Οι Έλληνες δεν πρόκειται ποτέ να χάσουν την ιδιοσυστασία τους και να βάλουν τη χρηστή οικονομική διαχείριση του δημόσιου χρήματος πάνω από τις προσωπικές σχέσεις
Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για τις απευθείας αναθέσεις και το πως αυτές γίνονται στην Ελλάδα
Ηαλήθεια είναι ότι αν δεν είσαι υπουργός, υφυπουργός, διοικητής οργανισμού, περιφερειάρχης, δήμαρχος, πρύτανης, διοικητής νοσοκομείου και γενικά κάποιος που να έχει κομβικό πόστο στον δημόσιο τομέα, δεν μπορείς να κάνεις απευθείας ανάθεση, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση μπορείς να προσπαθήσεις να βρεθείς στην άλλη άκρη της δοσοληψίας. Αρκεί φυσικά να έχει μια κάποια άκρη και να καταλάβεις ότι οι ευκαιρίες για απευθείας αναθέσεις συνεχώς αυξάνονται.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων για το 2023 από το σύνολο των 252.799 συμβάσεων που υπογράφηκαν, οι 184.757 ήταν με απευθείας ανάθεση. Το ποσοστό είναι 73%, σαφώς μεγαλύτερο από το 65% του 2022, και είναι η καλύτερη απόδειξη του ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται ποτέ να χάσουν την ιδιοσυστασία τους και να βάλουν τη χρηστή οικονομική διαχείριση του δημόσιου χρήματος πάνω από τις προσωπικές σχέσεις. Δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ ρομποτάκια που θα αφήσουν κολλητούς και συγγενείς στο έλεος του ανταγωνισμού. Δεν θα γίνουν κρέας για τη μηχανή του κιμά μιας απρόσωπης νέας τάξης πραμάτων.
Η πρόθεσή τους αυτή διευκολύνεται από μια πρόσφατη αλλαγή του πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων σύμφωνα με την οποία το όριο για απευθείας ανάθεση υπηρεσιών πήγε από τις 20.000 στις 30.000 και για απευθείας ανάθεση έργου από τις 30.000 στις 60.000. Βέβαια και τα ποσά αυτά είναι μόνο ενδεικτικά αφού –όπως προσφάτως απέδειξε και η ΔΥΠΑ– μπορείς πάντα να κόψεις τη μια μεγάλη σύμβαση σε μικρότερες ώστε να αποφύγεις την ψυχοφθόρα διαδικασία ενός διαγωνισμού.
Προφανώς οι απευθείας αναθέσεις κάνουν τις επιχειρήσεις όλο και λιγότερο ανταγωνιστικές αφού το ζητούμενο δεν είναι το πόσο καλός είσαι, αλλά το ποιον ξέρεις. Ταυτοχρόνως είναι ο καλύτερος τρόπος να σπαταλιέται το δημόσιο χρήμα σε έργα και υπηρεσίες χαμηλού επιπέδου. Αλλά αυτά είναι ασήμαντες παράπλευρες απώλειες μπροστά στη σημαντική προσπάθεια της διατήρησης και της σύσφιξης των σχέσεων ανάμεσα στους Έλληνες – σχέσεις που, όπως όλοι ξέρουμε, οι ανταγωνιστικές διαδικασίες (για παράδειγμα οι διαγωνισμοί) μπορεί να τινάξουν στον αέρα.
Το πιο ενδιαφέρον όμως δεν είναι η ευκολία με την οποία μοιράζεται το δημόσιο χρήμα όπου θέλει ο υπουργός, ο υφυπουργός, ο δήμαρχος, ο περιφερειάρχης, ο πρύτανης, ο διευθυντής κ.λπ. Είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης που φαίνεται πως θεωρούν πολύ σημαντικότερο το θέμα της τιμής της φέτας. Ίσως βέβαια η στάση αυτή να είναι αναπόφευκτη καθώς οι απευθείας αναθέσεις δεν αφορούν μόνο την κυβέρνηση και τους φίλους της και άρα επωφελούνται και συμπολίτες της ευρύτερης αντιπολίτευσης, είτε είναι αυτοί που αναθέτουν είτε είναι αυτοί που εισπράττουν. Και μπράβο τους.
https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/852220/sholio-gia-tis-apeutheias-anatheseis/