Στο ίδιο έργο θεατές. Με αφορμή το ενδιαφέρον που επέδειξε ο αμερικανός πρόεδρος Donald Trump για το χρέος (ευκολάκι, αφού η Αμερική δεν πληρώνει και το ΔΝΤ θα πάρει από τον ESM τα δανεικά του πίσω), επιχειρείται να έρθει στο προσκήνιο, εν είδει κουρτίνας που θα καλύψει τις κυβερνητικές αποτυχίες, το θέμα του χρέους.
Σκορπίσαμε τον χειμώνα 16-17 με αυτό το αέναο θέμα. Ο πρωθυπουργός δήλωνε πως η Ελλάδα εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της (ενώ η αξιολόγηση καρκινοβατούσε), και ωρυόμενος ζητούσε από τους Ευρωπαίους να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να είναι συνεπείς προς τα συμπεφωνημένα. Ω του θαύματος, έπρεπε να δώσει συνέντευξη ο Σημίτης και να κάνει κοινό κτήμα ο λαός ότι ο πρωθυπουργός ψεύδεται, αφού ο ίδιος τον Μάιο του 16 είχε συμφωνήσει ότι η συζήτηση για το χρέος θα ξεκινήσει άμα τη περαιώσει του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018.
Η εύκολη διαπραγμάτευση, όπως την είχε χαρακτηρίσει ο πρωθυπουργός, με τις τόσες παραινέσεις προς τους υπουργούς να γρηγορήσουν, προχωρά ασθμαίνουσα. Ενώ έχει ωριμάσει μόνο το 20% των μέτρων, και ενώ δεν θα έχει ολοκληρωθεί ως τέλη Νοέμβρη για να προλάβει το Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου, έρχεται ως σκιά και η αναθεώρηση προς τα κάτω του πλεονάσματος του 2016 κατά 500 εκατ. ευρώ, ήτοι από 0,73% και 1,288 εκατ. ευρώ που είχε ανακοινωθεί στις 21 Απριλίου, στο 0,45 ή 790 εκατ. ευρώ. Αποτέλεσμα ήταν να ανέβει και ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ, από το 179% στο 180,8%.
Η νέα τροπή ενσπείρει ανησυχίες στην κυβέρνηση μήπως υποχρεωθεί σε πρόσθετα μέτρα, ή αναγκαστεί να φέρει το 18 τα μέτρα του 19 και του 20. Θα εξαρτηθεί από την πορεία των εσόδων, από τη πορεία της ανάπτυξης, όχι το πάνω από 2% που εξέφρασε ως… πίστη ο πρωθυπουργός, αλλά αν και πόσο θα υπολείπεται του 1,8% που είναι ο στόχος για φέτος.
Την ίδια στιγμή, αντί η κυβέρνηση να χτυπήσει συναγερμό ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, πάλι διοχετεύει δήθεν αγώνες για το χρέος, ενώ άφησε το χρόνο να περνά μακρόσυρτα με σκιαμαχίες, και τώρα αυτός την εκδικείται.
Ήδη ο Christian Lindner, επανέλαβε την πάγια θέση του, ότι για να γίνει κούρεμα του χρέους η Ελλάδα θα πρέπει να εξέλθει του ευρώ. Ουδείς δικαιούται να το παίζει ξαφνιασμένος. Η κυβέρνηση καθυστερούσε με την ελπίδα ότι στις γερμανικέ εκλογές θα ερχόταν συγκυβερνήτης της Merkel ο καταχρηστικά επονομαζόμενος και… «άγιος των φτωχών» Martin Schulz, και τότε και οι αξιολόγηση θα περνούσε χωρίς πολλά πολλά, και το χρέος θα ρυθμιζόταν! Γνώριζε πως το ατύχημα (να βρεθούν συγκυβερνήτες οι φιλελεύθεροι) παραμόνευε, αλλά ο μικροπολιτικός, ή μάλλον κουτοπόνηρος, σχεδιασμός δεν άφηνε περιθώρια για σοβαρή πολιτική.
Παράλληλα, ο φιλικός πρόεδρος του Eurogroup δήλωσε ότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης είναι έτοιμα να κάνουν περισσότερα για τη διαχείριση του χρέους (όχι κούρεμα), αν κάτι τέτοιο χρειαστεί και εφόσον η Αθήνα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της! Όπερ η όποια καλή πρόθεση, που δεν φαντάζει και η καλύτερη, με δεδομένη τη νέα γερμανική κυβέρνηση, πάλι περνάει από την συνέπεια τη Αθήνας να υλοποιήσει όσα έχει υπογράψει. Όπερ και το σενάριο που διακινούσε η κυβέρνηση, για έναρξη συζητήσεων για τα χρέος αμέσως μετά το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, στερείται ρεαλιστικής βάσης, και επανατοποθετείται στην αρχική του εκδοχή, για μετά το πέρας του προγράμματος.
Αλλά… τι σημασία έχει; Η κυβέρνηση θα βρει αντιπάλους να κατηγορεί για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε., η ανεργία θα εξακολουθεί, καλυμμένη με part time συμβάσεις εργασίας, η αποεπένδυση, η φυγή επιχειρήσεων (προς Βουλγαρία και Κύπρο) θα συνεχίζεται, οι συντάξεις και το αφορολόγητο θα είναι το πικρόν ποτήριον που μάλλον θα εναποτεθεί στα χέρια Μητσοτάκη (ακόμη και αν έρθουν πιο μπροστά, πάμε σε εκλογές, οπότε πάλι αυτός θα τα γευτεί), και ο υπερήφανος λαός θα νιώθει ευχαριστημένος που έχει μια κυβέρνηση που αντιστέκεται στους κατακτητές, πολύ περισσότερο που… γοήτευσε και στοίχισε δίπλα της τον πανίσχυρο ηγέτη των «φονιάδων των λαών» - όπως θα έλεγαν αυτοί που έκαναν το «όχι», «ναι», υπέγραψαν μνημόνια, αλλά πήγαν ανερυθρίαστα να αποτίσουν φόρο τιμής σε εκείνους που μέσα στα βασανιστήρια, επέμειναν να μην υπογράφουν.
http://www.liberal.gr/arthro/173286/politiki/2017/pali-tha-xifoulkei-gia-to-chreos--.html