Του Άρη Πορτοσάλτε
Ούτε οι είκοσι μονάδες κατακέφαλα ήταν αρκετές να κάμψουν τον εγωισμό του Τσίπρα. Έχασε μεν, αλλά (μικρό) το κακό! Εντόπισε αμέσως την αιτία της πανωλεθρίας του ο Αλέξης.
Ευθύνεται, είπε, το ΠΑΣΟΚ!
Αυτός...ο Ανδρουλάκης, δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξουν παρέα κυβέρνηση. Τόσες πολλές οι επιλογές με την απλή αναλογική. Προσφέρθηκαν εναλλακτικές: Προοδευτική, ηττημένων, ανοχής, ειδικού σκοπού.
Ο Ανδρουλάκης το βιολί του. Να θέλει να γίνει αξιωματική Αντιπολίτευση, στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Ε, πάει πολύ! Και πολύ (απλά) ο Τσίπρας, με την άνεση που τον διακρίνει κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι έγινε έτσι χορηγός του Μητσοτάκη. Τέλος καλό...
Δεν άργησε η δήλωση Τσίπρα, να φέρει την απάντηση του ΠΑΣΟΚ. Σε πλεονεκτικότερη, εκ του εκλογικού αποτελέσματος, θέση αυτό έχει περισσότερες πιθανότητες να βελτιώσει περαιτέρω τις επιδόσεις του στις προσεχείς εκλογές.
Η τακτική Ανδρουλάκη κρίνεται εκ των πραγμάτων επιτυχής. Με την (σκληρή) αντιδεξιά, αντιμητσοτακική τοποθέτηση θα επιχειρήσει να επαναπατρίσει από τον ΣΥΡΙΖΑ παλαιούς ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ. Ελπίζει, λογικά με επιπλέον 3-4 μονάδες να πιάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το παιχνίδι αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Ο δικομματισμός επιστρέφει με τους παλιούς παίκτες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, άραγε, θα παραμεριστεί σε χαμηλότερη θέση και θα παραγκωνιστεί ως κόμμα που εξυπηρέτησε την «ανάγκη» του θυμού.
Ποια θα είναι άραγε η έκβαση της αναμενόμενης σύγκρουσης «παλαιοπασόκων» εναντίον αριστερών για την κυριαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ; Θα τολμήσει ο Τσίπρας να κάνει τώρα το μεγάλο βήμα ή για άλλους άλμα στο κενό;
Το θάρρος που δεν επέδειξε μετά την τετραπλή ήττα του '19 για να απαγκιστρωθεί πλήρως από το παρελθόν και να ανοίξει πανιά προς την κεντροαριστερά έχοντας δίπλα του επιλεγμένους συνεργάτες.
Η τετραετής απραξία του πάντως του κόστισε είκοσι μονάδες, συμπεριλαμβανομένης και της πλήρους αποτυχημένης προεκλογικής καμπάνιας. Το τελευταίο 20ήμερο του ΣΥΡΙΖΑ περιέχει όλα όσα πρέπει να κάνει ένα κόμμα για να πετύχει την απόλυτη αποτυχία. Είναι το εγχειρίδιο της βέβαιης ήττας.
Ο,τι έπρεπε να κάνει για να χάσει το έκανε.
Παραμένει, ακόμη, άγνωστο εάν το γνώριζε, το ήθελε, το επεδίωξε ή αντιθέτως η χρόνια αβελτηρία, η οίηση σε συνδυασμό με τον υπέρμετρο εγωισμό και την έπαρση προκάλεσαν την καθίζηση και την προσωπική του συντριβή.
Και μόλις συνέβη η καταστροφή, ξύπνησε από την βεβαιότητα;
Η αντίδραση του δεν το δείχνει.
Η σπουδή του να κατηγορήσει τον Ανδρουλάκη ότι δεν ανταποκρίθηκε στην πρόταση να εκμεταλλευτούν την απλή αναλογική για συγκρότηση κυβέρνησης μειώνει κι άλλο την αξιοπιστία και την πολιτική σοβαρότητα Τσίπρα.
Η συμπεριφορά του τις πρώτες ώρες μετά την δεινή ήττα τον εμφανίζει να μην έχει καταλάβει τίποτε. «Μας έφτυσαν, δεν βρέχει» λέει ο εξαδέλφος Γιώργος Τσίπρας και αναφέρεται στην «περίοδο της παιδικής χαράς που τελείωσε. Χάθηκε και η δεύτερη ευκαιρία του 32%, την κατασπαταλήσαμε. Το αντισύριζα μέτωπο υπάρχει. Η αλαζονεία απέναντι του δεν αποτελεί απάντηση. Η αυτοδυναμία Μητσοτάκη κάθε άλλο παρά σίγουρη είναι. Χρειάζεται συστράτευση δυνάμεων εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ», εκτιμά.
Προφανώς, τίποτε δεν έχει λήξει. Στο πρώτο ημίχρονο ο Μητσοτάκης και η ΝΔ έγραψαν τεράστια νίκη. Η διαχείρηση είναι επίσης δύσκολη υπόθεση.
Η αλαζονεία αντιστοίχως είναι και η αγωνία των ψηφοφόρων της νεοδημοκρατικής πλευράς. Το δεύτερο ημίχρονο θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα. Η σοβαρότητα, η ψυχραιμία, η προσπάθεια θα κρίνουν την έκβαση.
Και τότε θα μιλήσουμε για την επόμενη ημέρα.
skai.gr