Σημαντικές ήταν για την Ελλάδα οι χθεσινές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Κριστίν Λαγκάρντ,
επανέφερε το «waiver» για την Ελλάδα, τώρα που η χώρα το έχει πραγματική ανάγκη.
Το πραγματικό κέρδος είναι ότι πλέον τράπεζες και ελληνική οικονομία έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε ρευστό. Και μαζί με την συμμετοχή της χώρας στην έκτακτη χρηματοδότηση της Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE), τα ελληνικά κρατικά ομόλογα αντιμετωπίζονται πια, σχεδόν, σαν να ανήκαν σε επενδυτική βαθμίδα.
Οι βοήθειες αυτές δόθηκαν στη χώρα για να αντιμετωπίσει μια κρίση για την οποία δεν φέρει καμία ευθύνη. Τα προηγούμενα χρόνια τις στερήθηκε, για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.
Όλα ξεκίνησαν χθες γύρω στις 4 το απόγευμα με ένα σχέδιο συμφωνίας που παρουσίασε ο Πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο για δαπάνες μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ.
Τα 540 δισεκατομμύρια (100 από Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 200 από Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και 240 από Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) με προληπτικά κεφάλαια υπό όρους και «μνημόνιο» χωρίς Τρόικα) απέχουν αρκετά από τα 700 δισεκατομμύρια ή το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ που ακούγονταν τις προηγούμενες μέρες.
Και τα 540 δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν το «τώρα» και όχι το «αύριο» της κρίσης. Βόρειοι και Νότιοι μπορεί και να μην τα χαλάσουν στα ποσά, ενώ και οι δημοσιονομικοί κανόνες «έχουν πάει περίπατο» λόγω κορωνοϊού.
Το δύσκολο είναι πού θα βρεθούν τα τόσα πολλά λεφτά. Φυσικά από δανεικά, αλλά όλα σκαλώνουν στην «αμοιβαιοποίηση» του χρέους, δηλαδή στο ποιος θα πληρώσει τελικά για να δανειστούν Ιταλία, Ισπανία και λοιποί του Ευρωπαϊκού Νότου, όσα χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν την υγειονομική κρίση.
Το ευρωομόλογο 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ θα έφερνε φθηνότερο χρήμα, γιατί θα ήταν σαν να τα δανείζεται η Γερμανία. Θα ήταν όμως και «χωρίς όρους» χρήματα για όλες τις χώρες, κάτι που κι αν ακόμα συμφωνηθεί, μπορεί να έριχνε την κυβέρνηση στη Γερμανία ή να μην περνούσε ποτέ από τη Γερμανική Βουλή.
Οι άλλες λύσεις όμως με δάνεια από τον ESM «τρομάζουν» όποιον αναγκαστεί να πάει πρώτος να ζητήσει λεφτά, γιατί θα του τεθούν όροι και προϋποθέσεις στο τι θα τα κάνει και πώς θα τα επιστρέψει.
Η Ελλάδα έχει εμπλακεί για τα καλά στην περιπέτεια, αλλά δεν επείγεται όπως παλιά, καθώς έχει ήδη έτοιμη ρευστότητα που άλλες χώρες δεν διαθέτουν.