14 Φεβρουαρίου 2018

Ο Τσίπρας χάνει ΠΑΝΤΟΥ στην εξωτερική πολιτική, αλλά απειλεί τη ΝΔ!

Εγκλωβισμένη και με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η κυβέρνηση, ως αποτέλεσμα της απειρίας της και του ερασιτεχνισμού της στην διαχείριση κρίσεων.

Τις οποίες, μάλιστα, η ίδια με τις πολιτικές της αν δεν τις προκάλεσε, τουλάχιστον τις άφησε να επωαστούν και να εξελιχθούν σε απειλές...


Τις τελευταίες ώρες, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια επικίνδυνη κλιμάκωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και η κυβέρνηση εμφανίζεται αιφνιδιασμένη και αμήχανη, ενώ τα πρόδρομα σημάδια αυτής της μεθοδευόμενης  και κορυφούμενης από την Άγκυρα κρίσης, είχαν εμφανισθεί (και θα έπρεπε να την έχουν προϊδεάσει...) από καιρό. Και, πάντως, αμέσως μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία.

Το άκρως επικίνδυνο στοιχείο, είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει... καταφέρει σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή, εκτός από του να έχει  προκαλέσει με τους πολιτικούς χειρισμούς της κλίμα εμφυλίου  πολέμου, με σύμπασα την αντιπολίτευση, να διατηρεί  ανοικτά όλα τα εθνικά μέτωπα:

*Η Τουρκία, αφού «περιέγραψε»  δημοσίως και κατά τρόπο επιθετικό τις διεκδικήσεις της εδώ στην Αθήνα... ενώπιον του  Προέδρου Παυλόπουλου  και του πρωθυπουργού Τσίπρα, δια χειλέων Ερντογάν (ύστερα από πρόσκληση του, χωρίς την παραμικρή προετοιμασία, από τον κ. Κοτζιά...), άρχισε από τον περασμένο Δεκέμβρη να κλιμακώνει δια δηλώσεων και εμπράκτως την αμφισβήτηση πάγιων ελληνικών θέσεων στο Αιγαίο και την Θράκη...

Οι παραβιάσεις θαλασσίων και εναέριων συνόρων, εντάθηκαν και ποιοτικά αναβαθμίσθηκαν. Με δραματική κορύφωση το προχθεσινό επικίνδυνο «συμβάν» στα ΄Ιμια, του οποίου είχε προηγηθεί παρόμοιο προ εβδομάδος εις βάρος του «Νικηφόρος» στην ίδια περιοχή, και μάλιστα λίγες μέρες μετά την δυναμική παρεμπόδιση, από τουρκικά πολεμικά σκάφη, του Έλληνα υπουργού Άμυνας να... πλησιάσει καν τα Ίμια!

Μετά την μεγάλη κρίση του 1996, τα ... ελληνικά Ίμια και οι «βραχονησίδες» της ευρύτερης περιοχής, εντάχθηκαν στο καθεστώς των «γκρίζων ζωνών». Με τις «εμπλοκές» με το «Νικηφόρος» και το σκάφος που μετέφερε τον κ. Καμμένο, η Τουρκία... αναβάθμισε τις απαιτήσεις της και χαρακτήρισε την περιοχή «διεκδικούμενη», και μόλις χθες το... κορύφωσε, διατυπώνοντας επίσημα την νέα θέση της ότι «τα Ίμια, είναι τουρκικό έδαφος...».

Και η αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών σ’ αυτό το τελευταίο, ξέφυγε ακόμη και από το πλαίσιο της «αμηχανίας»: αντί να διατρανωθεί  (για να καταγραφεί ως επίσημη θέση)ότι «τα Ίμια είναι ελληνικά!”, ο εκπρόσωπος του υπουργείου περιορίσθηκε να ρίξει τους τόνους με το...«αστειάκι» του «οι Τούρκοι δεν γνωρίζουν γεωγραφία...»

*Στο Σκοπιανό, εμφορούμενη  (και) από μικροκομματικά κίνητρα παγίδευσης και διάσπασης της ΝΔ, αντί να επιδιώξει μια μίνιμουμ εθνική συνεννόηση για ένα πρόβλημα που «σέρνεται» επί 25 χρόνια, το χειρίσθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε προκάλεσε αδιέξοδα, εμφάνισε την «εθνική θέση» αδύναμη, και προσέφερε στα Σκόπια την ευκαιρία να μπορεί να διατηρεί σε κρίσιμα σημεία την αδιαλλαξία της.

*Στο Αλβανικό, οι Έλληνες αλλά και τα πολιτικά κόμματα έμαθαν από... πανηγυρικά δημοσιεύματα του αλβανικού τύπου, ότι επετεύχθη συμφωνία με την Ελλάδα αναφορικά με τον καθορισμό της ΑΟΖ των δύο χωρών! Καμιά ενημέρωση από τον κ. Νίκο Κοτζιά, που αρέσκεται (όπως και στο Σκοπιανό...) στις διαδικασίες μυστικής διπλωματίας...

Όπως παρατηρούν κύκλοι της αντιπολίτευσης, όλες οι επιπλοκές στα μέτωπα των κρίσιμων εθνικών ζητημάτων, προκλήθηκαν από  πρωτοβουλίες του υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά, ο οποίος τυγχάνει ιδιαίτερης προστασίας και εμπιστοσύνης από το Μέγαρο Μαξίμου, ίσως εξ αιτίας του ότι ο κ. Τσίπρας δεν διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις και την πείρα στον χειρισμό κρίσιμων εθνικών θεμάτων.

Η αμηχανία και ο πανικός της κυβέρνησης, επιβεβαιώνεται και εκ του ότι ο συνήθως... λαλίστατος (δια ζώσης, ή μέσω twitter...)  ασυμβίβαστος και απειλητικός έναντι όλων όσων «μας επιβουλεύονται”, Πάνος Καμμένος, έχει εξαφανισθεί από την επικαιρότητα, αποφεύγει να πάρει θέση στα προβλήματα καθαρά του τομέα ευθύνης του, καλυπτόμενος από την δικαιολογία ότι «πήγε να ενημερώσει αναλυτικά εταίρους και ΝΑΤΟ...»

Σ’ αυτό το ναρκοθετημένο σκηνικό, η κυβέρνηση εξακολουθεί την πολωτική τακτική της στο εσωτερικό, και αντί να επιδιώξει (παραμερίζοντας με γενναιότητα και συναίσθημα εθνικής ευθύνης τις όποιες διαφορές της) συνεννόηση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης-και ιδίως με την ΝΔ-, συνεχίζει να δυναμιτίζει το κλίμα.

Και παρά την κίνηση καλής θέλησης, προς την κατεύθυνση της εθνικής συνεννόησης, που έκανε η ΝΔ, αναβάλλοντας  «επί του παρόντος και όσο διαρκεί η κρίση...» την κατάθεση του αιτήματος για εξεταστική στην Βουλή, για το θέμα της Σαουδικής Αραβίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξακολουθεί και  σήμερα να επιτίθεται κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να την «νουθετεί».