Εσωτερικό διχασμό έχει πυροδοτήσει στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης η συζήτηση για το «ονοματολογικό» του κόμματος, καθώς οι θιασώτες των αντικρουόμενων απόψεων προσδίδουν στην επιχειρηματολογία τους πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο. Η αριστερή πτέρυγα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή η ομάδα των «53+» και η ιστορική φρουρά της Κουμουνδούρου, η οποία εκφράζεται από την «τρόικα» Ν. Βούτσης - Π. Σκουρλέτης - Ν. Φίλης, διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις απέναντι στην ιδέα να μην αποτυπώνεται στην «ονομασία» του κόμματος η ριζοσπαστική και κινηματική του υπόσταση. Χαρακτηρίζουν, δε, εκ του πονηρού τις «εξωθεσμικές» παρεμβάσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα από εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για να προπαγανδίζουν τη θεωρία του «εκμοντερνισμού» του ΣΥΡΙ-ΖΑ σε όλα τα επίπεδα, περιγράφοντας ως κοινωνική αναγκαιότητα την εκσυγχρονιστική αναβάπτιση της Κουμουνδούρου μέσα από την αλλαγή του ονόματος ή των συμβόλων της, ώστε να μη θυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής την «παλαιολιθική» περίοδο, όταν βρισκόταν περιχαρακωμένος στα στενά όρια του 3%-4%.Στη συζήτηση για το «ονοματολογικό» τα στελέχη της ομάδας των «53+» αναδεικνύουν ακόμα μία σημαντική πτυχή, που σχετίζεται με το ενδεχόμενο αποξένωσης του ΣΥΡΙΖΑ από την οικογένεια της ευρωπαϊκής Αριστεράς ή άλλων ριζοσπαστικών κινημάτων εκτός γηραιάς ηπείρου, με τα οποία η Κουμουνδούρου είχε σφυρηλατήσει δεσμούς φιλίας και συμμαχικής συμπόρευσης τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτό σημαίνει πως η αλλαγή της ονομασίας του κόμματος μπορεί να οδηγήσει σε έναν «ιδιότυπο αναθεωρητισμό» τόσο ως προς τον συμμαχικό προσανατολισμό της Κουμουνδούρου όσο και σε σχέση με την επικράτηση μιας μονομερούς κατεύθυνσης προς τη Σοδιαλδημοκρατία ή τους Πρασίνους της Ε.Ε., που, ναι μεν, διαθέτουν το τεκμήριο της οικολογικής αθωότητας, ωστόσο σε επίπεδο ευρύτερα προγραμματικών θέσεων εμφορούνται από αντιλήψεις μη αρμονικές με τα ιδεώδη της Αριστεράς. Υπό το πρίσμα αυτό, διόλου τυχαίες είναι οι παρεμβάσεις που γίνονται από κορυφαία στελέχη της ομάδας των «53+», που, με αφορμή το «ονοματολογικό», εμμέσως πλην σαφώς θέτουν «κόκκινες γραμμές» για τις επακόλουθες συνέπειες από μια τέτοια εξέλιξη.
Τα υπό εξέταση νέα ονόματα • «ΣΥΡΙΖΑ - Πράσινη Συμμαχία» • «ΣΥΡΙΖΑ - Δημοκρατική Συμμαχία» • «Πράσινη Συμμαχία των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Αριστεράς» • «Δημοκρατική Συμπαράταξη των Δυνάμεων της Πράσινης Αριστεράς» • «ΣΥΡΙΖΑ - Πράσινοι Δημοκράτες της Προοδευτικής Αριστεράς» • «Δημοκρατική Παράταξη - Πράσινη Συμμαχία»
Η πρώην υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου για παράδειγμα διαφωνεί ευθέως με την αλλαγή του ονόματος, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Το όνομα ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη στιγμή είναι παγκόσμιο, ξέρουν ποιο κόμμα υπάρχει στην Ελλάδα, είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, να το αλλάξουμε γιατί; Μας έκανε κάτι κακό; Δεν κατάλαβα». Συ-νάμα ξεκαθαρίζει πως δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει πολιτική οικογένεια στην Ευρώπη, αλλά να παραμείνει στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. «Στους Σοσιαλδημοκράτες συμμετέχουμε ως παρατηρητές και τίποτα παραπάνω», αναφέρει. Εξίσου αρνητικός στη «μετονομασία» του ΣΥΡΙΖΑ είναι και ο Π. Λάμπρου, επίσης κορυφαίο στέλεχος της ομάδας των «53+». «Οι όποιες αναζητήσεις για αλλαγή ονόματος ή η συμπλήρωσή του για να... χωρέσει τους συμμάχους μπορεί να δημιουργήσει συγχύσεις. Για παράδειγμα, το προτεινόμενο “ΣΥ-ΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία” ή “Προοδευτική Παράταξη” παραπέμπει ευθέως σε συμμαχικό σχήμα και όχι σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό, όπως ορθά αποφασίσαμε στο 1ο συνέδριό μας. Σε αυτή την πορεία δεν τα αλλάζουμε όλα. Δεν έχουμε λόγο. Δεν είμαστε εταιρεία που θέλει να πουλήσει το προϊόν της με οποιονδήποτε τρόπο», ισχυρίσθηκε πρόσφατα σε άρθρο του στην εφημερίδα «Εποχή» της Αριστεράς.
Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ
Στον αντίποδα της αρνητικής στάσης της αριστερής πτέρυγας για αλλαγές στην ονομασία του κόμματος κινούνται τα στελέχη του προεδρικού μπλοκ, και κυρίως όλοι όσοι εργάζονται μεθοδικά τα τελευταία χρόνια για τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς και της ενδυνάμωσης των σχέσεών του με την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία. Συνεπώς, το σενάριο της «μετονομασίας» του κόμματος όχι μόνο δεν είναι μια συζήτηση-ταμπού, αλλά ιστορική αναγκαιότητα που επιβάλλεται από κάτω προς τα πάνω. Δηλαδή από τους χιλιάδες ψηφοφόρους του κόμματος, που δεν προέρχονται από τη δεξαμενή της «παραδοσιακής Αριστεράς», που τα προηγούμενα χρόνια ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα, όπως οι αναγνώστες της «Αυγής» και της «Εποχής». Οι εν λόγω συνθέτουν ένα ισχυρό πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα με κεντροαριστερή, κυρίως προέλευση, που δεν μπορεί ούτε να αγνοηθεί, μήτε και να παραμείνει ανένταχτο ή αμέτοχο των εξελίξεων στη διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία παράταξη.
Πρόσωπα όπως ο πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππάς, που βρίσκονται κοντά στον Αλ. Τσίπρα, δηλώνουν ευθέως πως «ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εξελιχθεί και σε ταυτοτικό επίπεδο». Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της διπλής-σύνθετης ονομασίας του κόμματος. Δηλαδή, ΣΥΡΙΖΑ και μια πρόσθετη συμπληρωματική φράση που να αποτυπώνει την οικολογική και προοδευτική του κατεύθυνση.
Υπέρ ακόμα και της απόλυτης κατάργησης της σημερινής ονομασίας του κόμματος τάσσεται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώτος εξάδελφος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γ. Τσίπρας. Σύμφωνα με τον ίδιο, εάν οι χιλιάδες ψηφοφόροι που στήριξαν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια προβάλλουν ως όρο για την οργανωτική τους ενσωμάτωση στο κόμμα τη «μετονομασία» του τότε θα πρέπει να τους δοθεί αυτό το κίνητρο και να μην κυριαρχήσουν λογικές «ιδεολογικής καθαρότητας» που θα οδηγήσουν σε αποκλεισμούς.
Ανοιχτά στη μετονομασία του ΣΥΡΙΖΑ είναι και άλλα κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου, όπως η πρώην περιφερειάρχης Αττικής Ρ. Δούρου, φυσικά οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ πρώην υπουργοί Χ. Σπίρτζης, Γ. Ραγκούσης, Θ. Μωραΐτης, Μ. Ξενογιαννακοπούλου κ.ά.
Με βάση τα παραπάνω, όλα δείχνουν πως το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει σε σημαντικές αποφάσεις και στο ζήτημα του ονοματολογικού. Ήδη στις εσωτερικές συζητήσεις εξετάζονται τουλάχιστον έξι τίτλοι για τη «μαρκίζα» του νέου κόμματος: «ΣΥΡΙΖΑ - Πράσινη Συμμαχία», «ΣΥΡΙΖΑ - Δημοκρατική Συμμαχία», «Πράσινη Συμμαχία των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Αριστεράς», «Δημοκρατική Συμπαράταξη των Δυνάμεων της Πράσινης Αριστεράς», «ΣΥΡΙΖΑ - Πράσινοι Δημοκράτες της Προοδευτικής Αριστεράς» και «Δημοκρατική Παράταξη - Πράσινη Συμμαχία».
Στο πρώην ΠΑΣΟΚ το πρόσταγμα για το συνέδριο και τα μέλη
Το πάνω χέρι στην πορεία προς το συνέδριο του κόμματος με προσωπική εξουσιοδότηση του Αλ. Τσίπρα για ελεύθερο πεδίο δράσης στη διαδικασία εγγραφής νέων μελών δεν το έχουν οι κατέχοντες θεσμικά αξιώματα στην Κουμουνδούρου, όπως ο γραμματέας της Κ.Ε., Π. Σκουρλέτης, αλλά πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και διαθέτουν την τεχνογνωσία σε επίπεδο κινητοποίησης και οργάνωσης. Το «πράσινο συνεργείο» της Κουμουνδούρου, που «λύνει και δένει» στο εγχείρημα της ανασυγκρότησης του κόμματος, αποτελείται από τους Χρ. Σπίρτζη, Αντ. Κοτσακά, Χ. Τσιόκα, Στ. Τζουμάκα, Γ. Ραγκούση και Θ. Μωραΐτη, ενώ στο μέτωπο της προσέλκυσης πρώην ψηφοφόρων της ΔΗΜ.ΑΡ. πολύτιμη χαρακτηρίζεται η συμβολή της Μαρίας Ρεπούση και του Θανάση Θεοχαρόπουλου.
Ο Αλ. Τσίπρας τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που έχει εκπονηθεί από το επιτελείο του, οι ομιλίες που θα πραγματοποιήσει θα έχουν τον χαρακτήρα «μίνι» περιφερειακών συνεδρίων, όπου οι συμμετέχοντες σε αυτά θα παρακινούνται να εγγραφούν στις λίστες του κόμματος, ώστε να αποκτήσουν την ιδιότητα του μέλους και να έχουν δικαίωμα ψήφου στις προσυνεδριακές διαδικασίες. Όσοι επιλέξουν να αποκτήσουν την ιδιότητα του μέλους, είτε διά της «αυτοπρόσωπης» εγγραφής τους στις λίστες της Κουμουνδούρου είτε εξ αποστάσεως, καθώς τις επόμενες ημέρες θα ανοίξει και η ηλεκτρονική πλατφόρμα για την εγγραφή νέων μελών, θα κληθούν να καταβάλλουν σε μηνιαία βάση και ένα χρηματικό ποσό, που προσδιορίζεται στα 2-3 ευρώ.
Γιώργος Κατσίγιαννης
* Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ