Στον σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης σημειώθηκε ένα ξέσπασμα ψυχής από εργαζόμενη στην καθαριότητα.
Καθαρίστρια που από τύχη δεν ήταν στην μοιραία αμαξοστοιχία θα καταγγείλει στον Άγγελο Λαμπίδη πως ο σταθμός της Λάρισας ήταν όχι χώρος εργασίας, αλλά διασκέδασης με μουσικές και ουίσκι.
Την καταγγελία της θα έρθει να ενισχύσει και μία ακόμα μαρτυρία άλλου πολίτη που είδε όπως θα πειq
– Τι έχεις ακούσει;
– Δεν ήταν ατύχημα.
-Δηλαδή ήταν πολλά άτομα στο σταθμαρχείο που είχαν στην ζούλα ποτά; Αυτό μου λες;
– Έχουνε.
– Μέσα εκεί ήταν;
– Βέβαια.