26 Φεβρουαρίου 2020

Ο ολίγιστος Πρύτανης του ΟΠΑ και η αλητεία της ΑΣΟΕΕ

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου για τα όσα συνέβησαν στην ΑΣΟΕΕ τα τελευταία 24ωρα δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Διαβάστε το άρθρο:

«Είναι κάτι αντίστοιχο με την "πίεση της λευκής μπλούζας". Η πίεση ανεβαίνει εξαιτίας της ταραχής που προκαλεί η μέτρηση της. Το ίδιο περίπου συμβαίνει  με τη σχέση του πολίτη με τον αστυνομικό.

Είναι μια αταβιστική αντίδραση αντιπαλότητας, η οποία σε περιπτώσεις ακραίας ψυχικής διαταραχής μετατρέπεται σε εχθρότητα.

Αταβιστική διότι ενδεχομένως μπορεί να αιτιολογηθεί στους senior citizens που έζησαν την περίοδο της δικατορίας και τώρα πληρώνουν μισό εισιτήριο στο μετρό λόγω ηλικίας.

Όμως, πως μπορείς να την εξηγήσεις όταν αυτή έχει περάσει στον εικοσιπεντάχρονο; Είναι σαν τη συμπεροφορά του γάτου, ο οποίος, ως μοναχικός αίλουρος μόλις του δοθεί ευκαιρία το ρίχνει στον ύπνο για να εξοικονομήσει ενέργεια επειδή ενδέχεται να μην βρει τροφή. Δεν έχει σχέση με την πολιτική, ούτε με τη λογική. Είναι αταβισμός.

Τις προάλλες, ένας νέος μπήκε στο χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου για να συναντήσει τη φίλη του. Κάποιος εντόπισε κάτω από την αδιάφορη εκ πρώτη όψεως παρουσία του τη μορφή του αστυνομικού. Συναγερμός και σχηματισμός αγέλης. Μαζεύτηκαν καμιά εικοσαριά, τον προπηλάκισαν, τον προκάλεσαν, το απείλησαν.

Κι αυτός, ένας απέναντι σε 20 αλλόφρονες, προέταξε το πιστόλι του. Εντός του χώρου επιτρέπονται ως όπλα μόνο καδρόνια, πέτρες και μολότοφ που εκτοξεύονται εναντίον ζωντανών στόχων.

Και ο αστυνομικός έκανε το λάθος να προτάξει το πιστόλι του αντί να ρίξει καμιά μολότοφ στην αγέλη. Ο νόμος του κράτους τού επιτρέπει να οπλοφορεί ακόμη και εκτός υπηρεσίας και του επιβάλλει να χρησιμοποιεί το όπλο του όταν διαπιστώσει απειλή.

Η αγέλη τρόμαξε. Της ανέβηκε η πίεση, όμως, ευτυχώς, δεν είναι μόνη της. Υπάρχει και η μεγάλη αγκαλιά της μαμάς της, την οποία λένε Πρυτανεία. Η κυρία Πρυτανεία, λοιπόν, του ΟΠΑ, στην ηλικία της δεν αντέχει τις έντονες συγκινήσεις.

Τις μολότοφ και τους κουκουλοφόρους τα έχει συνηθίσει. Έζησε μια ζωή μαζί τους. Τι δουλειά έχει, όμως, ο παρείσακτος στον ναό της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών; Ήρθε να βρει τη φίλη του, όμως έχουν γνώσιν οιι φύλακες.

Αίσχος, φωνάζει η γηραιά κυρία. Αστυνομικός στην αυλή μου; Εδώ μόνο κουκουλοφόροι και λοιποί τραμπούκοι επιτρέπονται. Από κοντά και το υπουργείο, που ξεκίνησε ΕΔΕ για τον ταλαίπωρο αστυνομικό.

Και μη μας πουν ο κ. πρύτανης και οι παρατρεχάμενοι πως το κάνουν για να κατευνάσουν τα πνεύματα. Χθες οι 20 κουκουλοφόροι έγιναν 200, έκλεισαν την Πατησίων και χορτάσαμε μολότοφ και χημικά.

Φορείς του ιού μιας γερασμένης νοοτροπίας και ως εκ τούτου ελάχιστοι. Πάσχουν από την άνοια της δημοκρατίας μας, η οποία ανέχεται τους τραμπούκους αλλά καταδικάζει τα θύματα τους. Ο αστυνομικός του επεισοδίου είναι θύμα τραμπουκισμού. Οπλοφορούσε, όμως κατέληξε στο 401».

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ