Δύο συμπεριφορές θεωρώ επικίνδυνες για τον δημόσιο βίο. Τη γενίκευση και το συμψηφισμό. Η γενίκευση οδηγεί σε απλοϊκότητες, οι οποίες «μαζί με τα ξερά καίνε και τα χλωρά».
Η γενίκευση «οι ταξιτζήδες, οι γιατροί, οι δημοσιογράφοι κ.λπ.» σημαίνει, ότι όλοι αυτοί «είναι ίδιοι». Αυτή η γενίκευση αδικεί π.χ. τον συγκεκριμένο γιατρό -άξιο συγχαρητηρίων!- ο οποίος είδε τη σακατεμένη σύζυγο του γνωστού ποινικολόγου και δεν συμβιβάστηκε με την προκλητική δικαιολογία της… πτώσης από τη… σκάλα. Παρ’ ότι μάλλον ήξερε με ποιον έχει να κάνει, έκανε το καθήκον του. Τηλεφώνησε στην Αστυνομία κι έτσι ο κατά τα άλλα πολέμιος της ενδοοικογενειακής βίας, βρέθηκε εκεί που έπρεπε. Ενώπιον ανακριτή και εισαγγελέα με κακουργηματικές κατηγορίες. Το τι έγινε πάρα κάτω. Οι σκάλες πάντως δεν είχαν κάγκελα…
Ο συμψηφισμός από την άλλη είναι μια μορφή «αθώωσης» ένοχων πράξεων, τοξικών συμπεριφορών και παραβατικών νοοτροπιών. Κι αυτός οδηγεί σε ένα «όλοι ίδιοι είναι». Και στο μοιραίο για τη δημοκρατία και τις αξίες της, αφού είναι όλοι ίδιοι, δεν βαριέσαι, βρε αδελφέ. Αφού το κάνουν όλοι «άστο να πάει». Αλλωστε υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο, που καταλήγει με το «κι εσείς γιατί βασανίζετε τους μαύρους»…
Αποφεύγοντας λοιπόν και τη γενίκευση και το συμψηφισμό, ο διαθέτων δύο δράμια μυαλό και την κοινή λογική, δεν μπορεί παρά να μείνει ενεός με τη χθεσινή απόφαση ανακρίτριας και εισαγγελέα να αφεθεί ελεύθερος ο γνωστός ποινικολόγος. Παρά τη συγκλονιστική ιατρική γνωμάτευση, η οποία περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ότι τα σοβαρά τραύματα της γυναίκας προήλθαν από κάποιον μαινόμενο κακοποιητή. Παρά την ομολογία του κατηγορουμένου. Παρά το γεγονός ότι η παθούσα δέχθηκε να μπει το panic button στο τηλέφωνό της. Εισαγγελέας και ανακρίτρια συμφώνησαν πως ο κατηγορούμενος μπορούσε να αφεθεί ελεύθερος, μέχρι τη δίκη του. Πριν στεγνώσει όμως το μελάνι αυτής της απόφασης, ήρθε ΠΑΛΙ ο Αρειος Πάγος να διορθώσει μια ΑΚΟΜΑ απόφαση δικαστικών λειτουργών, η οποία είχε προλάβει να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.
Αρκεσαν μια εκ των υστέρων ομολογία, μια συγγνώμη, κάτι για ψυχολογικά, μια καταφυγή στη μεταφυσική («δεν μπορώ να δώσω εξήγηση» γι’ αυτό που έγινε) και η υπόσχεση να πάει σε ψυχολόγο, ώστε να αφεθεί ελεύθερος ένας άνθρωπος που χτύπησε την σύζυγο του; Και μάλιστα με τον μοναδικό και… τρομακτικό περιοριστικό όρο να φύγει από την κοινή στέγη, να μην πλησιάζει το θύμα και να ενταχθεί σε πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης…
Η άμεση παρέμβαση της προέδρου του Α.Π. Ι. Κλάπα και της εισαγγελέως του Α.Π. Γ. Αδειλίνη, με την κατεπείγουσα πειθαρχική έρευνα που διέταξαν για τις ενδεχόμενες ευθύνες της δικαστικού και της εισαγγελικού λειτουργού, θα δούμε τι θα αποδώσει. Ωστόσο…
Η συγκεκριμένη περίπτωση του κατηγορουμένου έχει δυστυχώς και πολιτικά χαρακτηριστικά. Ο εν λόγω μεγαλοδικηγόρος είναι απ’ αυτούς που εξύμνησαν τον νόμο Παρασκευόπουλου και κατακεραύνωσαν τον νόμο Φλωρίδη. Ηταν απ’ αυτούς που κουνούσαν έντονα το δάχτυλο για τις γυναικοκτονίες. Ηταν από τους διαπρύσιους κήρυκες της «ευαισθησίας» και της μάχης κατά της έμφυλης βίας. Ηταν μπροστάρης του αυτονόητου φεμινιστικού αιτήματος, «κάτω τα χέρια από τις γυναίκες». Και πάντα στήριζε την υποκριτική-αλά καρτ ευαισθησία των «δικαιωματιστών» της Αριστεράς, όταν εργαλειοποιούσαν -πάντα επιλεκτικά- βιασμούς ανηλίκων, ξυλοδαρμούς ή δολοφονίες γυναικών, αποδίδοντάς τα στο «σύστημα» και τη «χούντα». Η πάσης φύσεως Αριστερά εν προκειμένω έλαμψε διά της απουσίας της και της εκκωφαντικής σιωπής της. Κάποιες αμήχανες προσπάθειες να ξεπλυθεί ο κακοποιητής χάθηκαν μέσα στη χλεύη και τη γενικευμένη κατακραυγή. Καμία επίσημη κομματική ανακοίνωση-κόλαφος. Καμιά πορεία. Καμία συναυλία. Μόνο υποκρισία και στρουθοκαμηλισμός…
ΤΟ ΝΕΟ «ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΜΗ
Πάντα η Αριστερά χρειαζόταν ένα «αφήγημα»-παραμύθιι για να δανείζεται από το μέλλον, μιας και το εκάστοτε παρόν ήταν ελλειμματικό. Το πολιτικό ταμείο ήταν μείον. Την αξία του «παραμυθιού» άλλωστε την είχε εκθειάσει σε ανύποπτο χρόνο ο Α. Τσίπρας, με την άγουρη συνέντευξη που είχε δώσει στο «blow» και λέγοντας πως «η δύναμη είναι στο παραμύθι». Εκτοτε είχε πάρα πολλές ευκαιρίες να αποδείξει ότι το εννοούσε. Και το απέδειξε με καταιγιστικά κύματα ψευδών.
Ο Αλέξης έφυγε, ο Στέφανος ήρθε, αλλά το βασικό σενάριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε. Ο νέος πρόεδρος, αφού πρόλαβε μέσα σε λίγους μήνες να γίνει ανταγωνιστικός στα ψέματα με τον προκάτοχό του, καταφεύγει πάλι στο «αφήγημα». Αφηρημένο, ατεκμηρίωτο, αυθαίρετο, αλλά πάντα χρήσιμο για να παραμένει στοιχισμένο το όποιο «στράτευμα έχει απομείνει. Και τι λέει; Ο Μητσοτάκης δεν θα εξαντλήσει την τετραετία και σε ένα χρόνο θα πάει αναγκαστικά σε εκλογές. Μάλιστα…
Εξαρτάται από τον ΣΥΡΙΖΑ ή από την πορεία της κυβέρνησης και τις αποφάσεις του Κ. Μητσοτάκη; Μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν εξαρτάται. Ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ διασπαστεί κι άλλο, οπότε θα ήταν μια ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να εκμεταλλευτεί τα διαλυτικά φαινόμενα που εντείνονται στην αντιπολίτευση και ο ΣΥΡΙΖΑ να έπαιζε έστω αυτόν τον έμμεσο και άχαρο ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων, ο Κ. Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι είναι θεσμικός και όχι πολιτικός τυχοδιώκτης. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι κατά την προηγούμενη θητεία του είχε τουλάχιστον δύο ευκαιρίες (μετά τον Εβρο και μετά την επιτυχή διαχείριση της πανδημίας) να πάει σε πρόωρες εκλογές και να «κάψει» ακόμα πιο εύκολα την παγίδα της απλής αναλογικής. Δεν το έκανε. Επέμεινε ότι θα εξαντλήσει την τετραετία και την εξάντλησε.
Οι «εκλογές σε ένα χρόνο» ή πιο νωρίς από το 2027 δεν εξυπηρετούν τίποτα άλλο, παρά την κατασκευή ενός «λόγου» εγρήγορσης και συσπείρωσης, ενός ηττημένου κόμματος, το οποίο όσο σηκώνει το βλέμμα στον ορίζοντα, δεν βλέπει παρά μόνο πυκνά μαύρα σύννεφα. Με εκκαθαρίσεις και «απολύσεις» αντιφρονούντων, όπως έγινε χθες με τον Θ. Θεοχαρόπουλο…
Σήκωσε το γάντι ο Ανδρουλάκης
Στην πρώτη του συνέντευξη μετά τις ευρωεκλογές χθες (ΕΡΤ) ο Ν. Ανδρουλάκης ουσιαστικά σήκωσε το γάντι της αμφισβήτησής του. «Είμαι έτοιμος να αξιολογηθώ ανά πάσα στιγμή από τη βάση», χωρίς βεβαίως να ανοίξει εντελώς τα χαρτιά του, για το πότε θα γίνει η προσφυγή στη βάση. Μέχρι τότε, όμως, υπάρχουν πολλές κρίσιμες στιγμές. Αύριο συνεδριάζει το Πολιτικό Συμβούλιο και στις 30 Ιουνίου η Κεντρική Επιτροπή. Μετά κι απ’ αυτές τις συνεδριάσεις θα ξεκαθαρίσει αρκετά το τοπίο στο ΠΑΣΟΚ. Κατ’ αρχήν θα φανεί, αν έχουν περιεχόμενο οι απειλές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για διαγραφές. Θα φανεί πόσο ισχυρή θα παραμείνει η αμφισβήτηση του Ν. Ανδρουλάκη. Και κυρίως θα φανεί, αν οι εσωτερικοί συσχετισμοί δυνάμεων έχουν αλλάξει. Οπως έλεγαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ μετά τη συνέντευξη του Ν. Ανδρουλάκη, ο πρόεδρος μάλλον αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη δυσφορία την υποψηφιότητα του Χ. Δούκα, τον οποίο ανέσυρε από τα αζήτητα και του έδωσε την ευκαιρία να γίνει δήμαρχος Αθηναίων κι αυτός με μόλις 6 μήνες στο δημαρχείο βάζει πλώρη για πιο ψηλά…
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Την ερχόμενη Τετάρτη στη συνεδρίαση της «γαλάζιας» Κ.Ο. η συζήτηση θα είναι για το χθες ή για το σήμερα και το αύριο;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Η συζήτηση που γίνεται σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι για την ανασύνθεση ή για την αποσύνθεση της Κεντροαριστεράς;
Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
https://eleftherostypos.gr/apopseis/oi-skales-kai-i-dikaiosyni