Η εξομολόγηση της σημαιοφόρου της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς του Ρίο, όχι μόνο
ξεσήκωσε θύελλα συμπαράστασης από πολιτικούς και προσωπικότητες, αλλά
παρότρυνε και άλλες αθλήτριες να καταθέσουν αντίστοιχες εμπειρίες.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επικοινώνησε με τη Σοφία Μπεκατώρου και
ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το εξής μήνυμα:
«Η απόφαση της Σοφίας Μπεκατώρου να καταγγείλει με τόλμη τη σεξουαλική βία που
υπέστη ως έφηβη αθλήτρια αποτελεί πράξη με βαρύ κοινωνικό φορτίο. Κίνηση που
αφυπνίζει συνειδήσεις, παράγοντας θετικό παράδειγμα. Και κινητοποιεί ώριμα την
ευαισθησία των δυνάμεων της προόδου στον τόπο μας.
Η Πολιτεία διαθέτει το νομικό οπλοστάσιο του Κράτους Δικαίου το οποίο και
οφείλει να εξαντλήσει. Έχει επίσης δομές που βοηθούν να κλείνουν τα τραύματα
από τέτοιου είδους εγκλήματα. Είναι κρίσιμο, όμως, σε αυτή την αποστολή να
βρίσκει καθημερινό συμπαραστάτη της και τον κάθε Έλληνα.
Η Σοφία έσπασε με γενναιότητα την αλυσίδα του φόβου και της σιωπής, δείχνοντας
τον δρόμο ώστε το στίγμα της ενοχής να περάσει από το θύμα στον θύτη. Έγινε,
έτσι, και μια Ολυμπιονίκης της Eυθύνης, στο όνομα όλων: Γυναικών και ανδρών,
παιδιών και εφήβων, μέσα και έξω από την οικογένεια.
Μίλησα προσωπικά με την πρωταθλήτριά μας για εκείνη την οδυνηρή εμπειρία. Που
εκείνη δεν την «θυμήθηκε» τώρα, αλλά δεν την ξέχασε ποτέ. Όπως κανείς δεν
πρέπει να ξεχνά. Αλλά να αντιδρά. Γι’ αυτό και είμαι δίπλα της. Όχι μόνο ως
πρωθυπουργός. Αλλά και ως σύζυγος, πατέρας και απλός πολίτης.
Είναι καιρός να ξεριζωθεί η εξουσιαστική βία εναντίον όποιου βρεθεί σε μία
αδύναμη θέση. Είναι μάστιγα που υπονομεύει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Ας
κάνουμε, λοιπόν, όλοι το πρώτο βήμα της Σοφίας: Μιλάμε, καταγγέλλουμε,
αποκαλύπτουμε. Ώστε το φως της αλήθειας να κάψει για πάντα το έγκλημα που ζει
στο σκοτάδι».
Η εξομολόγηση-καταγγελία της Μπεκατώρου
«Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα
γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα, κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα
σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δεν σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη
και ντροπιασμένη, έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από
πάνω μου. Γύρισα στο δωμάτιό μου, όπου η συναθλήτριά μου κοιμόταν ανυποψίαστη.
Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να
υπερασπιστώ τα δικαιώματά μου. Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο
όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ό,τι μου συνέβη, μπορεί αυτό να
κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να
το μοιραστώ με την ομάδα μου, γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας, που
συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας
και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσαν να με κάνουν να μιλήσω
ανοιχτά.
Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε
συνέβη τίποτα. Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε
μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα
να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να
απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χώρων.Αυτός ο μισάνθρωπος, που
δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, τη συναισθηματική μου ευφορία και
την προσήλωση στον στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας,
γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, τη θεσμική του θέση, ώστε
να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο», ανέφερε, μεταξύ άλλων η Σοφία
Μπεκατώρου στη διαδικτυακή Ημερίδα, με θέμα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή –
Μίλησε, Μην Ανέχεσαι», που διοργάνωσε το υφυπουργείο Αθλητισμού.