Στην Αυστραλία δεν παίρνει σύνταξη όποιο ζευγάρι έχει εισόδημα από άλλες πηγές πάνω από 5.800 δολ Αυστραλίας το μήνα ή έχουν περιουσία (κινητή και ακίνητη εξαιρουμένης της κατοικίας τους) πάνω από 375.000 δολ. Αυστραλίας ή πάνω από 575.000 αν δεν έχουν δικό τους σπίτι... πόσοι τέτοιοι υπάρχουν στην Ελλάδα ρε λαϊκιστή δημοσιοκάφρε; 10.000 ή 20.000; άντε και δεν πήραν αυτοί τα 200-300 εκ που παίρνουν ετησίως, θα σωθούν τα υπόλοιπα 15-20 δις που απαιτούνται για συντάξεις;
Διαβάστε τη γελοία προπαγάνδα να γελάσετε:
Σωσίβιο Αυστραλίας για να σωθούν οι συντάξεις από τα νύχια του Δ.Ν.Τ.
Τι θα λέγατε αν γινόμασταν Αυστραλοί; Τι θα λέγατε αν οι πλούσιοι δεν έπαιρναν συντάξεις και εξ αυτού του λόγου δεν κόβονταν οι συντάξεις των φτωχών; Οι πλούσιοι θα είσασταν υπερήφανοι; Οι Αυστραλοί είναι.
Το σύστημα της Αυστραλίας θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον ένα μέρος της λύσης στις διαπραγματεύσεις με το κουαρτέτο για το συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό. Και τι λέει αυτό το σύστημα; Σε γενικές γραμμές δεν παίρνουν σύνταξη οι συνταξιούχοι που έχουν υψηλά εισοδήματα από ακίνητα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και άλλες πηγές εκτός από τις συντάξεις.
Και αν εφαρμοζόταν στην Ελλάδα αυτό σημαίνει πως θα έχαναν μεν ένα τμήμα από τις συντάξεις τους άνθρωποι πλούσιοι από άλλες πηγές, αλλά θα γλίτωναν τις περικοπές συνταξιούχοι το 1000 των 800 και 700 ευρώ.
Θα πείτε πως είναι άδικο. Ασφαλώς και είναι άδικο. Όμως επτά χρόνια δεν ζούμε την αποθέωση της αδικίας; Επτά χρόνια δεν κατακρεουργήθηκαν άδικα 12 φορές οι συντάξεις; Μήπως δεν είναι πιο άδικη η μιζέρια και η φτώχεια συνταξιούχων, οι οποίοι αδυνατούν πολλές φορές να αγοράσουν και το γιαουρτάκι τους; Ποιο είναι πιο άδικο λοιπόν; Κατά τη γνώμη μου, πιο άδικη είναι η μιζέρια, η φτώχεια, το περιθώριο και όχι η περικοπή ενός μέρους της σύνταξης ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς και ενδεχομένως πλουσιοπάροχα, χάρη σε άλλα εισοδήματα.
Αν και η κυβέρνηση ασπάζεται αυτή τη λογική και αυτή την προσέγγιση, πράγμα που μάλλον έτσι είναι για μία αριστερή κυβέρνηση ή αν θέλετε, έτσι θα έπρεπε να είναι, δεν έχει παρά να προτείνει την εφαρμογή του αυστραλιανού συστήματος στο συνταξιοδοτικό και να μην περικόψει την προσωπική διαφορά.
Εξάλλου, και οικονομικά, όταν επιδιώκεται η ανάπτυξη, είναι ορθό να αυξηθεί έστω και λίγο το εισόδημα των πολλών και να περικοπεί των λίγων εχόντων, διότι έτσι διαχέονται χρήματα στην οικονομία με την αύξηση της κατανάλωσης και συνεπώς ενισχύεται και η ανάπτυξη, που σήμερα είναι το μεγάλο ζητούμενο, το μόνο όχημα που μπορεί να μας ξεκολλήσει από τη λάσπη της ύφεσης και να μας οδηγήσει στο ξέφωτο.
Θανάσης Λυρτσογιάννης
newsit.gr