Βρέθηκε στο βάθρο των νικητών κατακτώντας την τρίτη θέση
Με χρυσά γράμματα ο Λευτέρης Πετρούνιας έγραψε το όνομά του στο πάνθεον της ενόργανης γυμναστικής, με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παρίσι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2024.
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Ρίο και χάλκινος του Τόκιο, στο αγώνισμα των κρίκων, έγινε ο πρώτος αθλητής στην ιστορία του αθλήματος, που κατέκτησε τρία μετάλλια σε τρεις διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες και βρέθηκε στο βάθρο των νικητών κατακτώντας την τρίτη θέση.
Ο Λευτέρης Πετρούνιας έγραψε νέο κεφάλαιο στη μυθική καριέρα του με τη
συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Στις δηλώσεις του προς την δημόσια τηλεόραση μετά τον αγώνα του, ο Πετρούνιας δεν εμφανίστηκε μόνο χαρούμενος και ταυτόχρονα συγκινημένος, αλλά ορμώμενος και από την παρόρμηση της στιγμής προανήγγειλε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες (2028), με ένα «ασυναγώνιστο πρόγραμμα».
Στις δηλώσεις του προς την δημόσια τηλεόραση μετά τον αγώνα του, ο Πετρούνιας δεν εμφανίστηκε μόνο χαρούμενος και ταυτόχρονα συγκινημένος, αλλά ορμώμενος και από την παρόρμηση της στιγμής προανήγγειλε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες (2028), με ένα «ασυναγώνιστο πρόγραμμα».
«Στην Γαλλία ήρθα ακριβώς γι΄ αυτό ακριβώς το πράγμα. Έχω δουλέψει πολύ αυτά
τα τρία χρόνια. Είχα τρία ευρωπαϊκά, ένα παγκόσμιο κι ένα χειρουργείο. Είμαι
33 ετών πλέον κι έχω υποχρεώσεις. Ήρθαμε στοχεύοντας ένα μετάλλιο. Στοχεύεις
πάντα την πρώτη θέση σε έναν τελικό, αλλά πρώτα το μετάλλιο. Δεν είχε
ξαναγίνει στους κρίκους και ήταν ένας σκοπός», σχολίασε.
Ως προς τον αγώνα του, «εντόπισα κάποια λάθη. Θα μπορούσε να είναι ισοβαθμία με τον πρώτο και επειδή υπήρχε μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας θα ήμουν πρώτος. Δεν ήρθε, δεν πειράζει, είναι άξιοι αντίπαλοι και με κάνουν κι εμένα καλύτερο αθλητή. Το αφιερώνω στην οικογένειά μου, τον προπονητή μου, τον φυσιοθεραπευτή μου, σε όλη την Ελλάδα. Είμαι χαρούμενος, συγκινημένος. Είχα μαζί μου όλη την Ελλάδα».
Όσο για το αν το απόλαυσε, απάντησε: «Πάρα πολύ. Χαίρομαι πάρα πολύ που τελειώνει με ένα μετάλλιο. Στεναχωριέμαι για τον φίλο μου, τον Γάλλο. Θα μπορούσα να είμαι εγώ στη θέση του. Είμαστε χαρούμενοι. Ανυπομονώ να γυρίσω στα παιδιά μου».
Το... καλό όμως το κρατούσε για το τέλος: «Οπωσδήποτε, χρειάζομαι ένα καλό διάλειμμα για να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου, όμως δεν σταματάει τίποτα εδώ. Ο Αρμένιος που είδατε είναι 37 ετών και είναι πολύ καλός. Εγώ είμαι 33 ετών. Ο κώδικας της γυμναστικής αλλάζει υπέρ μου. Μειώνονται δύο ασκήσεις και νομίζω ότι κάνοντας μια καλή στρατηγική, θα φτιάξουμε ένα πρόγραμμα που θα είναι ασυναγώνιστο».