Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Εχοντας διαλύσει όλους τους μύθους της Αριστεράς και συγκυβερνώντας με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, ο πρωθυπουργός αναζητεί πολιτικό δεκανίκι στην «ταπεινή καταγωγή» του σε αντίθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που προέρχεται από μεγάλη πολιτική οικογένεια, λες και αυτό είναι ντροπή.
Το πρόβλημα με τον κ. Τσίπρα δεν είναι αν προέρχεται από βασιλική ή μικροαστική οικογένεια αλλά εάν είναι αποτελεσματικός ή ανίκανος. Οπως θα έλεγε και ο τιμονιέρης Μάο, «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία αρκεί να πιάνει ποντίκια».
Και ο Ελληνας πρωθυπουργός στα 2,5 χρόνια της θητείας του μπορεί να καμαρώνει για το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ενωσης που έχει ρίξει την οικονομία του στα βράχια της ύφεσης! Είναι ο πολιτικός που, αντί να σκίσει τα Μνημόνια, έσκισε τον κόσμο στα Μνημόνια φορτώνοντας τους πολίτες με φόρους άνω των 14 δισεκατομμυρίων ευρώ κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του.
Και όλα αυτά γιατί ο κ. Τσίπρας σε αντίθεση με τον πορφυρογέννητο Μητσοτάκη δεν έχει κολλήσει ούτε ένσημο στη ζωή του. Πήρε το πτυχίο του από το Πολυτεχνείο χάρη στα συνδικαλιστικά 5άρια και τους καθηγητές της Αριστεράς, που τον είχαν «υιοθετήσει», αλλά ως μηχανικός δεν ξέρει ότι στροφή 360 μοιρών δεν σημαίνει ριζική αλλαγή κατεύθυνσης αλλά επαναφορά στο ίδιο σημείο.
Παιδί του κομματικού σωλήνα, πήγε να κάνει κάτι δουλειές με το σύντροφο Νίκο Παππά τις οποίες γρήγορα εγκατέλειψε μισθοδοτούμενος από την Κουμουνδούρου ως πολιτικό στέλεχος μέχρι να εκλεγεί βουλευτής.
Για αυτό δεν έχει καμία επαφή με την αγορά και την ιδιωτική οικονομία. Δεν είναι μόνο η ιδεολογική του απέχθεια για την επιχειρηματική πρωτοβουλία αλλά και η άγνοιά του για τους κανόνες της αγοράς. Οταν για παράδειγμα λέει στη Βουλή ότι δεν μειώνει τον ΦΠΑ κατά μία ποσοστιαία μονάδα γιατί αυτή θα μείνει στα ταμεία των σούπερ μάρκετ και όχι στους τελικούς καταναλωτές δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει η υπερφορολόγηση στη ζήτηση και τις επενδύσεις. Γιατί όσο παραμένουν υψηλοί οι φόροι όπως ο ΦΠΑ αυτός που την πληρώνει δεν είναι ο ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ αλλά οι οικονομικά ασθενέστεροι, για τους οποίους μία μονάδα υψηλότερος φόρος είναι 1% περισσότερη φτώχεια.
Εάν είχε δουλέψει πραγματικά στη ζωή του δεν θα έφτανε στα 40 για να διαλαλεί ότι διαπραγματευόταν επί 17 ώρες. Οι νέοι που μάχονται στα εργαστήρια ή τις μικρές ή μεγάλες εταιρίες τα 17ωρα τα έχουν για «πρωινό» προκειμένου να ολοκληρώσουν μελέτες και να προλάβουν προθεσμίες.
Επομένως, κανείς πια δεν κοιτάζει καταγωγές αλλά βιογραφικά. Και στα πεδία της βιοπάλης τα κομματικά πτυχία μοιάζουν με χάρτινα σπαθιά σαν αυτά που κρατάει ο Τσίπρας για να κατατροπώνει τους δανειστές και τελικά να επιστρέφει με επώδυνα Μνημόνια για τους πολίτες.
Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΑ
Ο Νίκος Παππάς έχει εθιστεί στη δημοσιότητα και από την περίοδο που έφυγε από το Μαξίμου επιχειρεί να αντικαταστήσει τη χαμένη αίγλη με συνεχείς συνεντεύξεις και δηλώσεις. Ο ίδιος βέβαια δεν έχει δώσει ακόμη απαντήσεις για τα 1500άρια που έδινε στον Αρη Δαβαράκη, όπως ο ίδιος ο στιχουργός έχει δηλώσει, ενώ δεν ήταν πολύ πειστικός για το σκοπό των ταξιδιών του στη Βενεζουέλα με το δικηγόρο Αρτέμη Αρτεμίου, τον οποίο συναντούσε και στο Μαξίμου.
Προχθές επιτέθηκε στη Ν.Δ. χαρακτηρίζοντας τους υπολογισμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης «λογαριασμούς του Καραγκιόζη». Δεν θα μπούμε στην ουσία, ο κόσμος ξέρει τι λογαριασμούς πληρώνει, αλλά επειδή ο κ. Παππάς δεν έχει όριο στο θράσος, δεν μας λέει από ποιο λογαριασμό έδινε τα λεφτά στον Δαβαράκη; Εκτός εάν λέει ψέματα ο στιχουργός, οπότε καλό θα ήταν να τον διαψεύσει ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, για να μην ακούγονται «καραγκιοζιλίκια»…
ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ
Πού καταντήσαμε με τον ΣΥΡΙΖΑ; Το καλοκαίρι του 2014 το ΔΝΤ σε έκθεσή του υποστήριζε ότι το ελληνικό χρέος έχει πάρει βιώσιμη κατεύθυνση και καλούσε την κυβέρνηση Σαμαρά να κλείσει την αξιολόγηση, κάτι που δεν έγινε ποτέ όταν ο Τσίπρας προειδοποίησε την τρόικα, εν όψει εκλογών, ότι δεν θα αναγνώριζε καμία συμφωνία.
Εκτοτε το χρέος έγινε μη βιώσιμο, φορτώθηκε με τα δάνεια 86 δισ. του τρίτου Μνημονίου και επιβαρύνθηκε με την ύφεση της διετίας 2015-2016. Η χώρα υποχρεώθηκε να ψηφίσει και τέταρτο Μνημόνιο αλλά ακόμη το ΔΝΤ δεν έχει πεισθεί ότι το χρέος μπορεί να είναι βιώσιμο χωρίς νέα μεγάλη αναδιάρθρωση. Οι Γερμανοί αντιστέκονται λόγω εκλογών και πιθανότερο είναι να μην υπάρχει συμφωνία για το χρέος πριν από τον Σεπτέμβριο. Οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης ότι «ψηφίσαμε τα μέτρα και έρχεται η λύση για το χρέος» μοιάζουν με ψευδαισθήσεις.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου