Την Άνοιξη του ’70 ο Τάκης Λαμπρίας κατέβηκε για μία ακόμη φορά από το Λονδίνο στο Παρίσι για να συναντήσει τον Καραμανλή. Όπως αφηγείται ο δημοσιογράφος και συγγραφέας στο βιβλίο του «Καραμανλής ο φίλος» , το οποίο είχαν προσφέρει παλαιότερα τα «Παραπολιτικά» στους αναγνώστες τους, ο πρόεδρος τον περίμενε πάντα με εγκαρδιότητα και ζωηρό ενδιαφέρον για τα νέα που του έφερνε ο επιστήθιος συνεργάτης του. Εκείνη τη φορά όμως η ατμόσφαιρα στο διαμέρισμα του 10ου ορόφου της πολυκατοικίας του Μπουλβάρ Ντε Μονμαρσί, ήταν ιδιαίτερα στενάχωρη. Ο Καραμανλής του ζήτησε να βγουν έξω, πήγαν σε κάποιο ρεστοράν « και μάλλον κοίταζε αφηρημένα παρά έπινε το ουίσκι του». Κόντευαν μεσάνυχτα όταν απέτεινε θολά τον λόγο στον Λαμπρία: «Ας γυρίσουμε. Τι να κάνεις τέτοια ώρα; Έχασες που έχασες τη βραδιά σου μαζί μου… Άλλωστε, όπου μου έχεις πει, το ξενοδοχείο σου είναι κοντά στο σπίτι μου…». Πρώτα πέρασαν από το διαμέρισμα του ζεύγους Καραμανλή, όπου τους άνοιξε ο πιστός του οικονόμος Θόδωρος Χαριτόπουλος. «Γύρισε η κυρία;» τον ρώτησε.Κι αφήγηση ξεκινά: « Σε λίγο εμφανίσθηκε η Αμαλία. Όμορφη, ευγενική, γλυκύτατη στον ρόλο της άψογης νοικοκυράς. Μας ρώτησε αν θέλουμε καφέ , χυμό ή κάποιο αφέψημα. Εκείνος ούτε αποκρίθηκε, ούτε την κοίταζε. Αλλά ούτε και σε μένα απηύθυνε κάποια φράση. Σε μισή ώρα αβάσταχτης σιωπής, τον αποχαιρέτησα κι έφυγα. Δύο μέρες αργότερα έμαθα ότι είχαν χωρίσει. Ευθύς ύστερα από εκείνο το βράδυ».
Χρόνια αργότερα, ο Λαμπρίας επανήλθε ζητώντας από τον Καραμανλή να μάθει για την επίδραση του συζυγικού βίου στην πολιτική του σταδιοδρομία. «Με επηρέασε ευεργετικά» του είπε ο Καραμανλής. Και συνέχισε: «Ξεκίνησε με καλούς οιονούς. Στη διαδρομή όμως και ιδίως στη δύσκολη περίοδο του Παρισιού, εμφάνισε σημάδια κόπωσης». Η χροιά της φωνής του βάθαινε από συγκίνηση: « Η Αμαλία ήταν τόσο όμορφη όσο και αξιοπρεπής. Είχε δυνατό χαρακτήρα, κάπως αυταρχικό. Ίσως μάλιστα το ναυάγιο του γάμου μας να οφείλεται στο ότι είχαμε τον ίδιο χαρακτήρα… Τα ενδιαφέροντα της ήταν περισσότερο πολιτιστικά παρά πολιτικά. Και μολονότι ουδέποτε αναμειγνυόταν στη δημόσια ζωή, συμπαραστάθηκε με αφοσίωση στη δύσκολη σταδιοδρομία μου. Το βέβαιο είναι ότι ο χωρισμός με λύπησε, αν και η ευθύνη γι΄ αυτόν ήταν περισσότερο δική μου».
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής νυμφεύθηκε την Αμαλία Μεγαπάνου, το γένος Κανελλοπούλου, το καλοκαίρι του 1951. Στη διάρκεια του έγγαμου βίου τους δεν απέκτησαν παιδιά. Το διαζύγιο τους εκδόθηκε το 1972. Ούτε εκείνος, ούτε εκείνη επέτρεψαν στους οικείους τους να εισέλθουν στη μεταξύ τους συναισθηματική σφαίρα.