Ο θρυλικός Έλληνας τζογαδόρος του Λας Βέγκας Άρτσι Κάρας έφυγε πριν από μερικές μέρες από τη ζωή, σε ηλικία 73 ετών.
Πήρε το παρατσούκλι «The Greek» και έχει συγκριθεί με έναν άλλο θρυλικό
τζογαδόρο, τον Nick the Greek, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από 60 χρόνια,
καθώς και με τον Τζον Τάραμας.
Μια μέρα ο Archie Karas πήγε στο Λας Βέγκας με 50 δολάρια στην τσέπη του, με
τα οποία έχτισε μια θεαματική καριέρα στον τζόγο, κατά την οποία κέρδισε 40
εκατομμύρια δολάρια, τα οποία όμως στη συνέχεια, τα έχασε όλα. Όπως ακριβώς
είχε εκτοξευθεί στην κορυφή, έπεσε εξίσου θεαματικά.
Ο Archie Karas ήταν ένας θρυλικός Έλληνας τζογαδόρος που έγραψε ιστορία στο
πόκερ. Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτός ήταν η αφορμή για να εφευρεθεί ο όρος
«poker face», το ανεξιχνίαστο ύφος των τζογαδόρων. Ωστόσο, δεν υπάρχει απόλυτη
επιβεβαίωση ότι ο όρος προέρχεται αποκλειστικά από αυτόν.
Τα παιδικά χρόνια
Πριν γίνει «Archie Karas», ήταν ο Ανάργυρος Καραβουρνιώτης, γεννημένος την 1η
Νοεμβρίου 1950 στην Κεφαλονιά.
Η ζωή του στον τζόγο ξεκίνησε από παιδί. Ο πατέρας του Νικόλας ήταν φτωχός
οικοδόμος και ο Ανάργυρος έπρεπε να ρίχνει μπίλιες για να μην πεινάσει.
Το αγόρι στοιχημάτιζε τακτικά, εφευρίσκοντας τα δικά του «τυχερά» παιχνίδια
στη γειτονιά και κερδίζοντας σε αυτά τις περισσότερες φορές, έβγαζε αξιοπρεπές
χαρτζιλίκι.
Ο νεαρός Ανάργυρος έβλεπε τον ρόλο του ως βοηθός του πατέρα του στην οικοδομή
ως μια κουραστική αγγαρεία. Μια μέρα, σε ηλικία 15 ετών, αρνήθηκε να φτυαρίσει
τσιμέντο, ισχυριζόμενος ότι είχε ένα άσχημο έγκαυμα στο χέρι του.
Ο πατέρας του, εξοργισμένος με τον γιο του, του πέταξε το φτυάρι. Ο έφηβος
απέφυγε το φτυάρι που πετούσε και εκείνη τη στιγμή αποφάσισε ότι έπρεπε να
φύγει από το σπίτι του -για πάντα.
Ο νεαρός Ανάργυρος δεν είχε άλλη επιλογή από το να γίνει ναυτικός. Εργάστηκε
σε πλοία για δύο χρόνια, κυρίως ως σερβιτόρος, κερδίζοντας ελάχιστα χρήματα.
Όταν ένα από τα πλοία στα οποία δούλευε έβαλε για πρώτη φορά πλώρη για τις
ΗΠΑ, ήταν σαν οιωνός γι' αυτόν να κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο. Σε ηλικία
17 ετών, αποβιβάστηκε στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, απ' όπου συνέχισε για το Λος
Άντζελες.
Μόνος και χωρίς να μιλάει τη γλώσσα, βρήκε δουλειά ως σερβιτόρος στην Πόλη των
Αγγέλων. Εκεί ήρθε αντιμέτωπος με το πεπρωμένο του: δίπλα στο εστιατόριο
υπήρχε μια αίθουσα μπόουλινγκ και μπιλιάρδου.
Ο Ανάργυρος Καραβουρνιώτης, πλέον «Archie Karas», έγινε σύντομα ειδικός
παίκτης του μπιλιάρδου, επιδεικνύοντας εκπληκτική δεξιοτεχνία. Ωστόσο, δεν το
έκανε από αγάπη για το παιχνίδι, αλλά επειδή κέρδιζε τα στοιχήματα.
Δεν υπήρχε αντίπαλος για τον Karas στο μπιλιάρδο. Έβγαλε πολλά χρήματα και
έφτασε σε σημείο να μην είναι κανείς πρόθυμος να παίξει εναντίον του.
Αναζητώντας νέες πηγές εσόδων, στράφηκε στην αίθουσα χαρτοπαιξίας στις
εγκαταστάσεις του μπόουλινγκ. Εκεί, ανακάλυψε ότι είχε ταλέντο και στο πόκερ.
Από τότε, η τράπουλα έγινε ο έρωτας της ζωής του. Από εκεί ξεκίνησε η τρελή
περιπέτεια του Άρτσι Κάρας στα καζίνο της Αμερικής. Έγινε ένας θρύλος του
τραπεζιού της τράπουλας.
Η «άγρια» συνέχεια
Από την ηλικία των είκοσι έως τα τριάντα του χρόνια, τεράστια χρηματικά ποσά
πέρασαν από τα χέρια του. Το να παίζεις μαζί του στο τραπέζι των χαρτιών
ισοδυναμούσε με απίστευτα ποσά. Όλοι γνώριζαν ότι οι επιτυχίες του Άρτσι δεν
είχαν όριο.
Η ξέφρενη πορεία στο τραπέζι του πόκερ συνεχίστηκε, κάνοντας τον Κάρας
εκατομμυριούχο από το μηδέν. Όταν καθόταν στο τραπέζι, ήταν ατρόμητος. Η ιδέα
του ρίσκου δεν σήμαινε απολύτως τίποτα γι' αυτόν.
«Τη μια μέρα θα μπορούσα να οδηγήσω μια Mercedes και την επόμενη να κοιμηθώ
μέσα σε αυτήν», έχει πει, εξηγώντας ότι δεν φοβόταν να πάρει ρίσκα. «Κίνδυνος;
Τι σημαίνει αυτό;» απάντησε κάποτε όταν ένας αντίπαλός του τον ρώτησε για το
πόσο ατρόμητος ήταν στον τζόγο.
Μέσα σε ένα μήνα, είχε χάσει το σύνολο των 2 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε
συγκεντρώσει στον τραπεζικό του λογαριασμό. Αυτό συνέβη τον Δεκέμβριο του
1992.
Εκείνο το Δεκέμβριο, όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει για τον Κάρας. Η
προσπάθεια αποτοξίνωσης θα ήταν η φυσιολογική αντίδραση για έναν
εκατομμυριούχο που έμεινε άφραγκος μέσα σε ένα μήνα.
Ωστόσο, για τον Karas, το φαινομενικά διαφαινόμενο τέλος σήμαινε μια νέα αρχή.
Αφού έχασε τα πάντα στον τζόγο, αποφάσισε να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα και
να ξαναγίνει εκατομμυριούχος. Με τον τζόγο, φυσικά.
«Οι τζογαδόροι απολαμβάνουν και τα δύο, να κερδίζουν και να χάνουν. Παίρνεις
μια δόση… Δεν το συνιστώ σε κανέναν», είπε κάποτε.
Μετατρέποντας 50 δολάρια σε 40 εκατομμύρια δολάρια σε 3 χρόνια
Η επόμενη μεγάλη κίνηση για τον Karas ήταν να πάει στη Μέκκα του τζόγου, το
Λας Βέγκας, όπου ο τζόγος δεν τελειώνει ποτέ. Εκεί, θα δοκίμαζε και πάλι την
τύχη του.
Με άλλα 50 δολάρια στην τσέπη του, βρήκε έναν φίλο να του δανείσει 10.000
δολάρια με 50% επιτόκιο. Δεν ξεκίνησε με το πόκερ, αλλά με το παρόμοιο και όχι
τόσο δημοφιλές Razz.
Στο πρώτο τραπέζι, τριπλασίασε το κεφάλαιο μέσα σε τρεις ώρες. Ξεπλήρωσε τον
φίλο του και συνέχισε να παίζει. Ήταν η νύχτα που γεννήθηκε ένας θρύλος.
Αυτό που ακολούθησε ήταν το μεγαλύτερο νικηφόρο σερί στην ιστορία του τζόγου,
γνωστό και ως «The Run». Ο συνδυασμός τύχης και πρωτοφανούς επιδεξιότητας
έβαλε τον Karas σε μια ξέφρενη πορεία.
Μέχρι τις αρχές του 1995, είχε μετατρέψει 50 δολάρια σε 40 εκατομμύρια
δολάρια. Όλοι μιλούσαν για τον «νέο Nick The Greek» και ο Άρτσι συνέχισε την
αναζήτησή του αμείλικτα. Κατά τη διάρκεια αυτής της τριετίας, ήταν ο φόβος
όλων των μεγάλων ονομάτων στο Razz και, αργότερα, στο πόκερ.
Κάποια στιγμή, ακόμη και οι μεγάλοι παίκτες του πόκερ φοβόντουσαν να καθίσουν
στο τραπέζι των χαρτιών απέναντι από τον Archie Karas.
Ωστόσο, υπήρχε ένας αντίπαλος που έκανε πόλεμο στον Έλληνα τζογαδόρο - ένας
αντίπαλος που δεν μπορούσε να κερδίσει όσο καλός κι αν ήταν: τα καζίνο.
Όσο πιο ψηλά η κορυφή, τόσο πιο δύσκολη η πτώση
Μετά την ένδοξη επιστροφή του το 1992, το ατυχές φινάλε ήταν εξίσου θεαματικό
για τον Karas.
Αρχικά, κατηγορήθηκε ότι μάρκαρε τις τράπουλες του μπλάκτζακ, προσπαθώντας να
εξαπατήσει τα καζίνο. Συνελήφθη πέντε φορές για υποτιθέμενες απάτες σε καζίνο
στην Καλιφόρνια και τη Νεβάδα και το 2013 καταδικάστηκε σε 73 ημέρες φυλάκιση
και του επιβλήθηκε βαρύ πρόστιμο.
«Τα καζίνο δεν θέλουν να κερδίσετε. Θέλουν να βγάλουν τα προς το ζην από εσάς.
Δεν θέλουν να βγάλεις εσύ τα προς το ζην από αυτά», είχε πει κάποτε.
Οι διώκτες του είχαν καταφέρει να στοιχειοθετήσουν μια υπόθεση και να
αποδείξουν, μέσω υλικού από κάμερες ασφαλείας, ότι είχε πλαστογραφήσει την
τράπουλα. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Karas σημάδεψε τα χαρτιά του
μπλάκτζακ με μικροσκοπικούς λεκέδες από μελάνι.
Η ένδοξη καριέρα του Karas στον τζόγο έληξε το 2015. Η χαριστική βολή ήταν ότι
το όνομά του μπήκε στην περίφημη «Μαύρη Βίβλο». Ήταν στη μαύρη λίστα σε όλα τα
καζίνο. Μόλις το όνομα κάποιου μπει στις σελίδες της Μαύρης Βίβλου, δεν
σβήνεται ποτέ, ό,τι κι αν συμβεί.
Το σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν έπαιξε για τα χρήματα. Αγαπούσε τον τζόγο, αλλά
δεν αγαπούσε τα χρήματα. «Τα καλά πράγματα, δεν μπορείς να τα αγοράσεις με
χρήματα. Ένας καλός φίλος που δεν μπορείς να αγοράσεις. Ένας φίλος μπορεί να
σώσει τη ζωή σου, μπορεί να σε βοηθήσει όταν είστε πεσμένος. Δεν έδωσα ποτέ
ιδιαίτερη σημασία στο χρήμα. Τα πράγματα που θέλω, υγεία, ελευθερία, αγάπη και
ευτυχία, το χρήμα δεν μπορεί να τα αγοράσει. Δεν νοιώθω φόβο και παίζω σαν να
μην έχω φόβο ότι θα χάσω τα λεφτά που ποντάρω»», έχει δηλώσει ο ίδιος.