Λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, οι δημοσκοπήσεις θέλουν τη διαφορά μεταξύ του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) και της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) να έχει περιοριστεί στις δύο μονάδες.
Σύμφωνα με το Πολιτικό Βαρόμετρο του δεύτερου καναλιού της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF, το SPD παραμένει στο 25%, ενώ CDU/CSU κερδίζουν μια μονάδα και ανεβαίνουν στο 23%. Οι Πράσινοι κερδίζουν 0,5% και βρίσκονται στο 16,5%, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) χάνει μία μονάδα και περιορίζεται στο 10% και Φιλελεύθεροι (FDP) και Αριστερά διατηρούν τις δυνάμεις τους, με 11% και 6% αντίστοιχα.
Μία θέση στην Μπούντεσταγκ διεκδικούν και Έλληνες ομογενείς, παιδιά μεταναστών που γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται καλύτερα τις ανάγκες του ελληνικού λαού και θέλουν να προσφέρουν τόσο στη Γερμανία όσο και στη χώρα καταγωγής τους.
Οι Έλληνες υποψήφιοι στην Μπούντεσταγκ
Γρηγόρης Αγγελίδης: Την επανεκλογή του διεκδικεί ο μοναδικός ελληνικής καταγωγής βουλευτής της Μπούντεσταγκ
Ο Γρηγόρης Αγγελίδης, ο μοναδικός ελληνικής καταγωγής ομοσπονδιακός βουλευτής σήμερα στη Γερμανία, φέρει την ελληνική του ταυτότητα με υπερηφάνεια και, όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, θεωρεί ηθική του υποχρέωση την προάσπιση των συμφερόντων και των δύο του πατρίδων.
Ο κ. Αγγελίδης διεκδικεί την επανεκλογή του με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στο Ανόβερο και δηλώνει έτοιμος για την επόμενη μέρα.
Παιδί μεταναστών από το Κιλκίς, ο 56χρονος Γρηγόρης Αγγελίδης, παρ’ όλες τις δυσκολίες, επιμένει ότι οι ελληνικές του ρίζες αποτελούν μόνο προτέρημα. «Οι πολιτικοί της Γερμανίας με ελληνικές ρίζες αντιμετωπίζονται σαν όλους τους υπόλοιπους βουλευτές, δεν υπάρχει καμία διάκριση» είπε και πρόσθεσε πως απεναντίας «τα κόμματα ζητούν τη συμβουλή και συμβολή μας στα ελληνικά ζητήματα, καθώς και στις ελληνογερμανικές σχέσεις, διότι γνωρίζουμε εκ των έσω και τις δυο κουλτούρες και αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τις ανάγκες του ελληνικού λαού».
Ευτυχώς, όπως επεσήμανε, οι ελληνογερμανικές σχέσεις διακατέχονται πλέον από αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό – πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις – και δεν είναι πλέον τεταμένες, όπως πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε, ανέφερε, κακόβουλα άρθρα και αιχμηρές δηλώσεις και από τις δύο πλευρές δεν συνέβαλαν στη βελτίωση της κατάστασης. Τώρα πάντως, υπάρχει ακόμη μεγάλο περιθώριο βελτίωσης.
Ποιο ρόλο όμως θα μπορούσε να αναλάβει ο ίδιος ανάμεσα στους δύο λαούς; «Αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου σαν γέφυρα ανάμεσα στις δυο χώρες, σαν γέφυρα που επιδιώκει την ευημερία και των δυο χωρών, χωρίς εξαιρέσεις. Είμαι της άποψης ότι άτομα που έχουν ζήσει και στις δυο χώρες και που αντιλαμβάνονται τον τρόπο σκέψης των πολιτών και των δυο χωρών, είναι οι πλέον κατάλληλοι άνθρωποι για την ώθηση των διμερών σχέσεων. Νιώθω ηθική μου υποχρέωση την προάσπιση των συμφερόντων και των δυο μου πατρίδων».
Είναι πεπεισμένος ότι μετά την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ οι ισορροπίες τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ευρώπη θα αλλάξουν πολύ.
«Αυτές οι εκλογές είναι από σημαντικότερες των τελευταίων ετών, καθώς η Γερμανία ασκεί μεγάλη επιρροή σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι επιλογές της δεν μένουν απαρατήρητες από τα υπόλοιπα κράτη. Η Γερμανία χρειάζεται άμεσα μια νέα δυναμική και τολμηρή κυβέρνηση που θα φέρει νέο αέρα στα πολιτικά δρώμενα». Άσκησε, επίσης, κριτική στην απερχόμενη Καγκελάριο ότι όλα αυτά τα χρόνια η στάση της ήταν «αναμενόμενη και μονότονη».
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει η νέα κυβέρνηση να αρκεστεί στην κατεύθυνση που υπέδειξε η κυρία Μέρκελ», τόνισε.
Σε ό,τι αφορά τις αυριανές προκλήσεις, ο βουλευτής του FDP εκτίμησε ότι η Γερμανία και η Ευρώπη θα κληθούν να αντιμετωπίσουν συλλογικά, βασικά θέματα, όπως την κλιματική αλλαγή, το μεταναστευτικό, την ασφάλεια των ευρωπαϊκών συνόρων, καθώς και τη δημιουργία μιας σταθερής, ισχυρής και διαχρονικής οικονομίας. Περιμένει ότι, λόγω της κατάληψης του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, η Ευρώπη θα έρθει αντιμέτωπη με νέα μεταναστευτικό κύμα.
«Για τους ανθρώπους στο Αφγανιστάν που απειλείται η ζωή τους, αλλά και για τον πληθυσμό της Ευρώπης που θα δεχτεί πολλούς ανθρώπους, θα πρέπει να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή ανθρωπιστική λύση», τόνισε ενώ σε ό,τι αφορά το κλίμα, σημείωσε ότι θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια, «προκειμένου να αφήσουμε στα εγγόνια και στα δισέγγονα μας έναν βιώσιμο πλανήτη» και υπενθυμίζει ότι οι πλημμύρες του καλοκαιρού στη δυτική Γερμανία, με τους δεκάδες νεκρούς, αλλά και οι πυρκαγιές των τελευταίων μηνών στην Ελλάδα, οφείλονται κατά πολύ στην αύξηση της θερμοκρασίας.
Αργυρή Παρασχάκη: Παιδί μεταναστών από τη Ρόδο κυνηγά το «γερμανικό όνειρο»
Η Αργυρή Παρασχάκη είναι η ίδια μετανάστρια, παιδί μεταναστών από τη Ρόδο, ανθρώπων που δούλευαν μέρα – νύχτα σε δύσκολες συνθήκες για να εξασφαλίσουν καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.
Η κυρία Παρασχάκη βίωσε από πρώτο χέρι τις διακρίσεις και τα προβλήματα του «ξένου», έφτασε τελικά στο «γερμανικό όνειρο» και δεν είναι έκπληξη που σήμερα εργάζεται για να διευκολύνει άλλους μετανάστες. Ούτε το γεγονός ότι ονειρεύεται μια κοινωνικότερη και πιο δίκαιη Γερμανία και πιο ενωμένη, αλληλέγγυα και ισχυρή Ευρώπη.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τις εκλογές, η κυρία Παρασχάκη, υποψήφια με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) στη Βάδη – Βυρτεμβέργη, έχει απόλυτη επίγνωση της σημασίας της κυριακάτικης αναμέτρησης, τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ευρώπη.
«Το αποτέλεσμα των εκλογών θα καθορίσει την κατεύθυνση, όχι μόνο για την Γερμανία, αλλά και για την Ευρώπη. Δεν πρόκειται για τίποτα λιγότερο από την μελλοντική κατεύθυνσή μας», τόνισε και σημείωσε ότι «σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από παγκόσμιο ανταγωνισμό, μπορούμε να διεκδικήσουμε τις ευρωπαϊκές μας αξίες και τα συμφέροντα μόνο εάν η Ευρώπη είναι εσωτερικά ενωμένη και εξωτερικά ικανή να δράσει».
Η Αργυρή Παρασχάκη
Όπως επεσήμανε, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει η πιο σύγχρονη δημοκρατία στον κόσμο. «Θέλουμε η Ευρώπη να πρωτοστατήσει στην προστασία του κλίματος. Θέλουμε μια ψηφιακά κυρίαρχη Ευρώπη βασισμένη σε μια ψηφιακή οικονομία με βάση αξίες. Επενδύοντας στην κοινή οικονομική δύναμη και στη δύναμη της καινοτομίας μας, ενισχύουμε την Ευρώπη ως τον πιο σύγχρονο, κοινωνικό, βιώσιμο και ανταγωνιστικό οικονομικό χώρο στον κόσμο και εξασφαλίζουμε έτσι τα θεμέλια της ευημερίας μας», συνέχισε.
Αρχές όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η ευημερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για τη 44χρονη Αργυρή Παρασχάκη απόλυτη προϋπόθεση για έναν πιο δίκαιο, ειρηνικό και βιώσιμο κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του θα μπορεί να εγγυηθεί μια ανθρωπιστική προσφυγική πολιτική βασισμένη στην αλληλεγγύη.
«Η δημοκρατία, η ελευθερία και το κράτος δικαίου είναι το θεμέλιο της κοινότητάς μας. Δεν θα επιτρέψουμε στο εθνικιστικό μίσος και τη λαϊκιστική διέγερση να διχάσουν την Ευρώπη. Αντιμετωπίζουμε πολύ σοβαρά την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», δήλωσε επιπλέον.
Για την ίδια, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης που δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας αποτελεί μια σημαντική πράξη αλληλεγγύης, η οποία «αμβλύνει τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης του κορονοϊού και ταυτόχρονα οδηγεί σε κοινωνικοοικολογικές αλλαγές και προωθεί την καινοτομία». Σε αυτήν τη βάση το SPD, είπε, θέλει να οικοδομήσει νέα εμπιστοσύνη στην Ευρώπη και να αποτρέψει μια οικονομική και πολιτική διάσπαση.
Ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών για την ίδια τη Γερμανία; Η Αργυρή Παρασχάκη προέταξε την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής και υιοθέτησε με υπερηφάνεια τους στόχους του κόμματός της: η χώρα πρέπει να γίνει κλιματικά ουδέτερη το αργότερο έως το 2045, η ηλεκτρική ενέργεια θα πρέπει να προέρχεται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πηγές το αργότερο έως το 2040.
Ενδεικτικά, ανέφερε ότι όλες οι κατάλληλες στέγες πρέπει να έχουν φωτοβολταϊκά συστήματα – αρχικά, αυτά θα πρέπει να είναι δημόσια κτίρια και νέα εμπορικά κτίρια. Η Γερμανία θα πρέπει επίσης να γίνει η κορυφαία αγορά τεχνολογιών υδρογόνου έως το 2030. «Βλέπουμε την προστασία του κλίματος ως κινητήρα (για τη δημιουργία θέσεων) εργασίας και κοινωνική ευθύνη», τόνισε.
Επιπλέον, το SPD θέλει να απαλλάξει τα χαμηλά εισοδήματα από την επιβάρυνση των υψηλών τιμών CO2, μέσω μέτρων αποζημίωσης. Ειδικά για τον τομέα των μεταφορών, στόχος είναι, όπως είπε η Αργυρή Παρασχάκη, να γίνει πιο φιλικός για το κλίμα – με κλιματικά ουδέτερα νέα αστικά λεωφορεία και τρένα έως το 2030.
Έως την ίδια χρονιά στους δρόμους της Γερμανίας θα πρέπει να κυκλοφορούν 15 εκατομμύρια πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα. «Μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές προκλήσεις είναι μπροστά μας και εμείς ως SPD θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτήν την αλλαγή μαζί με όλους και, κυρίως, κοινωνικά!», επέμεινε.
Στην ερώτηση αν η ελληνική της καταγωγή αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για την υποψηφιότητά της, η απάντηση είναι για εκείνη αυτονόητη. Ήδη διευθύνει την κρατιδιακή Ένωση Δημοτικής Εκπροσώπησης Μεταναστών στη Βάδη-Βυρτεμβέργη.
«Υποστηρίζω την ποικιλομορφία ως κανονικότητα», υπογράμμισε και τόνισε ότι βλέπει τις ελληνικές της ρίζες ως πλεονέκτημα, διότι έτσι μπορεί να μπει στη θέση των ανθρώπων με μεταναστευτικό υπόβαθρο, να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης που άλλοι δεν μπορούν. «Ξέρω, από πολλές συζητήσεις πριν αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ότι αποτελώ πρότυπο για πολλά άτομα με μεταναστευτικό πρότυπο, επειδή ‘τα κατάφερα’ μέσα από την κοινότητα. Και αυτό είναι επίσης μεγάλη ευθύνη», παραδέχθηκε.
Η ίδια έφυγε μικρό κοριτσάκι με την οικογένειά της από τη Ρόδο, έζησε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, εργαζόταν και τα βράδια σπούδαζε οικονομικές επιστήμες και διοίκηση επιχειρήσεων, ασχολείτο με την κοινότητα και τα προβλήματα των άλλων. Μπορεί λοιπόν ακόμη σήμερα να λειτουργήσει ως «γέφυρα» μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών;
«Θα το κάνω με χαρά. Με την εμπειρία μου, μπορώ να χρησιμεύσω ως γέφυρα, διότι γνωρίζω και καταλαβαίνω και τις δύο πλευρές», σημείωσε. Ούτως ή άλλως, εξήγησε, θέτει υποψηφιότητα με το SPD, το οποίο ειδικά για την εξωτερική πολιτική και την Ευρώπη υιοθετεί θέσεις υπέρ της περαιτέρω εξέλιξης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης σε σύμφωνο βιωσιμότητας και υποστηρίζει, αντί για την επιστροφή στην προ πανδημίας πολιτική περικοπών, μια κοινή κοινωνικοοικολογική επενδυτική πολιτική και την εξέλιξη της Ευρώπης σε παγκόσμιο τεχνολογικό ηγέτη σε τομείς του μέλλοντος που θα εξαρτάται μελλοντικά λιγότερο από τρίτες δυνάμεις.
Σε ό,τι αφορά τη διπλωματία και τη θέση της Ευρώπης στις διεθνείς εξελίξεις, η κυρία Παρασχάκη θέλει να δει την ΕΕ σε πρωτοποριακό ρόλο στην πρόληψη διεθνών κρίσεων, στην προώθηση της ειρήνης και της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτό, επισημαίνει, θα δώσει σημαντική ώθηση η απομάκρυνση από την αρχή της ομοφωνίας για θέματα ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου η ΕΕ να είναι ικανότερη για δράση.
Στο ίδιο πλαίσιο, η υποψήφια του SPD τάσσεται υπέρ μιας νέας αρχής στη συνεργασία με τις ΗΠΑ στους τομείς του κλίματος, της παγκόσμιας δημόσιας υγείας, του εμπορίου, της ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα ζητάει και να μην σπάσει το νήμα της συνομιλίας με τη Ρωσία.
Οι σχέσεις της Γερμανίας και της ΕΕ με την Τουρκία είναι ασφαλώς ειδικό κεφάλαιο. Στο πρόγραμμά του το SPD περιορίζεται να αναφερθεί στην ανησυχία που προκαλεί η πορεία της τουρκικής ηγεσίας στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική. Αυτό επαναλαμβάνει πολύ προσεκτικά και η κυρία Παρασχάκη, αντιλαμβανόμενη προφανώς την ευαισθησία του ζητήματος, ειδικά για την ίδια.
Σε κάθε περίπτωση, ξεκαθαρίζει, τo SPD βλέπει τον εαυτό του ως «ένα ειρηνικό κόμμα που επικεντρώνεται στη διπλωματία και στον διάλογο, στην πρόληψη της εμφύλιας κρίσης και στην οικοδόμηση της ειρήνης, στον αφοπλισμό, στον έλεγχο των όπλων και στη διεθνή συνεργασία». Σε αυτό το πνεύμα, υποστηρίζει την περιοριστική προσέγγιση στις εξαγωγές όπλων και τον πυρηνικό αφοπλισμό.
Είναι κόρη Γερμανίδας και ενός Έλληνα από την Κρήτη. Μεγάλωσε στο Κάσελ, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Βρέμη και την Κωνσταντινούπολη, εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός στην Ινδία με “ιερόδουλες σε ναούς” και από το 2008 είναι επιστημονική συνεργάτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος της Αριστεράς στην περιφερειακή βουλή της Βρέμης, υπεύθυνη για θέματα νεολαίας, περιβάλλοντος, ενέργειας και μετανάστευσης.
Πάνω απ΄ όλα όμως η Σοφία Λεωνιδάκη είναι ακτιβίστρια που δραστηριοποιείται σε θέματα που αφορούν τους πρόσφυγες. Ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής του Die Linke το 2014. Μιλώντας στον ΑΝΤ1 η κυρία Λεωνιδάκη, που διεκδικεί μία θέση στην Μπούντεσταγκ στις κυριακάτικες εκλογές, δήλωσε πως «το πρώτο θέμα είναι το κλίμα, η προστασία του κλίματος, είχαμε πλημμύρες εδώ στη Γερμανία, είχαμε φωτιές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης».
Όσον αφορά στη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία, σημείωσε: «Η Ευρώπη και η Γερμανία έδεσαν τα χέρια τους με τη συμφωνία για την Ευρώπη και την Τουρκία για το προσφυγικό».
Ερνέστος Βαρβαρούσης: Ένας Ελληνογερμανός πολιτικός μηχανικός υποψήφιος με τους Φιλελεύθερους
Δηλώνει παθιασμένος επιχειρηματίας και έτοιμος να αναλάβει πολιτική ευθύνη. Θα ήθελε να δει περισσότερους επιχειρηματίες στην Bundestag, αλλά και το κόμμα του σε κυβέρνηση με τους Πράσινους. Τάσσεται υπέρ της όσο το δυνατόν πιο περιορισμένης κρατικής παρέμβασης, πιστεύει στην καινοτομία και στις ίσες ευκαιρίες.
Στον τοίχο πίσω από το γραφείο του διαβάζει κανείς το σωκρατικό «Οἶδα οὐκ εἰδώς». Δεν θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο από Φιλελεύθερος (FDP). Όσο για την ελληνική του καταγωγή; Είναι ταυτόχρονα πλεονέκτημα και μειονέκτημα, όπως συμβαίνει συνήθως.
Όπως επεσήμανε, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να γίνει η πιο σύγχρονη δημοκρατία στον κόσμο. «Θέλουμε η Ευρώπη να πρωτοστατήσει στην προστασία του κλίματος. Θέλουμε μια ψηφιακά κυρίαρχη Ευρώπη βασισμένη σε μια ψηφιακή οικονομία με βάση αξίες. Επενδύοντας στην κοινή οικονομική δύναμη και στη δύναμη της καινοτομίας μας, ενισχύουμε την Ευρώπη ως τον πιο σύγχρονο, κοινωνικό, βιώσιμο και ανταγωνιστικό οικονομικό χώρο στον κόσμο και εξασφαλίζουμε έτσι τα θεμέλια της ευημερίας μας», συνέχισε.
Αρχές όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η ευημερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για τη 44χρονη Αργυρή Παρασχάκη απόλυτη προϋπόθεση για έναν πιο δίκαιο, ειρηνικό και βιώσιμο κόσμο, ο οποίος με τη σειρά του θα μπορεί να εγγυηθεί μια ανθρωπιστική προσφυγική πολιτική βασισμένη στην αλληλεγγύη.
«Η δημοκρατία, η ελευθερία και το κράτος δικαίου είναι το θεμέλιο της κοινότητάς μας. Δεν θα επιτρέψουμε στο εθνικιστικό μίσος και τη λαϊκιστική διέγερση να διχάσουν την Ευρώπη. Αντιμετωπίζουμε πολύ σοβαρά την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», δήλωσε επιπλέον.
Για την ίδια, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης που δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση της πανδημίας αποτελεί μια σημαντική πράξη αλληλεγγύης, η οποία «αμβλύνει τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης του κορονοϊού και ταυτόχρονα οδηγεί σε κοινωνικοοικολογικές αλλαγές και προωθεί την καινοτομία». Σε αυτήν τη βάση το SPD, είπε, θέλει να οικοδομήσει νέα εμπιστοσύνη στην Ευρώπη και να αποτρέψει μια οικονομική και πολιτική διάσπαση.
Ποιο είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών για την ίδια τη Γερμανία; Η Αργυρή Παρασχάκη προέταξε την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής και υιοθέτησε με υπερηφάνεια τους στόχους του κόμματός της: η χώρα πρέπει να γίνει κλιματικά ουδέτερη το αργότερο έως το 2045, η ηλεκτρική ενέργεια θα πρέπει να προέρχεται εξ ολοκλήρου από ανανεώσιμες πηγές το αργότερο έως το 2040.
Ενδεικτικά, ανέφερε ότι όλες οι κατάλληλες στέγες πρέπει να έχουν φωτοβολταϊκά συστήματα – αρχικά, αυτά θα πρέπει να είναι δημόσια κτίρια και νέα εμπορικά κτίρια. Η Γερμανία θα πρέπει επίσης να γίνει η κορυφαία αγορά τεχνολογιών υδρογόνου έως το 2030. «Βλέπουμε την προστασία του κλίματος ως κινητήρα (για τη δημιουργία θέσεων) εργασίας και κοινωνική ευθύνη», τόνισε.
Επιπλέον, το SPD θέλει να απαλλάξει τα χαμηλά εισοδήματα από την επιβάρυνση των υψηλών τιμών CO2, μέσω μέτρων αποζημίωσης. Ειδικά για τον τομέα των μεταφορών, στόχος είναι, όπως είπε η Αργυρή Παρασχάκη, να γίνει πιο φιλικός για το κλίμα – με κλιματικά ουδέτερα νέα αστικά λεωφορεία και τρένα έως το 2030.
Έως την ίδια χρονιά στους δρόμους της Γερμανίας θα πρέπει να κυκλοφορούν 15 εκατομμύρια πλήρως ηλεκτρικά αυτοκίνητα. «Μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές προκλήσεις είναι μπροστά μας και εμείς ως SPD θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτήν την αλλαγή μαζί με όλους και, κυρίως, κοινωνικά!», επέμεινε.
Στην ερώτηση αν η ελληνική της καταγωγή αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα για την υποψηφιότητά της, η απάντηση είναι για εκείνη αυτονόητη. Ήδη διευθύνει την κρατιδιακή Ένωση Δημοτικής Εκπροσώπησης Μεταναστών στη Βάδη-Βυρτεμβέργη.
«Υποστηρίζω την ποικιλομορφία ως κανονικότητα», υπογράμμισε και τόνισε ότι βλέπει τις ελληνικές της ρίζες ως πλεονέκτημα, διότι έτσι μπορεί να μπει στη θέση των ανθρώπων με μεταναστευτικό υπόβαθρο, να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης που άλλοι δεν μπορούν. «Ξέρω, από πολλές συζητήσεις πριν αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ότι αποτελώ πρότυπο για πολλά άτομα με μεταναστευτικό πρότυπο, επειδή ‘τα κατάφερα’ μέσα από την κοινότητα. Και αυτό είναι επίσης μεγάλη ευθύνη», παραδέχθηκε.
Η ίδια έφυγε μικρό κοριτσάκι με την οικογένειά της από τη Ρόδο, έζησε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, εργαζόταν και τα βράδια σπούδαζε οικονομικές επιστήμες και διοίκηση επιχειρήσεων, ασχολείτο με την κοινότητα και τα προβλήματα των άλλων. Μπορεί λοιπόν ακόμη σήμερα να λειτουργήσει ως «γέφυρα» μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών;
«Θα το κάνω με χαρά. Με την εμπειρία μου, μπορώ να χρησιμεύσω ως γέφυρα, διότι γνωρίζω και καταλαβαίνω και τις δύο πλευρές», σημείωσε. Ούτως ή άλλως, εξήγησε, θέτει υποψηφιότητα με το SPD, το οποίο ειδικά για την εξωτερική πολιτική και την Ευρώπη υιοθετεί θέσεις υπέρ της περαιτέρω εξέλιξης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης σε σύμφωνο βιωσιμότητας και υποστηρίζει, αντί για την επιστροφή στην προ πανδημίας πολιτική περικοπών, μια κοινή κοινωνικοοικολογική επενδυτική πολιτική και την εξέλιξη της Ευρώπης σε παγκόσμιο τεχνολογικό ηγέτη σε τομείς του μέλλοντος που θα εξαρτάται μελλοντικά λιγότερο από τρίτες δυνάμεις.
Σε ό,τι αφορά τη διπλωματία και τη θέση της Ευρώπης στις διεθνείς εξελίξεις, η κυρία Παρασχάκη θέλει να δει την ΕΕ σε πρωτοποριακό ρόλο στην πρόληψη διεθνών κρίσεων, στην προώθηση της ειρήνης και της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτό, επισημαίνει, θα δώσει σημαντική ώθηση η απομάκρυνση από την αρχή της ομοφωνίας για θέματα ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου η ΕΕ να είναι ικανότερη για δράση.
Στο ίδιο πλαίσιο, η υποψήφια του SPD τάσσεται υπέρ μιας νέας αρχής στη συνεργασία με τις ΗΠΑ στους τομείς του κλίματος, της παγκόσμιας δημόσιας υγείας, του εμπορίου, της ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα ζητάει και να μην σπάσει το νήμα της συνομιλίας με τη Ρωσία.
Οι σχέσεις της Γερμανίας και της ΕΕ με την Τουρκία είναι ασφαλώς ειδικό κεφάλαιο. Στο πρόγραμμά του το SPD περιορίζεται να αναφερθεί στην ανησυχία που προκαλεί η πορεία της τουρκικής ηγεσίας στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική. Αυτό επαναλαμβάνει πολύ προσεκτικά και η κυρία Παρασχάκη, αντιλαμβανόμενη προφανώς την ευαισθησία του ζητήματος, ειδικά για την ίδια.
Σε κάθε περίπτωση, ξεκαθαρίζει, τo SPD βλέπει τον εαυτό του ως «ένα ειρηνικό κόμμα που επικεντρώνεται στη διπλωματία και στον διάλογο, στην πρόληψη της εμφύλιας κρίσης και στην οικοδόμηση της ειρήνης, στον αφοπλισμό, στον έλεγχο των όπλων και στη διεθνή συνεργασία». Σε αυτό το πνεύμα, υποστηρίζει την περιοριστική προσέγγιση στις εξαγωγές όπλων και τον πυρηνικό αφοπλισμό.
Σοφία Λεωνιδάκη: Μία Χανιώτισσα υποψήφια με το Die Linke
Είναι κόρη Γερμανίδας και ενός Έλληνα από την Κρήτη. Μεγάλωσε στο Κάσελ, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Βρέμη και την Κωνσταντινούπολη, εργάστηκε ως κοινωνική λειτουργός στην Ινδία με “ιερόδουλες σε ναούς” και από το 2008 είναι επιστημονική συνεργάτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος της Αριστεράς στην περιφερειακή βουλή της Βρέμης, υπεύθυνη για θέματα νεολαίας, περιβάλλοντος, ενέργειας και μετανάστευσης.
Πάνω απ΄ όλα όμως η Σοφία Λεωνιδάκη είναι ακτιβίστρια που δραστηριοποιείται σε θέματα που αφορούν τους πρόσφυγες. Ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής του Die Linke το 2014. Μιλώντας στον ΑΝΤ1 η κυρία Λεωνιδάκη, που διεκδικεί μία θέση στην Μπούντεσταγκ στις κυριακάτικες εκλογές, δήλωσε πως «το πρώτο θέμα είναι το κλίμα, η προστασία του κλίματος, είχαμε πλημμύρες εδώ στη Γερμανία, είχαμε φωτιές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης».
Όσον αφορά στη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία, σημείωσε: «Η Ευρώπη και η Γερμανία έδεσαν τα χέρια τους με τη συμφωνία για την Ευρώπη και την Τουρκία για το προσφυγικό».
Ερνέστος Βαρβαρούσης: Ένας Ελληνογερμανός πολιτικός μηχανικός υποψήφιος με τους Φιλελεύθερους
Δηλώνει παθιασμένος επιχειρηματίας και έτοιμος να αναλάβει πολιτική ευθύνη. Θα ήθελε να δει περισσότερους επιχειρηματίες στην Bundestag, αλλά και το κόμμα του σε κυβέρνηση με τους Πράσινους. Τάσσεται υπέρ της όσο το δυνατόν πιο περιορισμένης κρατικής παρέμβασης, πιστεύει στην καινοτομία και στις ίσες ευκαιρίες.
Στον τοίχο πίσω από το γραφείο του διαβάζει κανείς το σωκρατικό «Οἶδα οὐκ εἰδώς». Δεν θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο από Φιλελεύθερος (FDP). Όσο για την ελληνική του καταγωγή; Είναι ταυτόχρονα πλεονέκτημα και μειονέκτημα, όπως συμβαίνει συνήθως.
Ο Ερνέστος Βαρβαρούσης
Ο Ερνέστος Βαρβαρούσης είναι υποψήφιος για το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο στο κρατίδιο της Έσσης, με την ελπίδα ότι μαζί του θα μπουν στην Μπούντεσταγκ οι μεσαίες ιδιωτικές επιχειρήσεις, η ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας.
Ο 58χρονος πολιτικός μηχανικός από την Φρανκφούρτη, διευθύνων σύμβουλος σε εταιρία διαχείρισης οδικής κυκλοφορίας, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου και δεν έκρυψε την προτίμησή του για τις συνεργασίες της επόμενης μέρας.
«Αυτές οι εκλογές είναι πολύ σημαντικές. Θα χρειαστούν νέοι συνδυασμοί στη Γερμανία. Κατά τη γνώμη μου, οι συνασπισμοί με το FDP και τους Πράσινους έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες ανανέωσης. Για αυτό και τους βλέπω θετικά», δήλωσε ο κ. Βαρβαρούσης.
Σε ό,τι αφορά ωστόσο τη θέση της επόμενης γερμανικής κυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επεσήμανε ότι η Άνγκελα Μέρκελ έχει καταγράψει μεγάλη συνεισφορά, χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους ομολόγους της και -παραδέχεται- «θα πάρει χρόνο μέχρις ότου καταστεί εφικτό να καλυφθεί το κενό». «Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για την αρχή, διότι για τους αρχηγούς κυβερνήσεων είναι σημαντικό να μπορεί να εμπιστευθεί ο ένας τον άλλον», εξήγησε.
Ο κ. Βαρβαρούσης δεν μοιάζει Έλληνας εμφανισιακά. Βοηθάει ασφαλώς η άριστη γερμανική προφορά του. Οι ξενοφοβικοί πολιτικοί δυσκολεύονται λοιπόν να τον αντιμετωπίσουν σε αυτό το επίπεδο, αν και ο ίδιος, όπως λέει, παρότι «μόνο κατά 50% Έλληνας», τονίζει συνειδητά το μεταναστευτικό του υπόβαθρο.
Αποκαλύπτεται βέβαια ούτως ή άλλως από το ελληνικό του επίθετο. «Το όνομά μου παραμένει μάλλον περισσότερο μειονέκτημα παρά πλεονέκτημα για τους αστικούς κύκλους», σημειώνει και προσθέτει ότι «πολλοί βρίσκουν μεν συμπαθείς τους Έλληνες, αλλά θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους είναι κάπως πιο ασταθής».
Βλέπει όμως ο ίδιος τον εαυτό του ως «γέφυρα» μεταξύ των δύο λαών, οι σχέσεις των οποίων επιβαρύνθηκαν τόσο τα προηγούμενα χρόνια; «Ναι. Κι αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο», απαντά. Κυρίως, όπως λέει, τον εκνεύρισε το γεγονός ότι ο κόσμος μιλούσε τόσο άσχημα για τους Έλληνες, «ενώ εγώ ο ίδιος βιώνω αρκετές παρατυπίες από Γερμανούς στην οικονομική ζωή της Γερμανίας. Αλλά έτσι είναι ο κόσμος», καταλήγει στωικά.
Μιλώντας στον ΑΝΤ1 ο κ. Βαρβαρούσης είπε ότι «συνεχώς συζητάμε για την κλιματική αλλαγή. Βρισκόμουν στην Αθήνα πριν από μερικούς μήνες και αν δείτε τα θέματα τα οποία απασχολούν τους Έλληνες, σε σχέση με εκείνα που απασχολούν τους Γερμανούς, δεν θα πιστεύετε πως ανήκουμε στην ίδια ήπειρο».
Για την Τουρκία ο Ερνέστος Βαρβαρούσης σημείωσε ότι «η Τουρκία παραμένει πολύ ισχυρή, έχουμε πολλούς Τούρκους στη Γερμανία και κανείς δεν θέλει στην πραγματικότητα να τους βάλει στο περιθώριο. Η ατζέντα μας ως «Φιλελεύθεροι» είναι πως πρέπει να σταματήσουμε κάθε ενταξιακή διαπραγμάτευση με την Τουρκία».
Στον ΑΝΤ1 μίλησε και ο Γρηγόρης Αγγελίδης, υποψήφιος στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, σημειώνοντας πως «τα περισσότερα θέματα είναι εσωτερικά διότι μετά την περίοδο του 1,5 δυο ετών που είχαμε την κρίση του κορονοϊού φάνηκαν πολλά θέματα που είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να γίνει πολύ δουλειά πάνω στο κράτος».
Για την Τουρκία ο κ. Αγγελίδης είπε ότι «χρειάζεται ξεκάθαρη στάση και πρέπει η Τουρκία όχι μόνο να καταλάβει, αλλά και να αντιληφθεί και να σεβαστεί τα ελληνικά σύνορα, που είναι και της Ευρώπης».
Η μελλοντική κυβέρνηση θα συγκροτηθεί από τουλάχιστον τρία κόμματα και το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτήν τη φορά, οι κάλπες δεν πρόκειται να αναδείξουν τον απόλυτο και αδιαμφισβήτητο κυρίαρχο της γερμανικής πολιτικής.
Κώστας Κοσμάς: Ένας “Πράσινος” νεοελληνιστής στο Βερολίνο
Μια ξεχωριστή περίπτωση είναι αυτή του Κώστα Κοσμά, που είναι υποψήφιος στις κρατιδιακές εκλογές του Βερολίνου, οι οποίες διεξάγονται την ίδια ημέρα με τις ομοσπονδιακές, στις 26 Σεπτεμβρίου. Ο κ. Κοσμάς είναι υποψήφιος με τους Πράσινους για το τοπικό Κοινοβούλιο, από την περιοχή Λάνκβιτς του δυτικού Βερολίνου.
Ο Ερνέστος Βαρβαρούσης είναι υποψήφιος για το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο στο κρατίδιο της Έσσης, με την ελπίδα ότι μαζί του θα μπουν στην Μπούντεσταγκ οι μεσαίες ιδιωτικές επιχειρήσεις, η ραχοκοκαλιά της γερμανικής οικονομίας.
Ο 58χρονος πολιτικός μηχανικός από την Φρανκφούρτη, διευθύνων σύμβουλος σε εταιρία διαχείρισης οδικής κυκλοφορίας, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου και δεν έκρυψε την προτίμησή του για τις συνεργασίες της επόμενης μέρας.
«Αυτές οι εκλογές είναι πολύ σημαντικές. Θα χρειαστούν νέοι συνδυασμοί στη Γερμανία. Κατά τη γνώμη μου, οι συνασπισμοί με το FDP και τους Πράσινους έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες ανανέωσης. Για αυτό και τους βλέπω θετικά», δήλωσε ο κ. Βαρβαρούσης.
Σε ό,τι αφορά ωστόσο τη θέση της επόμενης γερμανικής κυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επεσήμανε ότι η Άνγκελα Μέρκελ έχει καταγράψει μεγάλη συνεισφορά, χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους ομολόγους της και -παραδέχεται- «θα πάρει χρόνο μέχρις ότου καταστεί εφικτό να καλυφθεί το κενό». «Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για την αρχή, διότι για τους αρχηγούς κυβερνήσεων είναι σημαντικό να μπορεί να εμπιστευθεί ο ένας τον άλλον», εξήγησε.
Ο κ. Βαρβαρούσης δεν μοιάζει Έλληνας εμφανισιακά. Βοηθάει ασφαλώς η άριστη γερμανική προφορά του. Οι ξενοφοβικοί πολιτικοί δυσκολεύονται λοιπόν να τον αντιμετωπίσουν σε αυτό το επίπεδο, αν και ο ίδιος, όπως λέει, παρότι «μόνο κατά 50% Έλληνας», τονίζει συνειδητά το μεταναστευτικό του υπόβαθρο.
Αποκαλύπτεται βέβαια ούτως ή άλλως από το ελληνικό του επίθετο. «Το όνομά μου παραμένει μάλλον περισσότερο μειονέκτημα παρά πλεονέκτημα για τους αστικούς κύκλους», σημειώνει και προσθέτει ότι «πολλοί βρίσκουν μεν συμπαθείς τους Έλληνες, αλλά θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους είναι κάπως πιο ασταθής».
Βλέπει όμως ο ίδιος τον εαυτό του ως «γέφυρα» μεταξύ των δύο λαών, οι σχέσεις των οποίων επιβαρύνθηκαν τόσο τα προηγούμενα χρόνια; «Ναι. Κι αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο», απαντά. Κυρίως, όπως λέει, τον εκνεύρισε το γεγονός ότι ο κόσμος μιλούσε τόσο άσχημα για τους Έλληνες, «ενώ εγώ ο ίδιος βιώνω αρκετές παρατυπίες από Γερμανούς στην οικονομική ζωή της Γερμανίας. Αλλά έτσι είναι ο κόσμος», καταλήγει στωικά.
Μιλώντας στον ΑΝΤ1 ο κ. Βαρβαρούσης είπε ότι «συνεχώς συζητάμε για την κλιματική αλλαγή. Βρισκόμουν στην Αθήνα πριν από μερικούς μήνες και αν δείτε τα θέματα τα οποία απασχολούν τους Έλληνες, σε σχέση με εκείνα που απασχολούν τους Γερμανούς, δεν θα πιστεύετε πως ανήκουμε στην ίδια ήπειρο».
Για την Τουρκία ο Ερνέστος Βαρβαρούσης σημείωσε ότι «η Τουρκία παραμένει πολύ ισχυρή, έχουμε πολλούς Τούρκους στη Γερμανία και κανείς δεν θέλει στην πραγματικότητα να τους βάλει στο περιθώριο. Η ατζέντα μας ως «Φιλελεύθεροι» είναι πως πρέπει να σταματήσουμε κάθε ενταξιακή διαπραγμάτευση με την Τουρκία».
Στον ΑΝΤ1 μίλησε και ο Γρηγόρης Αγγελίδης, υποψήφιος στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, σημειώνοντας πως «τα περισσότερα θέματα είναι εσωτερικά διότι μετά την περίοδο του 1,5 δυο ετών που είχαμε την κρίση του κορονοϊού φάνηκαν πολλά θέματα που είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να γίνει πολύ δουλειά πάνω στο κράτος».
Για την Τουρκία ο κ. Αγγελίδης είπε ότι «χρειάζεται ξεκάθαρη στάση και πρέπει η Τουρκία όχι μόνο να καταλάβει, αλλά και να αντιληφθεί και να σεβαστεί τα ελληνικά σύνορα, που είναι και της Ευρώπης».
Η μελλοντική κυβέρνηση θα συγκροτηθεί από τουλάχιστον τρία κόμματα και το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτήν τη φορά, οι κάλπες δεν πρόκειται να αναδείξουν τον απόλυτο και αδιαμφισβήτητο κυρίαρχο της γερμανικής πολιτικής.
Κώστας Κοσμάς: Ένας “Πράσινος” νεοελληνιστής στο Βερολίνο
Μια ξεχωριστή περίπτωση είναι αυτή του Κώστα Κοσμά, που είναι υποψήφιος στις κρατιδιακές εκλογές του Βερολίνου, οι οποίες διεξάγονται την ίδια ημέρα με τις ομοσπονδιακές, στις 26 Σεπτεμβρίου. Ο κ. Κοσμάς είναι υποψήφιος με τους Πράσινους για το τοπικό Κοινοβούλιο, από την περιοχή Λάνκβιτς του δυτικού Βερολίνου.
Ο Κωνσταντίνος Κοσμάς είναι πολύ γνωστός στους κύκλους της ελληνικής κοινότητας του Βερολίνου. Ο 50χρονος νεοελληνιστής εργαζόταν επί δώδεκα χρόνια στο τοπικό παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, ενώ από το 2013 είναι ο συντονιστής του Κέντρου Νέου Ελληνισμού που λειτουργεί στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο.
Πέρα όμως από το να «μαθαίνει» στους Γερμανούς ελληνικά γράμματα, ο κ. Κοσμάς τα τελευταία χρόνια έχει «μπλέξει», όπως λέει ο ίδιος, με την πολιτική. Κίνητρό του; Η συνειδητοποίηση ότι «τα προβλήματα δεν λύνονται με συζητήσεις από τον καναπέ».
«Και αν δεν εκλεγώ, ας αυξήσει τουλάχιστον ο αγώνας μου τα ποσοστά του κόμματος», είπε με ενθουσιασμό στο ΑΠΕ – ΜΠΕ. Ακόμη και την «πόρτα – πόρτα» γνωριμία με τους συμπολίτες που του φαινόταν αρχικά «βουνό», τη βρίσκει τώρα συναρπαστική. Γιατί όμως τώρα και γιατί με τους Πράσινους; «Ήμουν πάντα Πράσινος.
Το έναυσμα ωστόσο προκειμένου να ασχοληθώ ενεργά δόθηκε το 2016 από έναν φίλο που ξαφνικά βρέθηκε στην (ακροδεξιά) Pegida λόγω του προσφυγικού και κατόπιν από την άνοδο του Τραμπ. Δεν μπορείς να κάθεσαι στον καναπέ και να κάνεις πολιτική συζητώντας με φίλους», λέει χαρακτηριστικά.
Για τον ίδιο, οι Πράσινοι αποτελούν εναλλακτική πολιτική δύναμη, ένα φιλελεύθερο κόμμα, μακριά από τη δογματική Αριστερά. «Οι βασικές αξίες τους, για οικολογία, κοινωνική δικαιοσύνη, φεμινισμό, Ευρώπη της αλληλεγγύης, με εκφράζουν απόλυτα», περιέγραψε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ σε ένα διάλειμμα από την προεκλογική του καμπάνια.
Στις κρατιδιακές εκλογές έχουν δικαίωμα ψήφου όλοι οι πολίτες ΕΕ, οι οποίοι είναι μόνιμοι κάτοικοι, ακόμη και αν δεν διαθέτουν γερμανική υπηκοότητα. Η δεξαμενή λοιπόν των ψηφοφόρων είναι μεγάλη, ανομοιογενής και ετερόκλητη.
Η μάχη όμως, διευκρινίζει, δεν γίνεται μόνο προκειμένου οι Πράσινοι να κερδίσουν αυτή τη φορά το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) στο Βερολίνο (που τώρα κυβερνάται από συνασπισμό SPD, Πρασίνων και Αριστεράς), αλλά να συμμετέχουν στην επόμενη ομοσπονδιακή κυβέρνηση και μάλιστα χωρίς το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) προκειμένου «να προλάβουμε πράγματα».
Η απολιγνιτοποίηση, αναφέρει, που σχεδιάζεται για το 2038, είναι μία από τις κεντρικές «πράσινες» θέσεις. Ακόμη και το 2030 είναι αργά, εξηγεί ο κ. Κοσμάς. «Θεωρούμε ότι μόνο εμείς μπορούμε να προωθήσουμε τέτοιες πολιτικές και είναι ευθύνη μας να το προσπαθήσουμε», εξηγεί. Και βέβαια, καλύτερα με το SPD παρά με το CDU, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα και η ηγεσία των Πρασίνων.
Και το Βερολίνο; Τι προβλήματα μπορεί να έχει η πρωτεύουσα της ισχυρότερης οικονομίας της Ευρώπης; Το βασικότερο, όπως τα ιεραρχεί ο Κώστας Κοσμάς, όσο και αν φαίνεται παράξενο σε όσους δεν ζουν εδώ, είναι η στέγη.
Είναι σήμερα εξαιρετικά δύσκολο να εξασφαλίσει κανείς σήμερα κατοικία στο Βερολίνο και ακόμη πιο δύσκολο να μην αναγκαστεί να πληρώσει εξωφρενικό ποσό για ενοίκιο. Οι Πράσινοι λοιπόν θα επιδιώξουν το «φρένο ενοικίου» που δεν πέρασε σε κρατιδιακό επίπεδο να προωθηθεί από την επόμενη κυβέρνηση σε ομοσπονδιακό.
Ως δεύτερο σημαντικότερο πρόβλημα της γερμανικής μεγαλούπολης, ο ελληνογερμανός «πράσινος» κατονομάζει την εκπαίδευση, με τις σημαντικές ελλείψεις σε δασκάλους, παιδικούς σταθμούς και υποδομές, οι οποίες καθιστούν πολλές περιοχές του Βερολίνου απαγορευτικές για οικογένειες με παιδιά.
Ακολουθεί το θέμα της συγκοινωνίας, με την ανάγκη, όπως λέει, για επαναπροσδιορισμό του Βερολίνου ως πόλης για πεζούς, ποδηλάτες και δέντρα και όχι μόνο αυτοκίνητα και την ανανέωση του στόλου των αστικών λεωφορείων με ηλεκτροκίνητα οχήματα.
Οι Πράσινοι, οι οποίοι στις ομοσπονδιακές εκλογές έλαβαν 8,4% το 2013 και 8,7% το 2017, στις ευρωεκλογές του 2019 εκτοξεύθηκαν στο 20,5%.
Έπειτα από μια εντυπωσιακή δημοσκοπική πορεία, τις τελευταίες ημέρες φαίνονται να εξασφαλίζουν ποσοστό μεταξύ 15 και 18%. Σε τι οφείλεται η ξαφνική ενίσχυση του κόμματος; Στη δική του δυναμική, στην παγκόσμια συγκυρία με την αποκάλυψη των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής ή απλώς στις αδυναμίες των αντιπάλων;
«Το πρώτο είναι η σημερινή χαρισματική ηγεσία», υπογραμμίζει ο κ. Κοσμάς, αναφερόμενος στον Ρόμπερτ Χάμπεκ και στην Αναλένα Μπέρμποκ που είναι και η υποψήφια Καγκελάριος. Κατά τα άλλα, το μαθητικό κίνημα «Fridays for Future» σίγουρα βοήθησε τον κόσμο να καταλάβει ότι «τρέχουμε με 1000 κατευθείαν πάνω σε τοίχο», προσθέτει.
Επιπλέον, όπως επισημαίνει, οι Πράσινοι ήταν ένα κόμμα με ήδη σημαντική δύναμη, το οποίο μπόρεσε να επωφεληθεί από τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας.
Και η Ελλάδα; Τι μπορούμε να περιμένουμε από έναν ενδεχόμενο κυβερνητικό συνασπισμό με συμμετοχή ισχυρών Πρασίνων; Θα είναι οι Πράσινοι περισσότερο «φιλέλληνες» από ό,τι το CDU ή το SPD; Ο κ. Κοσμάς δίνει την εξήγησή του.
«Οι Πράσινοι έχουν απολύτως συνεπή ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Αυτό που κάποιοι μπορεί να ερμηνεύουν ως φιλελληνισμό, δεν είναι τέτοιος, τουλάχιστον όχι με την παραδοσιακή έννοια. Η αλληλεγγύη στο πλαίσιο της ΕΕ ωστόσο έχει φιλελληνικό αποτέλεσμα», τονίζει και παραπέμπει στην προσπάθεια π.χ. του κόμματός του να πείσει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιτρέψει σε όσους δήμους και κοινότητες επιθυμούν, να δεχτούν πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα.
«Ήταν μια πολιτική ανθρωπιστική και ευρωπαϊκή. Και το αποτέλεσμά της θα ήταν σίγουρα σίγουρα και φιλελληνικό», καταλήγει, λίγο πριν επιστρέψει στη προεκλογική του εκστρατεία. Είναι η ώρα που θα μοιράσει φυλλάδια στο σταθμό του μετρό. «Είναι σημαντικό οι συμπολίτες μου να γνωρίζουν και το πρόσωπο της αφίσας», αναφέρει.
Ο Κωνσταντίνος Κοσμάς είναι υποψήφιος με το κόμμα των Πρασίνων για την Εκλογική Περιφέρεια 5 (Λάνκβιτς) του Στέγκλιτς – Τσέλεντορφ. Οι κρατιδιακές εκλογές διεξάγονται στις 26 Σεπτεμβρίου.