Σάκης Μουμτζής
Ο Γιώργος Παπανδρέου ακόμα το παλεύει με εκείνο το σύνθημά του. Έχει βέβαια τα δίκια του, αλλά θα έπρεπε να γνωρίζει πως αυτό που μετρά είναι η ουσία μιας ατάκας και όχι τα ψιλά γράμματά της. Έτσι, ακόμα και σήμερα τον καταδιώκει – αδίκως – εκείνο το «λεφτά υπάρχουν».
Χθες ο πρωθυπουργός μοίρασε πραγματικό χρήμα. Πραγματικό, διότι αφορούσε ένα θηριώδες υπερ-πλεόνασμα του 2024. Δεν υπήρχαν αστερίσκοι και προϋποθέσεις σε αυτή τη μοιρασιά. Και το κυριότερο, δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας υπερφορολόγησης. Αυτό το υπερ-πλεόνασμα προέκυψε κυρίως από τον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος και την αποτελεσματικότητα των POS. Φυσικά, η φορολόγηση ύλης που πριν εκινείτο στη μαύρη οικονομία είχε σημαντικές πολιτικές παρενέργειες, καθώς οι πληττόμενοι ήταν πολύ λογικό να αντιδράσουν.
Μπορεί κάποιος να διαφωνεί με τον τρόπο που μοίρασε ένα μέρος του πλεονάσματος ο πρωθυπουργός. Ίσως, να ήθελε περισσότερη στήριξη στα μεσαία στρώματα. Όμως η ΕΛΣΤΑΤ έδειξε ότι ένα ποσοστό που προσεγγίζει το 26% του πληθυσμού με το ζόρι τα βγάζει πέρα και κινείται προς το κοινωνικό περιθώριο. Συνεπώς, αυτά τα άτομα θα πρέπει να στηριχθούν για να διατηρηθεί στο μέτρο του δυνατού η κοινωνική συνοχή.
Είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής αν θα μοιραστεί και προς τα πού θα μοιραστεί το πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Όμως πρωτίστως είναι δείγμα πολιτικής ικανότητας η ύπαρξη αυτού του πλεονάσματος. Δεν προκύπτει τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα ενός προγράμματος με συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόσημο. Αλλά και αυτό δεν αρκεί. Ποτέ ένα πρόγραμμα από μόνο του δεν παράγει θετικό έργο. Πρέπει να συγκροτηθεί μια ομάδα γύρω από τον αρμόδιο υπουργό που θα δουλέψει μεθοδικά επάνω σε αυτό και θα παρακολουθεί επισταμένως όλες τις φάσεις της υλοποίησής του. Συνεπώς, για αυτό το υπερ-πλεόνασμα εργάστηκαν πολλοί άνθρωποι και τα εύσημα είναι βασικά πολιτικά, χωρίς όμως να απουσιάζει και μια διάσταση τεχνοκρατική.
Οι αναβαθμίσεις της εθνικής οικονομίας, το χαμηλό κόστος δανεισμού, τα ευμενή σχόλια των διεθνών οικονομικών κύκλων, όλα αυτά δείχνουν πως η κατεύθυνση είναι σωστή. Αλλά δε θα πρέπει να μας διαφεύγει ένα πράγμα: Όλα αυτά τα θετικά για την ελληνική οικονομία έχουν ένα υπόβαθρο. Την πολιτική σταθερότητα. Η πατρίδα μας, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες εγχώριων και εξωχώριων κέντρων να τη δυσφημίσουν, παραμένει μια χώρα με υψηλό δείκτη δημοκρατίας, σύμφωνα με τον Εconomist. Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες πλήρεις δημοκρατίες με βαθμολογία 8,07 στα 10 και κατατάσσεται στην 25η θέση μεταξύ 167 κρατών. Κάποιους τους πονά, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι όλα όσα ζήσαμε το πρώτο τρίμηνο του 2025 στόχο είχαν την πολιτική αποσταθεροποίηση. Ας το καταλάβουμε: Την πολιτική αστάθεια της περιόδου 2012-2014 την πλήρωσε ακριβά ο τόπος. Αν θέλουμε η οικονομία μας να έχει τέτοιες επιδόσεις όπως του 2024, θα πρέπει να διαφυλάξουμε την πολιτική σταθερότητα, μακριά από τις κραυγές του λαϊκισμού και των κάθε λογής καραγκιόζηδων και σκιτζήδων του Διαδικτύου.
liberal.gr