Οι συγγενείς των αγνοούμενων Αμερικανών μιλούν στο CNN για την οδύνη τους που δεν μπορούν να θάψουν τους γιους τους που πολέμησαν στο μέτωπο
Περισσότεροι από 20 Αμερικανοί πολίτες που μάχονταν στο πλευρό της Ουκρανίας, στον πόλεμο με τη Ρωσία αγνοούνται, με τις οικογένειές τους να αγωνιούν για την τύχη τους.
Οι σοροί τουλάχιστον πέντε Αμερικανών εθελοντών που κατατάχθηκαν στον ουκρανικό στρατό δεν μπόρεσαν να ανασυρθούν από το πεδίο της μάχης αφού σκοτώθηκαν στη μάχη τους τελευταίους έξι μήνες, αναφέρει το CNN. Και δύο από αυτούς επαναπατρίστηκαν από τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη την Παρασκευή, μετά από μακρές διαπραγματεύσεις.
Οι σκληρές μαρτυρίες των επιζώντων συναδέλφων τους και ο αυξανόμενος απολογισμός των νεκρών απεικονίζουν τον σκοτεινό αλλά σημαντικό ρόλο των Αμερικανών μαχητών της πρώτης γραμμής, σε έναν πόλεμο που ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αποκαλεί «γελοίο» και πιέζει τον Βλαντιμίρ Πούτιν να τερματίσει διπλωματικά.
Οι συγγενείς των αγνοούμενων Αμερικανών μίλησαν στο CNN για την οδύνη τους καθώς δεν μπορούν να θάψουν τους γιους τους, δεν μπορούν να κηρύξουν επίσημα τους αγαπημένους τους νεκρούς, ενώ την ίδια ώρα δέχονται και επιθέσεις από ρωσικά διαδικτυακά τρολ που τους παρενοχλούν διαδικτυακά.
Καθώς οι σφοδρές μάχες συνεχίζονται στο ανατολικό μέτωπο της Ουκρανίας, τα πτώματα των νεκρών στρατιωτών και από τις δύο πλευρές δεν μπορούν να μαζευτούν και κείτονται στο πεδίο της μάχης.
Δύο Αμερικανοί εθελοντές σκοτώθηκαν σε ένα περιστατικό λίγο έξω από το Ποκρόβσκ στην ανατολική Ουκρανία στα τέλη Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με επιζώντες και συγγενείς.
Ιστορίες πολέμου
Η σορός κανενός από τους δύο δεν έχει βρεθεί. Ο πρώην Αμερικανός στρατιώτης Ζάκαρι Φορντ, 25 ετών, από το Μιζούρι, και ένας άλλος Αμερικανός χωρίς στρατιωτική εμπειρία, η οικογένεια του οποίου ζήτησε να αναγνωριστεί μόνο με το διακριτικό του «Γκούντερ», σκοτώθηκαν από μη επανδρωμένο αεροσκάφος ενώ είχαν αναλάβει να ανατινάξουν μια γέφυρα κοντά στο χωριό Νοβοχροντίβκα.
Ο Zachary Ford
Ένας Αμερικανός που επέζησε, που αποκαλείται «Ρέντνεκ» ανέφερε πως αυτή η αποστολή είχε ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας καθώς η ομάδα του παγιδεύτηκε από τα ρωσικά πυρά σε ένα χαράκωμα περίπου 500 μέτρα από τον στόχο της γέφυρας.
«Ρωσικά drones προσπάθησαν να περάσουν να περάσουν από την οροφή το καταφυγίου… Είχα κυνηγετικό όπλο και προσπάθησαν να καταρρίψω αυτά τα πράγματα», είπε σε συνέντευξή του στο αμερικανικό δίκτυο.
Ο Φορντ είπε στους διοικητές του στον ασύρματο ότι θα ματαίωναν την αποστολή, αλλά έλαβε εντολή να συνεχίσει, καθώς μπορεί να μην είχαν ξανά μια τέτοια ευκαιρία, ανέφερε ο Ρέντνεκ.
Όταν άρχισε η επίθεση, ο ίδιος περιγράφει πώς πυροβόλησε με το πολυβόλο του εναντίον Ρώσων ακριβώς μπροστά του και ότι Ουκρανοί που επάνδρωναν έναν εκτοξευτή χειροβομβίδων και ένα αντιαρματικό οπλικό σύστημα Javelin πέθαναν ενώ συγκρατούσαν τα ρωσικά τεθωρακισμένα.
Στη συνέχεια περιγράφει πως μπήκε σε ένα καταφύγιο για να πάρει πυρομαχικά, και οριακά δεν τον χτύπησε το drone που τραυμάτισε τον Φορντ και τον Γκούντερ. Τα τραύματα του πρώτου απαιτούσαν δύο αιμοστατικούς επίδεσμους για να σταματήσει η αιμορραγία, είπε ο Ρέντνεκ, σημειώνοντας πως βοήθησε τον στρατιώτη και στη συνέχεια είδε έναν Ουκρανό να πυροβολείται θανάσιμα στο πρόσωπό του.
Λίγα λεπτά αργότερα, άκουσε τον Φορντ να φωνάζει: «Ο Γκούντερ είναι νεκρός».
«Κατέβηκα να ελέγξω, και ο Ουκρανός που ήταν εκεί μέσα, και απλά με κοίταξε και είπε, "φίλος νεκρός"». Ο Φορντ ήταν σε σταθερή κατάσταση και ο διοικητής τους προειδοποίησε στον ασύρματο ότι επίκειται νέα ρωσική επίθεση.
«Ήξερε ότι δεν επρόκειτο να αντέξουμε άλλη μια επίθεση», σημείωσε ο Ρέντνεκ για τον Φορντ «έτσι μου ζήτησε να τον σκοτώσω για να μην συλληφθεί», ισχυρίστηκε.
Ο ίδιος λέει πως του το αρνήθηκε, και μετά από λίγη ώρα ο ίδιος ο τραυματίας χαλάρωσε τους επίδεσμους με αποτέλεσμα να χάσει πολύ αίμα. Τότε, του είπε πως ήταν τελευταία του επιθυμία να δει το φως του ήλιου καθώς πέθαινε.
«Τον ξάπλωσα με το κεφάλι του προς την πόρτα, ώστε να μπορεί να κοιτάζει έξω, να βλέπει τον ήλιο, και απλά του κρατούσα το χέρι. Το τελευταίο πραγματικά κατανοητό πράγμα που είπε ήταν: "Μην αφήσεις ποτέ να ειπωθεί ότι οι μπάσταρδοι με σκότωσαν’’».
Ένας Αμερικανός που επέζησε, που αποκαλείται «Ρέντνεκ» ανέφερε πως αυτή η αποστολή είχε ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας καθώς η ομάδα του παγιδεύτηκε από τα ρωσικά πυρά σε ένα χαράκωμα περίπου 500 μέτρα από τον στόχο της γέφυρας.
«Ρωσικά drones προσπάθησαν να περάσουν να περάσουν από την οροφή το καταφυγίου… Είχα κυνηγετικό όπλο και προσπάθησαν να καταρρίψω αυτά τα πράγματα», είπε σε συνέντευξή του στο αμερικανικό δίκτυο.
Ο Φορντ είπε στους διοικητές του στον ασύρματο ότι θα ματαίωναν την αποστολή, αλλά έλαβε εντολή να συνεχίσει, καθώς μπορεί να μην είχαν ξανά μια τέτοια ευκαιρία, ανέφερε ο Ρέντνεκ.
Όταν άρχισε η επίθεση, ο ίδιος περιγράφει πώς πυροβόλησε με το πολυβόλο του εναντίον Ρώσων ακριβώς μπροστά του και ότι Ουκρανοί που επάνδρωναν έναν εκτοξευτή χειροβομβίδων και ένα αντιαρματικό οπλικό σύστημα Javelin πέθαναν ενώ συγκρατούσαν τα ρωσικά τεθωρακισμένα.
Στη συνέχεια περιγράφει πως μπήκε σε ένα καταφύγιο για να πάρει πυρομαχικά, και οριακά δεν τον χτύπησε το drone που τραυμάτισε τον Φορντ και τον Γκούντερ. Τα τραύματα του πρώτου απαιτούσαν δύο αιμοστατικούς επίδεσμους για να σταματήσει η αιμορραγία, είπε ο Ρέντνεκ, σημειώνοντας πως βοήθησε τον στρατιώτη και στη συνέχεια είδε έναν Ουκρανό να πυροβολείται θανάσιμα στο πρόσωπό του.
Λίγα λεπτά αργότερα, άκουσε τον Φορντ να φωνάζει: «Ο Γκούντερ είναι νεκρός».
«Κατέβηκα να ελέγξω, και ο Ουκρανός που ήταν εκεί μέσα, και απλά με κοίταξε και είπε, "φίλος νεκρός"». Ο Φορντ ήταν σε σταθερή κατάσταση και ο διοικητής τους προειδοποίησε στον ασύρματο ότι επίκειται νέα ρωσική επίθεση.
«Ήξερε ότι δεν επρόκειτο να αντέξουμε άλλη μια επίθεση», σημείωσε ο Ρέντνεκ για τον Φορντ «έτσι μου ζήτησε να τον σκοτώσω για να μην συλληφθεί», ισχυρίστηκε.
Ο ίδιος λέει πως του το αρνήθηκε, και μετά από λίγη ώρα ο ίδιος ο τραυματίας χαλάρωσε τους επίδεσμους με αποτέλεσμα να χάσει πολύ αίμα. Τότε, του είπε πως ήταν τελευταία του επιθυμία να δει το φως του ήλιου καθώς πέθαινε.
«Τον ξάπλωσα με το κεφάλι του προς την πόρτα, ώστε να μπορεί να κοιτάζει έξω, να βλέπει τον ήλιο, και απλά του κρατούσα το χέρι. Το τελευταίο πραγματικά κατανοητό πράγμα που είπε ήταν: "Μην αφήσεις ποτέ να ειπωθεί ότι οι μπάσταρδοι με σκότωσαν’’».
Ο Corey Nawrocki
Ο Ρέντνεκ είπε ότι ο Φορντ είχε εκφράσει ένα συναίσθημα που είναι συνηθισμένο μεταξύ των ξένων μαχητών. Η πιο ζωντανή του ανάμνηση από τον Φορντ ήταν το μικροσκοπικό μπλε ηχείο που κουβαλούσε μαζί του, στο οποίο έπαιζε συνεχώς το τραγούδι του Βρετανού καλλιτέχνη Artemas, "I like the way you kiss me". «Έπαιζε πάντα μουσική και χόρευε γύρω από αυτό το ηχείο», θυμάται.
Συνέχισε λέγοντας πως η πιθανότητα επιβίωσης των αλλοδαπών εθελοντών μαχητών στη γραμμή του μετώπου εξαρτάται από το επίπεδο εμπειρίας τους, αλλά και από τα καθήκοντα που τους ανατίθενται από τις ταξιαρχίες στις οποίες εντάσσονται.
Ενώ ορισμένοι αξιωματικοί έδιναν σε ξένους και Ουκρανούς ίσα καθήκοντα, είπε, άλλοι «θα σε πουλήσουν και θα σκοτωθείς εξίσου γρήγορα». Κατηγόρησε για τις απώλειες στην ταξιαρχία του έναν «κακό αξιωματικό... που δεν έβλεπε διαφορά μεταξύ κανενός. Ήταν όλοι κρέας για τον μύλο και έστελνε όποιον μπορούσε να βρει».
«Σε αυτό το σημείο, δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν είναι ο αγώνας της Αμερικής» είπε. Οι επικριτές του πολέμου «προσπαθούν να πουν πως αυτό είναι πρόβλημα της Ουκρανίας. Αν μπορέσουμε να κάνουμε ειρήνη τώρα, δεν θα χρειαστεί να ασχοληθούμε με αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να σταματήσει», πρόσθεσε ο Ρέντνεκ.
Η ομάδα του απομακρύνθηκε από την περιοχή και αργότερα είδε πλάνα από drone με τα πτώματα των Φορντ και Γκούντερ. Η περιοχή στην οποία πολέμησαν πλέον είναι υπό ρωσική κατοχή.
Η διαδικασία ανάσυρσης των νεκρών από τις γραμμές του μετώπου είναι επίπονη και συναισθηματική.
Ο πρώην Αμερικανός πεζοναύτης Κόρεϊ Ναβρόκι, 41 ετών, από την Πενσυλβάνια, έχασε τη ζωή του πολεμώντας στην περιοχή Μπριάνσκ της Ρωσίας τον Οκτώβριο. Εικόνες από την σορό του έχουν αναρτήσει πολλοί Ρώσοι στρατιώτες στο Telegram, και μετά από πολύπλοκες διαπραγματεύσεις ήταν ένας από τους σχεδόν 800 νεκρούς που επέστρεψε στην Ουκρανία η Ρωσία την Παρασκευή, όπως και εκείνη ενός άλλου αγνοούμενου Αμερικανού.
Η μητέρα του, έκλαψε καθώς περιέγραψε ότι ένιωσε «μια δίνη συναισθημάτων - ανακούφιση, αλλά και θλίψη. Ένα βάρος έφυγε από τον ώμο μου γιατί τώρα δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το τι μπορεί να του κάνουν εκεί πέρα».
Περιέγραψε τον Ναβρόκι ως έναν βετεράνο πεζοναύτη δύο δεκαετιών με έξι θητείες στο Ιράκ και δύο στο Αφγανιστάν, ως έναν άνθρωποι που του άρεσε να την κάνει να γελάει. Ο ίδιος πήγε στην Ουκρανία λόγω του φόρου αίματος που είδε να πληρώνουν οι άμαχοι. «Αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται, μωρά σφαγιάζονται. Νομίζω ότι αυτό τον ενοχλούσε πραγματικά», λέει η μητέρα.
Ο Ναβρόκι πέθανε από πυροβολισμό, ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει έναν τραυματισμένο συνάδελφό του, είπε η μητέρα του. Οι εικόνες του σώματός του και των όπλων του κοινοποιήθηκαν ευρέως στα ρωσικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και λέει ότι η διεύθυνσή της και το βίντεο του σπιτιού της, αναρτήθηκαν επίσης στα social media.
Όταν προσπάθησε να ενημερώσει τους φίλους πεζοναύτες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον θάνατό του, φιλορωσικά τρολ «δημοσίευαν όλα αυτά τα δυσάρεστα σχόλια και, χαμογελαστές φατσούλες», είπε. Η ίδια δεν ήθελε να πάει ο γιος της στην Ουκρανία αλλά τόνισε πως «αυτός είναι πόλεμος όλων μας. Αν η Ρωσία κερδίσει την Ουκρανία, αυτό επηρεάζει την Πολωνία, αυτό επηρεάζει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες», είπε.
Ο επαναπατρισμός των νεκρών Αμερικανών είναι το αποκορύφωμα μιας πολύπλοκης και συναισθηματικής διαδρομής για τους εμπλεκόμενους.
Ο Ρέντνεκ είπε ότι ο Φορντ είχε εκφράσει ένα συναίσθημα που είναι συνηθισμένο μεταξύ των ξένων μαχητών. Η πιο ζωντανή του ανάμνηση από τον Φορντ ήταν το μικροσκοπικό μπλε ηχείο που κουβαλούσε μαζί του, στο οποίο έπαιζε συνεχώς το τραγούδι του Βρετανού καλλιτέχνη Artemas, "I like the way you kiss me". «Έπαιζε πάντα μουσική και χόρευε γύρω από αυτό το ηχείο», θυμάται.
Συνέχισε λέγοντας πως η πιθανότητα επιβίωσης των αλλοδαπών εθελοντών μαχητών στη γραμμή του μετώπου εξαρτάται από το επίπεδο εμπειρίας τους, αλλά και από τα καθήκοντα που τους ανατίθενται από τις ταξιαρχίες στις οποίες εντάσσονται.
Ενώ ορισμένοι αξιωματικοί έδιναν σε ξένους και Ουκρανούς ίσα καθήκοντα, είπε, άλλοι «θα σε πουλήσουν και θα σκοτωθείς εξίσου γρήγορα». Κατηγόρησε για τις απώλειες στην ταξιαρχία του έναν «κακό αξιωματικό... που δεν έβλεπε διαφορά μεταξύ κανενός. Ήταν όλοι κρέας για τον μύλο και έστελνε όποιον μπορούσε να βρει».
«Σε αυτό το σημείο, δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν είναι ο αγώνας της Αμερικής» είπε. Οι επικριτές του πολέμου «προσπαθούν να πουν πως αυτό είναι πρόβλημα της Ουκρανίας. Αν μπορέσουμε να κάνουμε ειρήνη τώρα, δεν θα χρειαστεί να ασχοληθούμε με αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται να σταματήσει», πρόσθεσε ο Ρέντνεκ.
Η ομάδα του απομακρύνθηκε από την περιοχή και αργότερα είδε πλάνα από drone με τα πτώματα των Φορντ και Γκούντερ. Η περιοχή στην οποία πολέμησαν πλέον είναι υπό ρωσική κατοχή.
Η διαδικασία ανάσυρσης των νεκρών από τις γραμμές του μετώπου είναι επίπονη και συναισθηματική.
Ο πρώην Αμερικανός πεζοναύτης Κόρεϊ Ναβρόκι, 41 ετών, από την Πενσυλβάνια, έχασε τη ζωή του πολεμώντας στην περιοχή Μπριάνσκ της Ρωσίας τον Οκτώβριο. Εικόνες από την σορό του έχουν αναρτήσει πολλοί Ρώσοι στρατιώτες στο Telegram, και μετά από πολύπλοκες διαπραγματεύσεις ήταν ένας από τους σχεδόν 800 νεκρούς που επέστρεψε στην Ουκρανία η Ρωσία την Παρασκευή, όπως και εκείνη ενός άλλου αγνοούμενου Αμερικανού.
Η μητέρα του, έκλαψε καθώς περιέγραψε ότι ένιωσε «μια δίνη συναισθημάτων - ανακούφιση, αλλά και θλίψη. Ένα βάρος έφυγε από τον ώμο μου γιατί τώρα δεν χρειάζεται να ανησυχώ για το τι μπορεί να του κάνουν εκεί πέρα».
Περιέγραψε τον Ναβρόκι ως έναν βετεράνο πεζοναύτη δύο δεκαετιών με έξι θητείες στο Ιράκ και δύο στο Αφγανιστάν, ως έναν άνθρωποι που του άρεσε να την κάνει να γελάει. Ο ίδιος πήγε στην Ουκρανία λόγω του φόρου αίματος που είδε να πληρώνουν οι άμαχοι. «Αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται, μωρά σφαγιάζονται. Νομίζω ότι αυτό τον ενοχλούσε πραγματικά», λέει η μητέρα.
Ο Ναβρόκι πέθανε από πυροβολισμό, ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει έναν τραυματισμένο συνάδελφό του, είπε η μητέρα του. Οι εικόνες του σώματός του και των όπλων του κοινοποιήθηκαν ευρέως στα ρωσικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και λέει ότι η διεύθυνσή της και το βίντεο του σπιτιού της, αναρτήθηκαν επίσης στα social media.
Όταν προσπάθησε να ενημερώσει τους φίλους πεζοναύτες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον θάνατό του, φιλορωσικά τρολ «δημοσίευαν όλα αυτά τα δυσάρεστα σχόλια και, χαμογελαστές φατσούλες», είπε. Η ίδια δεν ήθελε να πάει ο γιος της στην Ουκρανία αλλά τόνισε πως «αυτός είναι πόλεμος όλων μας. Αν η Ρωσία κερδίσει την Ουκρανία, αυτό επηρεάζει την Πολωνία, αυτό επηρεάζει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες», είπε.
Ο επαναπατρισμός των νεκρών Αμερικανών είναι το αποκορύφωμα μιας πολύπλοκης και συναισθηματικής διαδρομής για τους εμπλεκόμενους.
Πώς γίνεται η ταυτοποίηση των θυμάτων - Μια δύσκολη διαδικασία
Η Λόρεν Γκουιλάουμ, μια Αμερικανίδα που ζει στο Κίεβο και εργάζεται για το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα RT Weatherman Foundation, βοηθά τις ξένες οικογένειες να βρουν τους αγαπημένους τους, συχνά ψάχνοντας σε νεκροτομεία με την Ουκρανή ερευνήτρια του ιδρύματος, Ιρίνα Κοροσάγεβα.
Η ταυτοποίηση είναι δυνατή μέσω ενός συνδυασμού μεθόδων οπτικής ταυτοποίησης και δοκιμών DNA, εξήγησε η Γκουιλάουμ.
Ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το έργο της ταυτοποίησης των νεκρών είναι πιο περίπλοκο όταν τα λείψανα επιστρέφονται από τη ρωσική πλευρά.
«Μετά από μια ανταλλαγή, μπορεί να μας δοθεί μια σακούλα με 10 λείψανα σωμάτων που ανήκουν σε διαφορετικούς ανθρώπους», δήλωσε ο Αρτούρ Ντομπροσέρντοφ, επίτροπος της Ουκρανίας για τους αγνοούμενους του υπουργείου Εσωτερικών.
Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι περισσότεροι από 20 Αμερικανοί αγνοούνται και εξήγησε πως θα στείλουν λείψανα στις οικογένειες όταν θα είναι απολύτως βέβαιοι για την ταυτότητά τους καθώς δεν θα ήθελε να θάψει κάποιος το αγαπημένο του πρόσωπο και στη συνέχεια να λάβει και άλλα.
Μια από τις πρώτες περιπτώσεις στις οποίες η Γκουιλάουμ μπόρεσε να βοηθήσει ήταν αυτή του βετεράνου του αμερικανικού στρατού Κέντρικ Χαμ, από το Τέξας, ο οποίος σκοτώθηκε στη βόρεια συνοριακή περιοχή του Σούμου τον Μάρτιο.
Η οικογένεια του Χαμ τον αναγνώρισε από τα τατουάζ, μέσω livestreaming που έκανε η Γκουιλάουμ από το νεκροτομείο και η σορός του επαναπατρίστηκε τον Δεκέμβριο.
«Είμαι πολύ περήφανη για τον γιο μου», δήλωσε η μητέρα του, Ρακέλ Χαμ, οποία είπε ότι είχε πολεμήσει στην Ουκρανία, καθώς ήθελε να χρησιμοποιήσει το στρατιωτικό του παρελθόν για να ταξιδέψει.
Ο Cedric Hamm
«Η ψυχραιμία του, ακόμη και μέχρι το τέλος» την είχε εντυπωσιάσει, είπε, περιγράφοντας πώς της είπαν ότι «έσωσε έναν άλλο νεαρό άνδρα» κατά τη διάρκεια της συμπλοκής που τον σκότωσε. «Η προσδοκία μου, ειλικρινά, ήταν ότι ο γιος μου δεν θα βρισκόταν ποτέ», είπε. «Ο γιος μου πλήρωσε το υπέρτατο τίμημα στο πεδίο της μάχης για την ουκρανική ελευθερία και αυτό θα ζει για πάντα μαζί μου. Το παιδί μου δεν πέθανε μάταια», συνέχισε.
«Ήταν ανιδιοτελής», δήλωσε ένας συμπολεμιστής του, Αμερικανός μαχητής που τραυματίστηκε στη μάχη που σκότωσε τον Σέντρικ Χαμ, μιλώντας στο CNN από τις ΗΠΑ, όπου αναρρώνει.
Οι αλλοδαποί που πολεμούν στο μέτωπο μπορούν να κηρυχτούν νεκροί εάν κάποιος το επιβεβαιώσει ή με εξέταση DNA στα λείψανά τους, ή μέσω δικαστικής απόφασης, εάν υπάρχουν σημαντικές αποδείξεις για τον θάνατό τους. Αυτός σημαίνει πως χρειάζεται χρόνος.
Τον Μάρτιο, η οργάνωση είχε 16 τέτοιες περιπτώσεις και πλέον ασχολείται με 88 νεκρούς ή αγνοούμενους αλλοδαπούς 18 εθνικοτήτων - οι μισοί εκ των οποίων είναι Αμερικανοί. «Οι περισσότεροι από αυτούς είναι υποθέσεις αγνοουμένων», αναφέρει η επικεφαλής.
Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών μεταξύ των Αμερικανών εθελοντών στην Ουκρανία παραμένει ασαφής, επισημαίνει.
Η ίδια πιστεύει ότι ο αυξανόμενος αριθμός των νεκρών και των αγνοουμένων οφείλεται στο γεγονός ότι οι ξένοι αποστέλλονται σε δύσκολες περιοχές της πρώτης γραμμής, όπου απαιτείται στρατιωτική εμπειρία. «Διαπιστώνουμε ότι οι ξένοι χειριστές καλύπτουν τα κενά των πολύ δύσκολων, υψηλού κινδύνου και υψηλής ανταμοιβής επιχειρήσεων. Οι ζωές και οι θυσίες τους δεν πάνε χαμένες», λέει η Γκουιλάουμ.
Επιμέλεια: Αναστασία Κιτσικώστα
Πηγή: skai.gr
«Η ψυχραιμία του, ακόμη και μέχρι το τέλος» την είχε εντυπωσιάσει, είπε, περιγράφοντας πώς της είπαν ότι «έσωσε έναν άλλο νεαρό άνδρα» κατά τη διάρκεια της συμπλοκής που τον σκότωσε. «Η προσδοκία μου, ειλικρινά, ήταν ότι ο γιος μου δεν θα βρισκόταν ποτέ», είπε. «Ο γιος μου πλήρωσε το υπέρτατο τίμημα στο πεδίο της μάχης για την ουκρανική ελευθερία και αυτό θα ζει για πάντα μαζί μου. Το παιδί μου δεν πέθανε μάταια», συνέχισε.
«Ήταν ανιδιοτελής», δήλωσε ένας συμπολεμιστής του, Αμερικανός μαχητής που τραυματίστηκε στη μάχη που σκότωσε τον Σέντρικ Χαμ, μιλώντας στο CNN από τις ΗΠΑ, όπου αναρρώνει.
Οι αλλοδαποί που πολεμούν στο μέτωπο μπορούν να κηρυχτούν νεκροί εάν κάποιος το επιβεβαιώσει ή με εξέταση DNA στα λείψανά τους, ή μέσω δικαστικής απόφασης, εάν υπάρχουν σημαντικές αποδείξεις για τον θάνατό τους. Αυτός σημαίνει πως χρειάζεται χρόνος.
Τον Μάρτιο, η οργάνωση είχε 16 τέτοιες περιπτώσεις και πλέον ασχολείται με 88 νεκρούς ή αγνοούμενους αλλοδαπούς 18 εθνικοτήτων - οι μισοί εκ των οποίων είναι Αμερικανοί. «Οι περισσότεροι από αυτούς είναι υποθέσεις αγνοουμένων», αναφέρει η επικεφαλής.
Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών μεταξύ των Αμερικανών εθελοντών στην Ουκρανία παραμένει ασαφής, επισημαίνει.
Η ίδια πιστεύει ότι ο αυξανόμενος αριθμός των νεκρών και των αγνοουμένων οφείλεται στο γεγονός ότι οι ξένοι αποστέλλονται σε δύσκολες περιοχές της πρώτης γραμμής, όπου απαιτείται στρατιωτική εμπειρία. «Διαπιστώνουμε ότι οι ξένοι χειριστές καλύπτουν τα κενά των πολύ δύσκολων, υψηλού κινδύνου και υψηλής ανταμοιβής επιχειρήσεων. Οι ζωές και οι θυσίες τους δεν πάνε χαμένες», λέει η Γκουιλάουμ.
Επιμέλεια: Αναστασία Κιτσικώστα
Πηγή: skai.gr