Κατηγορείται συχνά ο ΣΥΡΙΖΑ για λαϊκισμό. Ό λαϊκισμός όμως είναι πολιτική θεωρεία, αντιπαραβάλει τα συμφέροντα των μαζών ενάντια στις ελίτ, διατεινόμενος ότι αντιπροσωπεύει τις λαϊκές επιθυμίες.
Ποια αντιπροσώπευση λαϊκών επιθυμιών έκανε ο - και εκ των σοβαρών του ΣΥΡΙΖΑ - βουλευτής Κώστας Ζαχαριάδης, για το τραγικό δυστύχημα του ντελιβερά στη Θεσσαλονίκη;
Το γεγονός: 47χρονος ντελιβεράς, πατέρας δύο παιδιών άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο επειδή ένας νεαρός (στην προκειμένη περίπτωση όντως δεν έχει σημασία που είναι αλλοδαπός επειδή και Ελληνας κάγκουρας θα μπορούσε να το έχει κάνει), με μάλλον κλεμμένο αμάξι, έκανε κόντρες, πέρασε απανωτά κόκκινα φανάρια και χτύπησε θανάσιμα τον άτυχο βιοπαλαιστή, που ήταν στο δρόμο για το μεροκάματο.
Πώς σχολίασε το γεγονός ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; Ιδού: «Μια ακόμη τραγική ιστορία ενός ανθρώπου μας που σκοτώθηκε εν ώρα εργασίας. Χρειάζεται καλύτερες συνθήκες εργασίας, ασφάλεια, δικαιώματα και καλύτερους μισθούς, όχι τον σημερινό εργασιακό μεσαίωνα για χιλιάδες εργαζομένους!».
Τι σχέση έχουν όλα αυτά, (οι συνθήκες εργασίας, τα δικαιώματα, ο εργασιακός μεσαίωνας κλπ), με το συγκεκριμένο γεγονός, όπου ένα ανεύθυνο καθίκι έκανε κόντρες περνώντας με κόκκινο και σκότωσε έναν βιοπαλαιστή πατέρα που έκανε ντελίβερι για να θρέψει τα παιδιά του;
Δεν ξέρουμε αν το γεγονός πως ο φονιάς ήταν αλλοδαπός μέτρησε στο αξιολογικό κριτήριο του συντρόφου βουλευτή. Θα μπορούσε! Έτσι κι αλλιώς, και στα ποινικά αδικήματα, οι αλλοδαποί για τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν την αύρα του καταπιεσμένου. Άρα οι παρανομίες τους μετράνε λιγότερο, αφού οι αδικίες της καπιταλιστικής κοινωνίας τους ωθούν στην ανομία.
Η αντίδραση του βουλευτή ίσως θα άξιζε λιγότερο σχολιασμό, μόνο σε παραπολιτικές στήλες, αν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός. Αν δεν είχε υπάρξει η επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ στον Ασπρόπυργο υπό τον Τζανακόπουλο. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μετατρέψει τον παραλογισμό σε αντιπολίτευση.
Μπορεί να είναι άλλη τάξεως θέμα ο κορονοϊός, αλλά υποκρύπτει τον ίδιο παραλογισμό η πρόταση Τσίπρα να συγκροτηθεί «ολιγομελής επιστημονική επιτροπή με πρόσωπα κοινής αποδοχής», για την αντιμετώπισή του.
Δηλαδή η επιστημοσύνη των προσώπων θα κριθεί στα πολιτικά συμβούλια των κομμάτων; Επιστήμονες που έχουν διαγράψει αξιόλογη πορεία, που έχουν λιώσει τα ρούχα τους στα θρανία, που έχουν μετεκπαιδεύσεις στο εξωτερικό, που έχουν δημοσιεύσεις και μακροχρόνιο ερευνητικό έργο, θα τους κρίνει το Πολιτικό Γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ; Ο κορονοϊός είναι πλανητικό φαινόμενο αλλά πουθενά στον πλανήτη δεν υπήρξε τέτοια πρόταση από αντιπολίτευση. Ξεπερνάει και το παράλογο.
Το γνωρίζει ο Τσίπρας ότι διαπράττει έναν παραλογισμό. Είναι αρκετά έξυπνος ώστε να το γνωρίζει. Απλώς ανενδοίαστα για μια ακόμη φορά στοχεύει διττά:
Να μειώσει την εικόνα της κυβέρνησης περί της δυνατότητάς της στο κυβερνάν. Το έκανε όταν ζητούσε υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, ή όταν ζητούσε από την κυβέρνηση να σταματήσει να νομοθετεί, έως ότου οι συνθήκες επιτρέψουν να γίνουν πορείες διαμαρτυρίας για τα κυβερνητικά νομοθετήματα. Δηλαδή… μετά από την τετραετία…
Ο δεύτερος στόχος είναι η υπονόμευση της Δημόσιας Υγείας. Όταν ζητεί η αξιωματική αντιπολίτευση επιστήμονες κοινής αποδοχής, εκπέμπει την άποψη στον λαό ότι οι παρόντες δεν έχουν την επιστημονική κατάρτιση που απαιτείται, ή ότι είναι κυβερνητικά ενεργούμενα, και άρα (δεν το λέει αλλά είναι λογική ακολουθία), δικαίως κόσμος δεν τους εμπιστεύεται και δεν εμβολιάζεται.
Με την ίδια σκοπιμότητα ισχυριζόταν ότι το εμβόλιο δεν υπάρχει. Αλλά σε τρεις μήνες εμβολιάστηκε με το ανύπαρκτο εμβόλιο. Ή όταν χαρακτήριζε το AstraZeneca ως «ξεστοκάρισμα» (πόσους άραγε επηρέασε αρνητικά η εν λόγω τοποθέτηση και απέφυγαν να εμβολιαστούν;), ενώ αποδείχτηκε αποτελεσματικότατο.
Για να μην επαναλάβουμε επίσης τα παλιά με τις πορείες, το ρίσκο την ευθύνη του οποίου αναλάμβανε, την… προαιρετική υποχρεωτικότητα των υγειονομικών κ.α., αρκεί το πρόσφατο: Κατά τη συζήτηση στη Βουλή, με έμμεσο τρόπο, προσπαθούσε να περάσει την άποψη ότι το εμβόλιο δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, αφού το 12% των νοσηλευόμενων είναι εμβολιασμένοι. Το ότι το 88% ήταν ανεμβολίαστοι, ήταν προφανώς παρωνυχίδα, ανάξια αναφοράς. Καμάρι των αντιεμβολιαστών.
Και είναι λογικό το ερώτημα: Αφού είναι έξυπνος και φυσικά γνωρίζει ότι αυτές οι πολιτικές θέσεις δεν θα τον οδηγήσουν στην εξουσία, γιατί τα κάνει;
Προφανώς, προσπαθεί να οριοθετήσει, να τσιμεντάρει, ένα ανορθολογιστικό κοινό. Με τον ανορθολογισμό έφτασε κάποτε το 36% και έγινε κυβέρνηση, με τον ίδιο ανορθολογισμό θα κρατήσει και το 30% στις επόμενες εκλογές. Του φτάνει; Μάλλον. Από τα ολότελα…
liberal.gr