δεν σκέφτεται ορθολογικά για μία, έστω, φορά;
Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, δεν έχω. Η κατάσταση έχει ακριβώς όπως περιγράφεται πιο πάνω, και το χάος παραμονεύει δίπλα μας. Το (καυτό) μπαλάκι είναι στο τερέν της κυβέρνησης και εκείνη έχει την υποχρέωση να το επιστρέψει όπως πρέπει. Χωρίς να τινάξει την χώρα στον αέρα. Ας το κάνει…
Καλού, κακού πάντως, ας υπενθυμίσει κάποιος στο μέγαρο Μαξίμου πως "η ιστορία εξελίσσεται σαν τραγωδία, αλλά επαναλαμβάνεται σαν φάρσα". Και ότι, αυτή την φορά, κανείς δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε. Ή έστω, ότι ήξερε, αλλά δεν το πίστευε...
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
Twitter: @Marketelf