[Βέβαια δεν είναι το ίδιο με το εμβόλιο για τον κοροναϊό αφού το κράτος δεν υποχρεώνει κανέναν να κάνει το εμβόλιο προκειμένου να μετακινηθεί, δουλέψει ή ότι άλλο.]
Το Δημόσιο οφείλει αποζημίωση για παρενέργειες και άλλες σοβαρές βλάβες που τυχόν παρουσιαστούν μετά τον εμβολιασμό απεφάνθη το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφαση ελήφθη από το Ανώτατο Δικαστήριο με αφορμή τον θάνατο παιδιού μετά το εμβόλιο κατά της ιλαράς φαίνεται να « δείχνει» τον δρόμο προς τα Διοικητικά Δικαστήρια για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων σε πολίτες που έχουν παρενέργειες από τα εμβόλια ή και σοβαρότερες βλάβες, ανεξάρτητα εάν δεν υπάρχει λάθος του γιατρού ή η παρτίδα του εμβολίου δεν αντιμετώπισε πρόβλημα.
Η συγκεκριμένη απόφαση χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα σημαντική από νομικούς κύκλους, καθώς εκδόθηκε με αφορμή την περίπτωση παλαιού εμβολιασμού για την ιλαρά, αλλά προφανώς μπορεί να εφαρμοστεί και για τους εμβολιασμούς κατά του COVID 19.
Η υπόθεση
Η υπόθεση αφορά μαθήτρια της Ε΄ Δημοτικού, που εμβολιάστηκε κατά της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (τριδύναμο εμβόλιο MMR ΙΙ) και αφού έμεινε επί εννέα χρόνια φυτό, απεβίωσε στη συνέχεια από πανεγκεφαλίτιδα.
Το Α΄ Τμήμα του ΣΤΕ δικαίωσε τη μητέρα της που διεκδίκησε από το Δημόσιο και τον οικείο Δήμο το ποσό του 1.000.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη η κόρη της εξ αιτίας της βλάβης της υγείας της, που προκλήθηκε ως παρενέργεια του εμβολιασμού της.
Όπως υποστήριξε η προσφεύγουσα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός όχι μόνον δεν την προστάτευσε, αλλά, αντίθετα, μία παρενέργεια αυτού της προκάλεσε αρχικώς ιλαρά, η οποία ραγδαία και ταχύτατα ενεπλάκη με την ανίατη πάθηση της σκληρυντικής πανεγκεφαλίτιδας, η οποία, τελικώς, την οδήγησε στο θάνατο.
Υποστήριξε ακόμη ότι συνέτρεχε ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου και του επίμαχου Δήμου στα ιατρεία του οποίου έγινε ο εμβολιασμός λόγω παρανόμων πράξεων των οργάνων τους και, συγκεκριμένα:
α) λόγω αντιθέσεως προς το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ και προς τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας του επιβαλλομένου για την φοίτηση των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εμβολιασμού και
β) λόγω της κατά παράβαση του Συντάγματος και της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού παραλείψεως να θεσπισθεί νομοθετικά σύστημα αποζημιώσεως για βλάβη ή θάνατο από εμβολιασμό.
Από το Διοικητικό Πρωτοδικείο επιδικάστηκε στην μητέρα του κοριτσιού αποζημίωση 200.000 ευρώ, όμως ασκήθηκε αναίρεση κατά της πρωτόδικής απόφαση η οποία απορρίφθηκε από το Διοικητικό Εφετείο.
Κατόπιν έφεσης, το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 622/2021 απόφασή του έδωσε μια άλλη ερμηνεία της Διοικητικής νομοθεσίας και ειδικά του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (ΕισΝΑΚ) και της συνταγματικής ευθύνης του κράτους.