Με τα γαλλικά μέτρα οι πραγματικά χαμένοι στις χτεσινές εκλογές ήταν δύο: Η ακροδεξιά της Λεπέν και το ΟΦΑ ( Όπου Φυσάει ο Ανεμος) του Μελανσόν. Και οι δύο κατέβασαν μια συνθηματολογία που δεν απείχε και πολύ η μία από την άλλη σε πολλά σημεία. Και η οποία καταδικάστηκε από το γαλλικό λαό που ψήφισε. Και είδε την πλάτη εκείνων που δεν ψήφισαν.
Δεν είναι τυχαίο που η Λεπέν τις τελευταίες μέρες απευθύνθηκε στους αριστερούς και απολίτικους«ανυπότακτους» του Μελανσόν μόλις διαπίστωσε από τις δημοσκοπικές έρευνες ότι το 17% από αυτούς προερχόταν από τους δικούς της οπαδούς και ότι μπορούσε να τους πάρει πίσω! Ίσως δεν είναι τυχαίο που διπλασίασε τα ποσοστά του κόμματός της σε σχέση με το 2002 του πατέρα της.
Το 35% της Λεπέν δεν έρχεται από τα σαλόνια και τους τραπεζίτες. Έρχεται από το γαλλικό Αιγάλεω του κ Τζανακόπουλου! Επειδή η ακροδεξιά και η ακροαριστερά δεν έχουν ταξικές διαφορές. Έρχονται από την ίδια ταξική μήτρα παντού στον κόσμο. Κι αυτό το κρύβουν επιμελώς οι Τσίπρες και οι Τζανακόπουλοι, που έχουν μπερδέψει το κοινωνικό κόμπλεξ με την ταξική συνείδηση.
Τι ενώνει, όμως, τη Λεπέν με τον Μελανσόν και τους οπαδούς τους; Τα κοινά σημεία των προγραμμάτων τους!
- Αποχώρηση από τις ευρωπαϊκές; Συνθήκες
- Αποχώρηση από το ευρώ
- Αποχώρηση από τη συνθήκη Σένγκεν
- Προστατευτισμός των γαλλικών επιχειρήσεων έναντι των ξένων πολυεθνικών.
- Ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας από τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών.
- Καθιέρωση δημοψηφίσματος μετά από λαϊκό αίτημα
- Κατάργηση των νόμων που περιορίζουν τα εργασιακά δικαιώματα.
- Διατήρηση της εβδομάδας των 35 ωρών.
- Συνταξιοδότηση στα 60.
- Καθιέρωση απλής αναλογικής σε όλες τις εκλογές.
- Μείωση της φορολογίας για τα μικρότερα εισοδήματα
- Πόλεμος στην υπεροψία του χρηματοπιστωτικού κόσμου.
- Όχι στον άκρατο νέο- φιλελευθερισμό
- Όχι στο έλλειμμα της λαϊκής κυριαρχίας
- Όχι στην απολυταρχία του κεφαλαίου
Αν όλα αυτά θυμίζουν κάτι στον αναγνώστη δεν έχει παρά να ψάξει στην ελληνική πολιτική σκηνή. Εκεί, εντελώς συμπτωματικά θα βρει μια ταύτιση της θολοαριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ με θέσεις της Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ, ακριβώς όπως υπάρχει ταύτιση της γαλλικής θολοαριστεράς του Μελανσόν με τη Λεπέν.
Ίσως γιατί παντού τα άκρα κάπου συναντώνται: Στην περιφρόνηση της Δημοκρατίας και στη συρρίκνωση στα στενά όρια μιας μικρής χώρας. Ακόμα και της Γαλλίας. Την ώρα που τον πλανήτη κυβερνάει η WallStreetκαι οι μεγάλες τράπεζες με τα παγκόσμια funds.
Μ αυτά τα δεδομένα και με τόσο δελεαστικά προγράμματα και συνθήματα από τη Λεπέν προς τους οπαδούς της, προς τους αφελείς και προς το 17% των «ανυπότακτων» του Μελανσόν, τελικά τι ψήφισαν οι Γάλλοι χτες;
Γιατί οι αναγνώστες πρέπει να ξέρουν ότι το 27% του Μελανσόν δεν είναι κόμμα. Είναι κίνημα ετερόκλητων στοιχείων, συχνά ανιδεολογικών, που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Podemosαλλά και η Λεπέν ψαρεύουν στα θολά νερά του αντιευρωπαϊσμού. Χωρίς να έχουν μια απάντηση απέναντι στα παγκόσμια οικονομικά θηρία της Κίνας, της Ρωσίας, των ΗΠΑ και των «αγορών». Της παγκοσμιοποιήσης. Και πώς επιζείς σ αυτήν ή πώς την αντιπαλεύεις.
Οι Γάλλοι, λοιπόν, δεν ψήφισαν. Ένας λαός που έχει κάνει 10 επαναστάσεις σε δυο αιώνες έχει ακόμα συνείδηση μιας Δημοκρατίας αστικής και μιας Δημοκρατίας κοινωνικής που την κέρδισε στα οδοφράγματα και όχι στους καναπέδες. Ακόμα κι ο αναρχικός Μάης του ’68 «έδωσε» ένα κοινωνικό κράτος στη χώρα.
Οι Γάλλοι δεν ψήφισαν. Δεν ψήφισαν Μακρόν, για την ακρίβεια. Καταψήφισαν. Καταψήφισαν μια στείρα συνθηματολογία, γεμάτη ψέματα και καλοπιάσματα. Γεμάτη λαϊκισμό και υποκρισία. Γεμάτη βία χωρίς αντίκρισμα. Βία για τη βία και όχι για καμιά επανάσταση με αιτήματα και πρόγραμμα.
Οι Γάλλοι δεν θέλουν τον Μακρόν. Αλλά έχουν την ωριμότητα να ξέρουν ότι δεν θέλουν τη Λεπέν περισσότερο απ όσο δεν θέλουν τον Μακρόν.
Οι Γάλλοι καταψήφισαν τη βία της Λεπέν και την ψηφοθηρική ανευθυνότητα τουΜελανσόν. Καταψήφισαν το «τι Παπάγος τι Πλαστήρας». Καταψήφισαν την ανευθυνότητα και τα ευκολάκια. Και σ αυτή την ψήφο συμμετείχαν οι δεξιοί,οι κεντροδεξιοί, οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές.
Οι Γάλλοι, οι πιο σωβινιστές Ευρωπαίοι ψήφισαν δυο πράγματα ταυτοχρόνως: Όχι στην ακροδεξιά βία, ναι σε μια Ευρώπη με πιο ανθρώπινο πρόσωπό.
Μ αυτή την έννοια, ο νέος Γάλλος πρόεδρος θα έχει να αντιμετωπίσει ένα επαναστατημένο κοινό ψηφοφόρων, που δεν έχει ψηφίσει ακριβώς τον ίδιο, αλλά θα απαιτήσει από τον ίδιο να makeFrancegreatagain, αν αυτό θυμίζει κάτι στον αναγνώστη.
Επειδή, ας μη γελιόμαστε. Με εξαίρεση τους βόρειους λαούς της Ευρώπης, όλοι οι άλλοι έχουν μπουχτίσει από την πολιτική λιτότητας της Γερμανίας και από την απόπειρα δημιουργίας μιας γερμανικής Ευρώπης. Με πρώτους τους Γάλλους.Οι οποίοι δεν θέλουν άλλες σφαλιάρες από τη Γερμανία. Οι οποίοι απαιτούν να διατηρηθεί το κοινωνικό κράτος που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια. Και να γίνει σεβαστή η ταυτότητα κάθε λαού μέσα σε μια ενωμένη Ευρώπη. Των λαών και όχι των τραπεζών.
Αυτά ψήφισε η πλειονότητα των Γάλλων χτες και μ αυτά θα έρθει αργά ή γρήγορα αντιμέτωπος ο νέος Πρόεδρος και πρώην τραπεζίτης. Μ αυτά και με το 25% των ψηφοφόρων που απείχαν και που ψήφισαν λευκό ή άκυρο. Και οι οποίοι απαιτούν στην ουσία τα ίδια με τους πιο πολλούς από εκείνους που τον ψήφισαν.
Και θα τα απαιτήσουν στους δρόμους. Όπως και επί Ολάντ. Γιατί οι Γάλλοι δεν είναι Έλληνες να ψηφίζουν 62% «όχι» και να σκύβουν το σβέρκο όταν ένας Τσίπρας τους το τρίβει στα μούτρα με απανωτά «ναι σε όλα», που διαρκούν κοντά τρία χρόνια!
Οι Γάλλοι καταψήφισαν το πρόγραμμα και τα συνθήματα του κάθε Τσίπρα, των κάθε ΑΝΕΛ, της κάθε Χρυσής Αυγής και κάθε τσαρλατάνου που νομίζει ότι ο λαός τρώει σανό. Τρώει και κρέας όταν χρειάζεται.
Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης
http://www.liberal.gr/arthro/135857/apopsi/stili-alatos/oi-galloi-katapsifisan-to-programma-syriza--anel.html