Εύλογο είναι πλέον και τα επιτελεία της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να «διαβάσουν» τις εξελίξεις και τις ανατροπές. Πολύ περισσότερο που η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε μια «ήπια» εκλογική τροχιά. Ακόμη και αν ο Κ. Μητσοτάκης αρνηθεί μέχρι τέλους τις «σειρήνες» των πρόωρων εκλογών, το αργότερο σε 20 μήνες η εκλογική αναμέτρηση είναι δεδομένη και αναπόφευκτη. Οι εξελίξεις λοιπόν στον τρίτο πόλο του κομματικού συστήματος, το ΚΙΝΑΛ, είναι καθοριστικές.
Τι βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι οι απόψεις διχάζονται, όσοι πηγαινοέρχονται στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου φεύγουν με την εντύπωση ότι για τον Αλ. Τσίπρα η υποψηφιότητα Παπανδρέου είναι τουλάχιστον «καλοδεχούμενη». Αν τελικά ευδοκιμήσει, η εκτίμηση είναι ότι θα δρομολογήσει τουλάχιστον δυο θετικές (για τον ΣΥΡΙΖΑ) διεργασίες και μια αρνητική.
Αρχίζοντας από την αρνητική, η εκτίμηση είναι ότι «ο Γιώργος είναι ο μοναδικός υποψήφιος που μπορεί να επαναπατρίσει στο ΚΙΝΑΛ ψηφοφόρους που από το ΠΑΣΟΚ μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ». Ομως, παρότι η δημοσκοπική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να μην είναι ιδιαίτερα ανθηρή, άρα οι εκλογικές απώλειες κάθε άλλο παρά αδιάφορες είναι, ο κίνδυνος της «εισπήδησης» μειώνεται από τα δυο θετικά δεδομένα.
Ποια είναι αυτά; Πρώτο, «η εκλογή Παπανδρέου σημαίνει τελεία και παύλα για το «αντισύριζα μέτωπο», είναι η εκτίμηση στο επιτελείο του Αλ. Τσίπρα. Αναγνωρίζουν ότι «η Φώφη το κλόνισε», αλλά επισημαίνουν ότι «με τον Γιώργο τελειώνει οριστικά αυτή η ετερόκλητη συμμαχία που οδήγησε στην κυριαρχία Μητσοτάκη. Γιατί ο Παπανδρέου παραμένει αντιδεξιός, άρα διευκολύνει πολλούς να εγκαταλείψουν το φλερτ με την κυβέρνηση της ΝΔ».
Δεύτερο, ένα ΚΙΝΑΛ με αρχηγό τον Παπανδρέου, δίνει σαφή και συγκεκριμένη υλοποίηση στην ασαφή μέχρι τώρα πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας», μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής. «Είναι άλλο να μιλάς γενικόλογα και ελάχιστα πειστικά για τη δυνατότητα «κυβέρνησης συνεργασίας», εξηγεί συνομιλητής του Αλ. Τσίπρα «και εντελώς διαφορετικό να μιλάς με ονόματα, για κυβέρνηση Τσίπρα-Παπανδρέου. Το πρώτο είναι μια λύση ανάγκης, το δεύτερο ένα σύνθημα με προοπτική, ικανό να απαντήσει στο δίλημμα «αυτοδυναμία ή χάος» που προβάλλει ο Κ. Μητσοτάκης».
Ολα αυτά βέβαια αποτελούν αρχικές σκέψεις και εκτιμήσεις. Ο χρόνος μέχρι τις εκλογές, παρότι πλέον είναι ορατός, παραμένει μακρινός και η πιθανότητα ανατροπών και εκπλήξεων δυσκολεύει τους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς. Για παράδειγμα, ούτε η κούρσα εκλογής ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ έχει ξεκινήσει επίσημα, ούτε ο Γ. Παπανδρέου δημοσίως έχει οριστικοποιήσει την υποψηφιότητά του. Ακόμη περισσότερο, παραμένει ανοικτή η έκβαση της εκλογικής μάχης. Ενας πρόσθετος παράγοντας αβεβαιότητας είναι ότι ακόμη και αν επικρατήσει ο Παπανδρέου, παραμένει άγνωστη η σημερινή φυσιογνωμία του, οι σκέψεις του πάνω στην πολιτική συγκυρία και οι προθέσεις του.
Η ΝΔ
Ανάλογα σενάρια πρόγνωσης των εξελίξεων του ΚΙΝΑΛ «τρέχουν» και στην άλλη πλευρά, την κυβέρνηση και τα επιτελεία του Μαξίμου. Στα περισσότερα στελέχη του Μαξίμου, η υποψηφιότητα Παπανδρέου προκάλεσε μια αρχική έκπληξη. Λίγοι περίμεναν να εκδηλωθεί και ακόμη λιγότεροι να ευοδωθεί και να φτάσει στην κάλπη. Το επικρατέστερο σενάριο προέβλεπε μια μάχη με δύο κεντρικούς πρωταγωνιστές, μια «κούρσα για δύο», τον Α. Λοβέρδο και τον Ν. Ανδρουλάκη, με αδιαφιλονίκητο φαβορί τον πρώτο.
Τώρα βέβαια, όλες αυτές οι εκτιμήσεις έχουν ανατραπεί. Ασφαλείς προβλέψεις είναι αδύνατο να γίνουν και όλοι περιμένουν το πρώτο κύμα δημοσκοπήσεων με «απαρτία» των «μνηστήρων» του ΚΙΝΑΛ, προκειμένου να μετρηθούν τα νέα δεδομένα και κυρίως η «δυναμική Παπανδρέου».
Πάντως η αρχική εντύπωση είναι ότι μόλις τελειώσει ο κύκλος των αρχικών εντυπώσεων και ο Παπανδρέου εμφανισθεί στο «γήπεδο» της εκλογικής αναμέτρησης, όλα τα προβλήματα και οι παθογένειες που συνδέονται με το πρόσωπό του θα αναδυθούν στην επιφάνεια. Με αποτέλεσμα, η αρχική δυναμική να εξανεμίζεται σταδιακά και η «πολιτική μυθολογία» που τον περιβάλλει να εξατμίζεται. «Ο Γιώργος είναι πλέον ένας άνθρωπος της παλιάς εποχής» υποστηρίζει έμπειρο κυβερνητικό στέλεχος. «Η σημερινή εποχή της κυριαρχίας Μητσοτάκη τον έχει ξεπεράσει και ανεξαρτήτως προθέσεων δεν τον έχει ανάγκη, τουλάχιστον σε ρόλο πρωταγωνιστή».
Οσο για τα σενάρια της επόμενης μέρας, μετά τις εκλογές, ο στόχος της αυτοδυναμίας, μετά τον δεύτερο γύρο παραμένει αμετακίνητος και παραπέμποντας στις εκτιμήσεις των δημοσκοπήσεων που ανεβάζουν πάνω από το 40% το εκλογικό ποσοστό της ΝΔ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι και ρεαλιστικός.
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ
iefimerida.gr