Ας πούμε ότι κάποιος είναι γιατρός με φίλους γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων. Σκέπτονται τι να κάνουν το τριήμερο. Άλλος λέει να πάνε ορειβασία στο Καρπενήσι. Άλλος για ψαροντούφεκο στην Τζιά. Κάποιος έχει τη φοβερή ιδέα «Ρε παιδιά γιατί να μην κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ενας συνάδελφος μού είπε ότι έχει ένα καινούργιο ιατρικό κέντρο στην Ζάκυνθο. Πάμε όλοι παρέα να θυμηθούμε τα παλιά και να κάνουμε μια εγχείρηση. Και μετά το βράδυ πάμε όπου γουστάρουμε;». Και αν άλλος αναρωτηθεί: «Και πού ξέρουμε τι θα βρούμε από ασθενείς για να εγχειρήσουμε;» η απάντηση να είναι αποστομωτική. «Μην στενοχωριέσαι. Τα κανόνισα. Πήρα τηλέφωνο ένα συνάδελφο στο Αγρίνιο. Έχει έναν ασθενή με βουβωνοκήλη. Έχω έναν συμφοιτητή από την Ιατρική στα Γιάννινα. Αν δεν κάτσει ο πρώτος μπορεί να στείλει έναν με αιμορροΐδες. Οπότε κάποιον θα έχουμε στα σίγουρα».
Συμφωνεί λοιπόν η παρέα πάει σε ένα νησί - τη Ζάκυνθο ας πούμε - διακοπές, μπαίνει στο νοσοκομείο, ρωτάει πού είναι το χειρουργείο και πιάνει δουλειά. Εγχειρίζει αυτόν που έφερε, βγάζει αναμνηστικές φωτογραφίες, τις ανεβάζει στα media και μετά γυρίζει στην Αθήνα. Και ανεβάζει αναμνηστικές φωτό στα κοινωνικά Μέσα μέχρι να αποφασίσει πού θα κάνει την επόμενη χειρουργική εκδρομή. Θα μπορούσε να είναι ιταλική κωμωδία. Μόνο που είναι πραγματικότητα. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στην ιστορία των περιπατητικών χειρούργων και την επίσκεψη του Παύλου Πολάκη στην Ζάκυνθο για να εγχειρίσει ένα ασθενή με βουβωνοκήλη, είναι ότι ο Πολάκης είναι υπουργός Υγείας. Κάτι που στην νοοτροπία του τον κάνει να νομίζει ότι είναι ο αφέντης των δημόσιων νοσοκομείων της Ελλάδας.
Βέβαια το χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου της Ζακύνθου έχει ιστορία. Τον περασμένο Δεκέμβριο είχε κλείσει όταν μία 41χρονη που χειρουργήθηκε για αφαίρεση πλάκας στο πόδι έπαθε ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια, μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου και μετά από 10 μέρες απεβίωσε. Μετά από αυτό είχε πραγματοποιηθεί μικροβιολογικός έλεγχος των χειρουργείων για ύπαρξη μικροβίων. Απέβη αρνητικός, τα χειρουργεία ξανάνοιξαν, χειρουργήθηκε μια γυναίκα για αφαίρεση χολής και εμφάνισε την ίδια εικόνα αλλά πιο ήπια. Μεταφέρθηκε και αυτή στο νοσοκομείο του Ρίου όπου αργότερα συνήλθε. Κάτι ανάλογο σε πιο ελαφριά μορφή είχε συμβεί και με τρεις άλλους ασθενείς. Κάτι που σύμφωνα με ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ, του περασμένου Δεκεμβρίου, μπορεί να οφειλόταν στις κακές συνθήκες νοσηλείας αφού υπάρχει μία καθαρίστρια για 15.000 τ.μ. η οποία δεν προλαβαίνει να κάνει απολύμανση στα κρεβάτια και τα κομοδίνα των ασθενών.
Η καταγγελία της ΠΟΕΔΗΝ, σε συνδυασμό με άλλη στο τέλος Ιανουαρίου ότι τα χειρουργεία παραμένουν αδικαιολόγητα κλειστά, έκανε τη διευθύντρια του νοσοκομείου Δέσποινα Τσαρίδου και τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλη Γιαννάκο να ανταλλάσουν μηνύσεις. Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το επαναστατικό ποτήρι του Πολάκη ήταν η ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ για τα «δύο χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ψεύτικες εξαγγελίες για τη δημόσια υγεία η οποία καταρρέει». Τέτοια πρόκληση δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη. Ο Παύλος Πολάκης φόρεσε την στολή του σούπερ ήρωα που κάνει τις βουβωνοκήλες και οι αιμορροΐδες τρέμουν.
Χθες στο λογαριασμό του στο fb μαζί με ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας «Ξεκίνησε η λειτουργία των χειρουργείων του Γ.Ν. Ζακύνθου» και τον ίδιο με τους βοηθούς του να ποζάρουν έξω από το χειρουργείο, ο Πολάκης έγραφε «ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ, οι τοπικοί νονοί και τα παρακλάδια της ξεφωνημένης ΠΟΕΔΗΝ (και κάτι βοθροκάναλα τύπου star...)». Κανένας δεν κλαίει. Όπως και κανένας δεν πρέπει να ξεχνάει. Ότι για να την βγει σε μία συνδικαλιστική οργάνωση, ο Παύλος Πολάκης μετέτρεψε μια χειρουργική επέμβαση σε show. Κάτι που με την βοήθεια του θιάσου του θα συνεχίσει να κάνει. Ευτυχώς για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων.