Και όμως, αυτή η χώρα, που το όνομά της έφτασε να θεωρείται πια συνώνυμο της χρεοκοπίας, κατάφερε τη Δευτέρα να αντλήσει 2,75 δισ. δολάρια μέσω μιας έκδοσης 100ετών ομολόγων που υπερκαλύφθηκε τρεις φορές. Οπως φαίνεται, υπάρχουν πολλοί επενδυτές οι οποίοι παρακαλούν να δανείσουν στην Αργεντινή χρήματα με την προοπτική να τα πάρουν πίσω πολύ μετά τον θάνατό τους, αναφέρει το ependisinews!
Η αιφνιδιαστική έκδοση των 100ετών ομολόγων της Αργεντινής, τη Δευτέρα, άφησε την αγορά με ανοιχτό το στόμα. Πρώτα από όλα, αυτά τα ομόλογα είναι εξαιρετικά σπάνια στην αγορά, και ακόμα σπανιότερα όταν μιλάμε για αναδυόμενες οικονομίες. Χρειάζεται ένα πραγματικό άλμα πίστης για να δεχθεί ένας επενδυτής να δανείσει χρήματα σε ένα κράτος, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αυτά δεν θα του επιστραφούν παρά σε έναν αιώνα. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα κράτος που έχει τη φήμη του «κατά συρροή μπαταχτσή». Ομως αυτό δεν έδειξε να απασχολεί καθόλου τους επενδυτές που έσπευσαν να προσφέρουν στο Μπουένος Αϊρες 9,75 δισ. δολάρια. Λόγω της μεγάλης υπερκάλυψης της έκδοσης, η απόδοση του 100ετούς ομολόγου της Αργεντινής διαμορφώθηκε στο 7,9%, δηλαδή χαμηλότερα από το 8,25% στο οποίο αρχικά στόχευσε η κυβέρνηση.
«Το πολιτικό εκκρεμές στην Αργεντινή έχει μετατοπιστεί προς το κέντρο και τα επόμενα 100 χρόνια στη χώρα θα είναι πολύ διαφορετικά από τον περασμένο αιώνα», εξήγησε στους «Financial Times» ο Τζο Χάρπερ της Explorador Capital Management, ενός fund που ειδικεύεται στη Λατινική Αμερική. Πραγματικά οι επενδυτές θεωρούν ότι μετά την άνοδο του Μαουρίτσιο Μάκρι στην εξουσία, το 2015, το «story» της Αργεντινής έχει αλλάξει. Ο συντηρητικός πρόεδρος θέτει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα φιλικών προς τις αγορές μεταρρυθμίσεων, που στόχο έχει να επαναφέρει την κανονικότητα στην οικονομία. Δίνοντας τέλος στη δεκαετή διαμάχη με τους ομολογιούχους, ο Μάκρι κατάφερε να «ξεκλειδώσει» τις διεθνείς αγορές ομολόγων για την Αργεντινή. Η Moody’s αναβάθμισε τις προοπτικές της χώρας σε θετικές από σταθερές τον Μάρτιο, ενώ έπειτα και από την άρση των capital controls ο οίκος MSCI αναμένεται το 2018 να αναβαθμίσει την Αργεντινή στις αναδυόμενες αγορές από τις μεθοριακές. Με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης 2,2% για φέτος (μετά τη συρρίκνωση της οικονομίας κατά 2,3% πέρυσι), ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης Merval του Μπουένος Αϊρες έχει διπλασιάσει την αξία του από τα χαμηλά του Ιανουαρίου του 2016.
Ομως οι προοπτικές της επιστροφής της Αργεντινής στην κανονικότητα είναι μόνο ένα μέρος του «story» που έπεισε τους επενδυτές να αγοράσουν τα 100ετή ομόλογα του Μάκρι. Ασφαλώς οι περισσότεροι από αυτούς δεν σκοπεύουν να κρατήσουν τους τίτλους έως τη λήξη τους, αλλά ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να τους πουλήσουν σε λίγο καιρό με ένα καλό κέρδος. Αλλωστε, στο σημερινό περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων, της ακόμα χαμηλότερης μεταβλητότητας και της επενδυτικής αισιοδοξίας αποδόσεις σαν το 7,9% της Αργεντινής σπανίζουν. Για τον Μάθιου Λιν του «Marketwatch», πάντως, αυτή η 100ετής έκδοση είναι η καλύτερη απόδειξη ότι οι αγορές έχουν τρελαθεί. «Εάν χρειαζόμασταν κάποια επιβεβαίωση ότι η εποχή του φθηνού χρήματος έχει φέρει τα πάνω-κάτω στις αγορές, σίγουρα τη βρήκαμε», γράφει ο Αμερικανός αρθρογράφος.
Οι ίδιοι οι Αργεντινοί δείχνουν να συμφωνούν. «Ποιος ξέρει εάν η Αργεντινή θα υπάρχει σε 100 χρόνια», έγραψε κάποιος από αυτούς στο Twitter, μια απορία που μάλλον λογική ακούγεται για μια χώρα που τον τελευταίο αιώνα έζησε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα, έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, μια ριζοσπαστική κυβέρνηση και τόσες χρεοκοπίες και αναδιαρθρώσεις χρεών που ακόμα και οι οικονομολόγοι έχουν πια χάσει το μέτρημα. «Αυτό το χρέος θα το αποπληρώσουν οι κατσαρίδες», αστειεύτηκε κάποιος άλλος.
200 χρόνια χρεοκοπιών
Η Αργεντινή έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1816 και έως το 1912 είχε καταφέρει να μπει στο επίσημο top 10 των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη. Ομως η ιστορία αυτής της χώρας, που προικίστηκε όσο λίγες από τη φύση, είναι γεμάτη από αλλεπάλληλους κύκλους κακοδιαχείρισης, πολιτικών κρίσεων, υπερπληθωρισμού και χρεοκοπίας.
Η πρώτη χρεοκοπία της Αργεντινής ήρθε το 1827, όταν η αύξηση των επιτοκίων στο Ηνωμένο Βασίλειο την ανάγκασε να κηρύξει στάση πληρωμών στα δάνειά της. Και το 1890 το σχέδιο που φιλοδοξούσε να μετατρέψει το Μπουένος Αϊρες στο «Παρίσι της Ν. Αμερικής» κατέληξε και πάλι σε χρεοκοπία. Ακολούθησαν άλλες χρεοκοπίες το 1956 και το 1989, αλλά η πιο διάσημη είναι χωρίς αμφιβολία εκείνη του 2001, που έσπασε τότε το ρεκόρ του μεγαλύτερου default στην Ιστορία (μια θλιβερή πρωτιά, την οποία έμελλε να κλέψει η Ελλάδα, το 2012, με την αναδιάρθρωση του χρέους ή αλλιώς το PSI). Ακολούθησε ένας δεκαετής πόλεμος του Μπουένος Αϊρες με τους επενδυτές, που κατέληξε και σε νέα χρεοκοπία, το 2014.
http://www.moneypress.gr/?p=57770