«Η Ελλάδα δεν θα βγει τώρα στις αγορές, προστατευμένη σε μια υγειονομική ζώνη, για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους. Θα βγει με το σπαθί της και με όρους βιώσιμης προοπτικής» είπε ο πρωθυπουργός - Εκτίμησε ότι η χώρα αποδεσμεύεται σταδιακά και διαμορφώνει τις συνθήκες για έξοδο από την επιτροπεία«Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται. Η Ελλάδα "αποδεσμεύεται" σταδιακά, αφήνοντας πίσω τη σταδιακή ύφεση και διαμορφώνει τις συνθήκες για έξοδο από τα μνημόνια, έξοδο από την επιτροπεία, με το δικό της σχέδιο για μια νέα Ελλάδα, πιο παραγωγική και πιο δίκαιη» τόνισε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο συνέδριο του Economist, το βράδυ της Πέμπτης.
Όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, επιμένοντας στο δικό του «success story», η σταθερή υπεραπόδοση έναντι των δημοσιονομικών στόχων υπήρξε το «κλειδί» για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας και μια στέρεη βάση για τα επόμενα κρίσιμα βήματα της ελληνικής οικονομίας.
Ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι αυτό κατέστη δυνατό, δίχως να επαναλάβουμε τα αδιέξοδα και τις καταστροφικές συνέπειες μιας άνευ προηγουμένου επιθετικής δημοσιονομικής προσαρμογής, η οποία υλοποιήθηκε την περίοδο 2010-2014 και αποδείχθηκε απολύτως καταστροφική τόσο για την οικονομία όσο όμως και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
«Υλοποιήσαμε εκτεταμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, για να δημιουργήσουμε ασφαλές περιβάλλον, που θα βοηθά την επενδυτική δραστηριότητα να αναπτύσσεται. Ένα πλαίσιο, ώστε να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές ικανότητες του τόπου» υπογράμμισε.
Όπως είπε, αυτό έγινε, παρότι υπήρξαν προτάσεις από τους δανειστές, που ήταν στα όρια του «οικονομικού ανορθολογισμού».
«Υπάρχει μια θέση που λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί σε μια οικονομία "εντάσεως εργασίας", για να αναπτυχθεί. Μια μορφή που οδηγεί σε μείωση μισθών και απορρύθμιση. Είναι αυτό το μοντέλο συμβατό με χώρα που είναι στον πυρήνα της ΕΕ;» αναρωτήθηκε.
«Η Ελλάδα είναι αναπτυγμένη χώρα με σημαντικά πλεονεκτήματα. Είναι ευθεία υποτίμηση των δυνατοτήτων της χώρας ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας περνά από ένα μοντέλο χωρών του τρίτου κόσμου» ανέφερε χαρακτηριστικά, «φωτογραφίζοντας» το πρόγραμμα του ΔΝΤ.
Ως επιστέγασμα της όλης προσπάθειας της κυβέρνησης, συνέχισε ο κ. Τσίπρας, ήρθε και το κλείσιμο της β' αξιολόγησης, για να τερματίσει οριστικά μια περίοδο αβεβαιότητας, δίνοντας περισσότερη σαφήνεια γύρω από τα απαραίτητα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, για τα οποία πια δεσμεύονται οι εταίροι μας να τα υλοποιήσουν αμέσως μετά τη λήξη του προγράμματος, δηλαδή περίπου σε ένα χρόνο από σήμερα.
«Αλλά δίνοντας και ένα πλέγμα συγκεκριμένων δράσεων για τη στήριξη της ανάπτυξης» προσέθεσε, για να τονίσει πως «το πιο σημαντικό όμως στο κλείσιμο της αξιολόγησης και την απόφαση του Eurogroup ήταν η ισχυρή δέσμευση των εταίρων μας ότι θα πράξουν ό,τι χρειαστεί, προκειμένου η Ελλάδα, σε ένα χρόνο από σήμερα, να τερματίσει οριστικά τα προγράμματα στήριξης. Να μπορεί αυτοδύναμα να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της και συνακόλουθα αυτόνομα να προσδιορίζει τις οικονομικές της πολιτικές μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο».
Και συνέχισε: «Και πώς επιτυγχάνεται αυτό από την απόφαση της 15ης Ιούνη ;
Συγκεκριμένα, ο συνδυασμός της κατάλληλης επέκτασης των ωριμάνσεων των ομολόγων, με τον καθορισμό του ορίου των μεικτών χρηματοδοτικών αναγκών και το κλείδωμα του ύψους των πλεονασμάτων γύρω στο επίπεδο του 2%, δίνει, για πρώτη φορά, ένα σαφές περίγραμμα για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους το οποίο συνοδεύεται από την εγγύηση των εταίρων για τη λήψη επιπλέον μέτρων που θα τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση.
Αυτό, με τη σειρά του, επέτρεψε να μετατοπιστεί το βάρος της συμφωνίας στην πλευρά της ανάπτυξης και στα ειδικά μέτρα για την τόνωση της, όπως η δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας, η έκτακτη πρόσβαση της Ελλάδας σε ειδικές χρηματοδοτικές γραμμές και κυρίως η δημιουργία ειδικού αποθεματικού που θα υποστηρίξει την έξοδό μας στις αγορές.
Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι το ζήτημα του χρέους, μετά από αυτές τις αποφάσεις, δεν αντιμετωπίζεται πλέον μονοδιάστατα, ως ένα λογιστικό ζήτημα τακτοποίησης οφειλών, αλλά αντίθετα έγινε κατανοητό και αποτυπώθηκε με σαφήνεια, ότι το ζήτημα της βιωσιμότητας είναι πρωτίστως ζήτημα οικονομικής ανάπτυξης και δυνατότητας αποπληρωμής λογικών χρεολυσίων και επιτοκίων σε ετήσια βάση.
Με δυο λόγια, όσοι θα βλέπουν πια το χρέος της Ελλάδας, δεν θα κρίνουν τη βιωσιμότητά του με βάση το λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ, αλλά τη δυνατότητα της χώρας να ανταποκρίνεται στις ετήσιες χρηματοδοτικές της ανάγκες.
Και όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την καθοριστική απόφαση του Eurogroup του Μάη του 2016, να μπει πλαφόν στις ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες το 15% του ΑΕΠ, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο εγγύησης για τη προοπτική βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Που, καθώς όλα δείχνουν, θα καταστήσει τη χώρα μας ικανή να δανείζεται από τις αγορές πριν την ολοκλήρωση του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018».
«Γι' αυτό και τώρα η Ελλάδα δεν θα βγει στις αγορές προστατευμένη σε μια υγειονομική ζώνη για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους. Θα βγει με το σπαθί της και με όρους βιώσιμης προοπτικής» είπε ακόμη ο πρωθυπουργός, αφήνοντας πλέον ξεκάθαρα στην άκρη τα υπεραισιόδοξα σενάρια εξόδου της χώρας στις αγορές, έστω και δοκιμαστικά, εντός του 2017.
«Γι' αυτό και η Ελλάδα» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός, «δεν θα αναζητήσει σε έναν χρόνο από σήμερα, το καλοκαίρι του 2018, πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, δηλαδή ένα κεκαλυμμένο νέο μνημόνιο για να αποχαιρετήσει το πρόγραμμα, αλλά, μετά την απόφαση της 15ης Ιούνη, είμαστε βέβαιοι ότι θα βγει καθαρά και με τις δυνάμεις της και θα αποχαιρετήσει οριστικά τα μνημόνια και αυτή την πολυετή ταλαιπωρία της ελληνικής κοινωνίας».