Του Σάκη ΜουμτζήΧθες ήταν η επέτειος της δολοφονίας του Π.Μπακογιάννη. Ενός ανθρώπου που αγωνίστηκε για την εξάλειψη των παθών του παρελθόντος. Ενός ανθρώπου που έφερε κοντά την φιλελεύθερη-συντηρητική παράταξη με την Αριστερά. Και γι΄αυτό τον δολοφόνησαν.
Ποιοι τον δολοφόνησαν; Αυτοί που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπιζόταν στα δικαστήρια, ενώ και σήμερα ακόμα θεωρούν αυτούς τους δολοφόνους, ανθρώπους που «αγωνίζονται για έναν υψηλό σκοπό».
Χθες, χωρίς ίχνος ντροπής έκαναν δηλώσεις για να τιμήσουν την μνήμη του. Νομίζουν πως είμαστε λωτοφάγοι που ξεχνάμε αυτά που έλεγαν και αυτά που έκαναν. Νομίζουν πως μπορούν να μας ξεγελάσουν φορώντας την προβιά της μετριοπάθειας και της συναίνεσης. Η υποκρισία τους δεν περιγράφεται.
Αλλά για να δούμε ποιο ήταν το μήνυμα του Μπακογιάννη;
Αναμφίβολα, η δεκαετία του 1980 ήταν μια πολωμένη δεκαετία. Εκκρεμότητες από το παρελθόν αναζητούσαν τις λύσεις τους και προκαλούσαν τις εύλογες αντιδράσεις, ανακυκλώνοντας πάθη και αντιπαλότητες. Ο λόγος ήταν οξύς και από τις δύο πλευρές και διέτρεχε όλη την κοινωνία.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό της σύγκρουσης ακούστηκε η φωνή του Π.Μπακογιάννη που μίλησε για συνεννόηση, για διάλογο, για συναίνεση. Στην αρχή ελάχιστοι τον άκουγαν. Είναι φυσιολογικό σε συνθήκες έντασης να επικρατούν οι πολεμικές κραυγές, που διακηρύττουν την πάλη των δύο κόσμων. Το απόλυτο καλό απέναντι στο απόλυτο κακό.
Ο Π.Μπακογιάννης δουλεύοντας συστηματικά και αθόρυβα κατόρθωσε και έσπασε αυτό το κλίμα. Έφερε κοντά δύο διαφορετικούς κόσμους. Ακύρωσε το «ή εμείς ή αυτοί».
Και σήμερα, οι νέοι κήρυκες αυτού του συνθήματος, τολμούν και πιάνουν στο στόμα τους τον δολοφονημένο από τους «εν όπλοις συντρόφους τους». Λησμονούν υποκριτικά πως, ενώ επικαλούνται τον λόγο του Π.Μπακογιάννη, την ίδια στιγμή σκευωρούν κατά των πολιτικών τους αντιπάλων. Δεν γίνεται να προβάλλουν το πρόσωπο της μετριοπάθειας με διώξεις και συνωμοσίες.
Αλήθεια γιατί το κάνουν; Ποιον πάνε να ξεγελάσουν; Γιατί χτυπούν μια στο καρφί και μια στο πέταλο; Γιατί έχουν την διπλή επικοινωνιακή τακτική;
Διότι γνωρίζουν πως αν θέλουν να επιβιώσουν εκλογικά θα πρέπει να επανασυσπειρώσουν τους αντιδεξιούς ψηφοφόρους τους-- γι΄αυτό και ο επιθετικός λόγος τους-- και συγχρόνως να κερδίσουν τους αναποφάσιστους που είναι κατά τεκμήριον οι σκεπτόμενοι, μετριοπαθείς πολίτες. Γι΄αυτό και οι χαμηλοί τόνοι και ο λόγος ο συναινετικός.
Τώρα με την επέτειο της δολοφονίας του Π.Μπακογιάννη έβαλαν την μάσκα της καταλαγής. Αύριο με την υπόθεση Novartis θα βάλουν την μάσκα της οξύτητας και του διχασμού.
Βέβαια, οι πολίτες δεν ξεχνάνε την συμπεριφορά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2011-2014. Έτσι, σήμερα όσα μνημόσυνα και να κάνουν στον Π.Μπακογιάννη κανέναν δεν πείθουν. Όλοι ξέρουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει το κόμμα του εμφυλιοπολεμικού λόγου και της σύγκρουσης. Ας μην προσβάλλουν την μνήμη ενός ανθρώπου που έδωσε την ζωή του για ιδανικά που αυτοί πολεμούν.