Η ΔΕΗ για την ελληνική οικονομία είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της, και αυτό σε ένα σύνολο μόλις 2-3 κεφαλαίων.
Η εικόνα της μεγαλύτερης εταιρείας αποτελεί το ακριβέστερο αντίγραφο της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας.
Ποια είναι η κατάσταση της ΔΕΗ;
Ιδού τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2017.
"Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, τα κέρδη μετά από φόρους της εταιρείας διαμορφώθηκαν σε 14,4 εκατ. ευρώ την εξεταζόμενη περίοδο έναντι 57,1 εκατ. ευρώ που ήταν το περυσινό πρώτο εξάμηνο, καταγράφοντας βουτιά 74,8%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο β’ τρίμηνο, στα αποτελέσματα της μητρικής εταιρείας αναγνωρίσθηκε κέρδος από την πώληση της ΑΔΜΗΕ Α.Ε. ύψους € 198,6 εκατ., το οποίο σε επίπεδο Ομίλου διαμορφώθηκε σε € 172,2 εκατ. λόγω διαφοράς στην αξία συμμετοχής της ΑΔΜΗΕ Α.Ε. μεταξύ της Μητρικής Εταιρείας και του Ομίλου.”
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Πως χωρίς την πώληση του ΑΔΜΗΕ η εταιρεία που είναι καθρέφτης της ελληνικής οικονομίας θα είχε ζημιές 172,2 εκατ. - 14,4 εκατ. ευρώ ίσον τουλάχιστον 158 εκατ. ευρώ.
Λέμε τουλάχιστον, διότι ένας αντικειμενικότερος προσδιορισμός των προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις θα εκτίνασσε περαιτέρω τις ζημιές.
Η ΔΕΗ και οι εργαζόμενοί της δεν στάθηκαν τυχεροί όπως ο ΟΤΕ και οι εργαζόμενοι σε αυτόν. Ο ΟΤΕ πριν μια δεκαετία και πλέον ξέφυγε από το καταστροφικό βάρος του δημοσίου και των πελατειακών σχέσεων.
Ο ιδιωτικός ΟΤΕ σήμερα έχει εξελιχθεί σε μια από τις ισχυρότερες και υγιέστερες ελληνικές επιχειρήσεις.
Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017 ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ υποχώρησε σε 2,484 δισ. ευρώ το α΄εξάμηνο από 2,664 δισ. ευρώ που ήταν πέρυσι, σημειώνοντας πτώση 6,8%.
Πωλήσεις 2,4 δισ. ευρώ στο εξάμηνο σημαίνει περίπου 5 δισ. στο έτος. Οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας φτάνουν τα 6,8 δισ. ευρώ, από τις οποίες τα 3,9 δισ. αφορούν δανεισμό.
Στο εξάμηνο η εταιρεία κατέβαλε για χρηματοοικονομικά έξοδα περί τα 115 εκατ. ευρώ. Αν υποθέσουμε πως τα ετήσια χρημ. έξοδα θα φτάσουν τα 230 εκατ. τότε το μέσο κόστος δανεισμού ανέρχεται περί το 6%, που είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος που δανείστηκε πρόσφατα το ελληνικό δημόσιο, χάρη στην ομπρέλα προστασίας των δανειστών.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν πως ο μεγαλύτερος όμιλος της χώρας αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.
Αν συνυπολογίσουμε πως στα επόμενα 2-3 χρόνια θα πρέπει να μειώσει το μερίδιο που κατέχει η ΔΕΗ στην αγορά στο 50%, τα πράγματα αποκτούν μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη.
Δηλαδή μια εταιρεία με 2-3 δισ. έσοδα που έβγαζε ζημιές όταν είχε 5 δισ. έσοδα θα έχει να εξυπηρετήσει υποχρεώσεις 6,8 δισ. ευρώ.
Στην κυβέρνηση επεξεργάζονται ένα σχέδιο, η μείωση αυτή του μεριδίου να γίνει με την πώληση παλαιών λιγνιτικών μονάδων. Κάποια κομματόσκυλα και γραφειοκράτες πιστεύοντας τα παραμύθια των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών πως οι ξένοι επενδυτές θα έκαναν ουρά για να αποκτήσουν τους "θησαυρούς” της ΔΕΗ.
Η στήλη είχε εκφράσει εγκαίρως τις αμφιβολίες της.
Η επίσημη επιβεβαίωση ήρθε πριν λίγες μέρες.
"Εντελώς απρόθυμες είναι οι ευρωπαϊκές εταιρείες να αγοράσουν και να επενδύσουν στη λιγνιτική παραγωγή της Ελλάδας, εάν δεν έρθουν εταιρείες από την Κίνα και άλλες χώρες εκτός Ευρώπης όπως Ιαπωνία ενδεχομένως και Αμερική, τότε ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα ανέφερε προ ολίγου ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης μιλώντας στο συνέδριο του Economist...”
Φρούδες είναι οι ελπίδες και για τους Κινέζους. Θυμηθείτε το!
Οι Κινέζοι για λόγους στρατηγικής έχουν κάνει μια σειρά ασύμφορες επενδύσεις στην Ευρώπη προκειμένου να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη ροή των εξαγωγών τους.
ΗΠΑ και Ε.Ε. λόγω της ανόδου της κοινωνικής και πολιτικής δυσαρέσκειας έχουν αρχίσει να θέτουν φραγμούς σε αυτή τη διείσδυση. Όλα τα μεγάλα έργα στην Ε.Ε. γίνονται με επιδοτήσεις, χωρίς τις οποίες είναι ασύμφορα. Το νέο δόγμα είναι πως είναι άδικο ο Ευρωπαίος φορολογούμενος να επιδοτεί θέσεις εργασίας στην Κίνα.
Με λίγα λόγια αυτό που προσπαθώ να περιγράψω είναι πως ο κίνδυνος να βρεθεί αυτή η εταιρεία στο κενό και η χώρα χωρίς επαρκή ηλεκτροδότηση, είναι σημαντικός.
Η ΔΕΗ παραμένει μια εταιρεία πλήρως ελεγχόμενη από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση. Προσέξτε όμως πώς περιγράφει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας στο δελτίο ενημέρωσης μετόχων του πρώτου εξαμήνου, όπου εντοπίζει προβλήματα λόγω:
"-Δυσχερειών πληρωμής και αύξησης καθυστερήσεων των πληρωμών από πελάτες τόσο στη Χαμηλή και Μέση Τάση όσο και στην Υψηλή Τάση.
-Παρά την ένταξη πολύ μεγάλου αριθμού καταναλωτών στους ευνοϊκούς διακανονισμούς που έχουν συναφθεί για την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών τους, καθώς και τη χορήγηση ενιαίας έκπτωσης 15% σε οικιακούς και επαγγελματικούς καταναλωτές Χαμηλής και Μέσης Τάσης, με προϋπόθεση την εμπρόθεσμη εξόφληση των τρεχόντων λογαριασμών και την τήρηση των διακανονισμών που τυχόν έχουν συναφθεί ή θα συναφθούν, είναι αβέβαιο το ποσοστό των πελατών που θα τηρούν τους όρους των ρυθμίσεων στις οποίες έχουν ενταχθεί.
-Ήδη σημαντικό ποσοστό διακανονισμών ακυρώνεται μέσω αυτοματοποιημένης διαδικασίας από τα μηχανογραφικά συστήματα της ΔΕΗ λόγω μη τήρησής τους.
-Του μεγάλου αριθμού, κυρίως μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που σταματούν τη λειτουργία τους λόγω της οικονομικής συγκυρίας και αφήνουν ανεξόφλητους λογαριασμούς ρεύματος.
-Της ενδεχόμενης αύξησης του πλήθους δικαιούχων Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου (ΚΟΤ) σε συνδυασμό με την αυξημένη δυσχέρεια πληρωμής που έχουν οι συγκεκριμένοι πελάτες.
-Της μη δυνατότητας (κατόπιν απόφασης της ΡΑΕ) μεταφοράς οφειλών μεταξύ παροχών του ιδίου πελάτη στην οικιακή χρήση, που αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία (70%) των πελατών.
- Του γεγονότος ότι κάποιοι πελάτες με πρόφαση την τρέχουσα αρνητική οικονομική συγκυρία δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ή καθυστερούν τις πληρωμές τους, ενώ έχουν την οικονομική δυνατότητα να το πράξουν.
-Της μη αναγνώρισης εκ μέρους των πελατών χρεώσεις οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα με το ρεύμα, αλλά αποτελούν σημαντικό ποσοστό στο λογαριασμό (πχ ΥΚΩ και ΕΤΜΕΑΡ)
Οι ανάγκες του Ομίλου και της Μητρικής Εταιρείας για κεφάλαιο κίνησης ενδέχεται να αυξηθούν λόγω αριθμού παραγόντων...”
Αυτή είναι η κατάσταση της οικονομίας όπως τη βλέπει η διοίκηση μιας εταιρείας ελεγχόμενης από το κομματικό κράτος μιας κυβέρνησης που διαφημίζει πως η οικονομία ανακάμπτει.
Πράγματι, χρειάζεται μεγάλη άγνοια ή θράσος για να υποστηρίζει κάποιος πως η ελληνική οικονομία αλλάζει σελίδα ή μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης.
Τα παραπάνω στοιχεία, οκτώ χρόνια μετά τη χρεοκοπία δείχνουν πως η χώρα κινείται προς ένα ακόμη καθοριστικότερο ισχυρό οικονομικό σοκ.
Όταν ακούω τον πρωθυπουργό να μιλά για όλα τα παραπάνω το μόνο που έχω να πω είναι η φράση: "Που πας καημένε Καραμήτρο;”
http://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3246876/pou-petas-kaimene-karamitro